กลับสู่แห่งอารมณ์รัก

ผมเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเปิดแห่งหนึ่ง วันนั้นเข้าเรียนแต่ดันลืมเอาปากกาไป

สอดส่ายสายตาหาคนรู้จัก ไม่ยักเจอใคร แต่คนนั่งข้างๆนี้สิเป็นสาวหมวย ผิวพรรณเปล่ง

ปรั่งมาก ๆ จนผมอยากจะผูกมิตรไว้ อย่างแรกคือยืมปากกาเพื่อไว้จด และอาจจะ

ได้รู้จักสาวน่ารักผู้นี้

" คุณครับขอปากกาให้ผมยืมไม๊ครับ " เธอมองผมแล้วแปลกใจ แล้วยิ้มๆ แต่เธอ

ก็หยิบปากกาให้ผม หมด ช.ม .เรียน ผมคืนให้กับเธอและขอสานความรู้จักทันที

"เออผม เรียนไม่ทันในวิชานี้ ช่วยติวให้หน่อยได้มั๊ยครับ

เธอมองผมอีกรอบ และยิ้มให้ด้สิคะ "วุธ" เธอจำเราไม่ได้เหรอ " น้อย"

ไง เพื่อนสมัยมัธยมต้นด้วยกัน ผมทบทวนจริงด้วยมิน่าคุ้นๆ แต่เธอในวันนี้กับเมื่อวัน วาน แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง สวยหวาน ซักจริงๆ

อีกอย่างเรา เคยมีความรู้สึกที่ดีต่อกันตั้งแต่มัธยมเป็นแฟนกันแบบเด็ก ๆ

แต่เนื่องจากเราต้องย้ายที่อยู่จึงห่างและไม่ได้ติดต่อกันเลย ก่อนลาจากกันสมัยนั้นจำได้

ว่าเราได้หอม น้อย 1 ครั้งเป็นการลา แต่การสัมผัสครั้งนั้นทำให้ผมเกิดความรู้สึกแปลก

ผมจึงถามว่าพักอยู่ที่ไหนล่ะ เธอบอกเป็นหอพักหน้ามหาลัยนี่แหละ ว่างไปเที่ยวห้องมั๊ย จะะดีหรือฮะผมถาม แต่เปลี่ยนเป็นเราไปติวที่ห้อง น้อย ดีกว่า นะ

เธอบอก เจ้าเลห์นักนะ นึกว่าเล่นตัว

ถึงห้องเธอขอตัวไปอาบน้ำก่อน "ร้อนจัง" พระเจ้าอะไรจะโชคดีขนาดนี้ เจอคนที่เคยรักและรู้สึกดี มาอยู่ด้วยกัน 2 ต่อสอง เธอออกมาด้วยผ้าขนหนูผืนน้อย ไม่สามารถปิดความขาวและอวบอิ่มได้เลย

ผมเดินเข้าไปกอดและหอมเธอจากด้านหลัง ผมอดไม่ไหวแล้วน้อย ขอให้ผมได้กอดและหอมให้หายคิดถึงนะ เธอตกใจตอนแรกขัดขืนเล็กน้อย เมื่อเธอถูกซุกไซ้รเธอ

หยุดขัดขืนและ อ่อนตามอารมณ๋รักจะพาไป น้อยจ๋า ไม่เจอมาหลายปีทีเดียว

ผมหอมแก้มซ้ายขวา ซองคอ ทรวงอกเธอ กอดรัดอย่างแผ่วเบาไล้ไปทั่วกายของเธอ

เพื่อหลอมรักของเราให้เป็นหนึ่ง ร่างขอเธอร้อนด้วยเสน่ห์หา รสสัมผัสที่เต็มไม้เต็มมือใน

โดยเฉพาะหน้าอก ผมดูดและรูปไล้ไปทั่ว น้อย คุณน่า....จริงๆ เธอกอดตอบ

และรับการสัมผัสจากแช่มชืน เรากอดกัน มอบรักแก่กัน เสียงร้องของความสุขทั้งหลาย มากมายเธอ จูบ และกอดตอบรับรักทุกอย่าง โอ่ๆๆๆ เธอร้องเสียงอ่อยอิ่ง

แลว้เราก็ถึงความสุขในรสกาม วุธอย่างทิ้งน้อยนะ น้อยรักวุธ จ๊ะ วุธก็