ท่านนายพล, ประพันธ์โดย

เสียงแตรรถยนต์หน้าบ้านตามด้วยเสียงเปิดประตูรั้วทำให้นุชนารถลุกขึ้นจากเตียงชะโงกหน้าลงไปข้างล่าง สามีของเธอกำลังช่วยขนกระเป๋าเดินทางของชายสูงอายุรูปร่างสูงใหญ่ลงมาท่านนายพลเจ้าของ

บ้านเพิ่งกลับจากเยี่ยมลูกชายและลูกสาวที่เรียนอยู่ต่างประเทศ ภรรยาของท่านเสียชีวิตมาเกือบสองปีแล้ว ความเป็นทหารอาชีพทำให้ต้องอยู่หน่วยรบต่างจังหวัดตลอดมา และจำเป็นต้องออกกำลังกายอยู่เสมอ

ร่างกายจึงค่อนข้างแข็งแรงดูหนุ่มกว่าอายุ แต่ด้วยกระแสการเมืองทำให้ท่านถูกต้องย้ายเข้ามาทำงานที่กรุงเทพฯ ในตำแหน่งลอยๆ ได้ไม่ถึงเดือน"ประชา" สามีของเธอ เป็นลูกของทหารคนสนิทของท่าน

นายพลที่เสียชีวิตในการปะทะกับข้าศึกตั้งแต่สมัยยังหนุ่มๆ ท่านนายพลจึงรับเขามาเลี้ยง ส่งเสียให้เรียนจนจบปริญญาทางการเกษตร ฝากงานให้ทำ รวมถึงเป็นเจ้าภาพแต่งงานให้เมื่อปีที่ผ่านมา และยังฝาก

งานให้เธอทำในรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่งอีกด้วยทั้งเธอและประชาเรียกท่านนายพลว่าพ่อ บ้านหลังนี้ท่านนายพลซื้อไว้ให้ลูกๆ อยู่ตั้งแต่เริ่มเรียนหนังสือจนจบและไปเรียนต่อต่างประเทศกันหมด ท่านก็มี

เมตตาให้เธอกับสามีเข้ามาพักอาศัยอยู่ในบ้านนี้หลังจากแต่งงาน ซึ่งรวมถึงคนรับใช้ผู้หญิง 2 คนที่อยู่มาตั้งแต่สมัยภรรยาท่านยังมีชีวิต จ่าคนขับรถและทหารรับใช้อีก 1 คนที่หน่วยส่งมาให้เธอจึงเปรียบ

เสมือนแม่บ้านคอยดูแลเรื่องทั่ว ๆ ไป ทั้งรายจ่ายภายในบ้าน ทั้งความเป็นระเบียบเรียบร้อยตลอดจนอาหารการกินของท่านนายพลประชาสามีของเธอเพิ่งได้รับคำสั่งให้ย้ายไปทำงานที่ศูนย์วิจัยการเกษตร

ในต่างจังหวัดซึ่งไม่ไกลจากกรุงเทพฯ นัก คำสั่งดังกล่าวออกเมื่อต้นเดือน และเขาจะต้องไปเริ่มงานใหม่ในวันจันทร์นี้เนื่องจากเธอไม่สามารถไปส่งเขาได้ รวมทั้งสามีของเธอจะต้องรอรับท่านนายพลที่จะ

กลับจากต่างประเทศ สามีของเธอจึงตั้งใจว่าจะเดินทางในวันพรุ่งนี้ซึ่งเป็นวันอาทิตย์เครื่องบินมาถึงสนามบินเกือบสี่ทุ่ม และกว่าทั้งหมดจะกลับถึงบ้านก็เกือบเที่ยงคืนสามีเธอเปิดประตูห้องเข้ามา เขาคว้าผ้า

เช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำที่อยู่ภายในห้องนอน เธอล้มตัวลงนอนแล้วเปิดไฟหัวเตียงทิ้งไว้ ครู่หนึ่งประชาก็อาบน้ำเสร็จแล้วก็ล้มตัวลงนอนข้างเธอ"หลับหรือยังจ๊ะ นุช" ประชาถามพร้อมกับพลิกตัวมากอด"ยังค่ะ

คุณพ่อเป็นอย่างไรบ้างคะ" เธอถาม"เรียบร้อยดี" ประชาตอบพลางซุกหน้ามาที่ซอกคอของเธอพลางเอื้อมมือมาสัมผัสเบา ๆ ที่อกอวบก่อนบีบเคล้นทีละน้อย"พรุ่งนี้พี่ไปกี่โมง" เธอถามพร้อมกับเอื้อมมือมา

ลูบไล้แขนของสามีเบา ๆ"บ่ายๆ.." ประชาตอบเสียงอู้อี้ หน้าของเขาซุกไซ้ใต้คางของเธอ มือบีบเคล้นเต้าเต่งแรงขึ้น"นุชเบิกเ