ความรู้สึก ๑.

ทุกคนย่อมมีความรู้สึก ไม่ว่าความรู้สึกนั้นเป็นเช่นใดจะอยากเจอหรือไม่ก็ตาม มันย่อมหนีไม่พ้นอย่างเช่น นัท........

นัทเป็นลูกสาวคนเดียวของแม่เจียม แม่เจียมตกพุ่มหม้ายตั้งแต่นัทยังเล็ก ท่านเลี้ยงดูนัทอย่างทนุถนอม ท่านเป็นทั้งพ่อและแม่ในเวลาเดียวกัน นัทเป็นเด็กน่ารัก ผิวพรรณสะอาดเหมือนคุณพ่อ เธอเป็นเด็ก

ร่าเริง ช่างพูด จึงเป็นที่รักใคร่ของทุกๆคน นัทเริ่มโตเป็นสาวเธอเรียนจบระดับมัธยมต้นที่นี่ พร้อมกับที่แม่เจียมเธอจะแต่งงานใหม่อีกครั้งกับ นพหนุ่มเพื่อนบ้าน และด้วยความเป็นห่วงในเรื่องพ่อเลี้ยงกับ

ลูกเลี้ยงแม่เจียมจึงส่งนัทไปอยู่กับน้าสาวที่กทม.อีกทั้งให้เธอเรียนหนังสือที่นั่นทีเดียว และด้วยน้าสาวของนัทท่านยังไม่แต่งงานท่านจึงได้นัทเป็นเพื่อน ท่านรักนัทมากรักเหมือนลูก ทั้งหวงทั้งห่วงสารพัด

ท่านบอกให้นัทอยู่เรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัยที่นั่นและเมื่อเรียนจบแล้วท่านสามารถฝากนัทให้ทำงานอยู่ในรัฐวิสาหกิจเหมือนที่ท่านทำอยู่ เพราะหน้าที่ของท่านใหญ่โตพอควรในรัฐวิสาหกิจใหญ่แห่งนี้

ส่วนแม่ของนัทท่านก็คิดอยากสร้างหลักฐานให้นัทในอนาคต ท่านเปิดร้านสะดวกซื้อที่นั่นเผื่อไว้ว่าถ้านัทเรียนจบกลับมาจะได้มีธุรกิจส่วนตัวทำไม่ต้องมาห่วงยามแก่เฒ่า และที่นี่การเปิดร้านสะดวกซื้อเป็น

อะไรที่ใหม่มาก ใครๆก็รู้จักและมาอุดหนุนกัน ทำให้ร้านของท่านดูดีและเจริญรุ่งเรืองอย่างมาก

นัทเองก็รู้สึกหนักใจเช่นกันว่าเธอจะเลือกทางไหนดี และการที่นัทเป็นคนสวยและน่ารัก เธอเป็นเด็กช่างพูดเวลาเรียนที่มหาวิทยาลัยก็ร่วมกิจกรรมมากมาย เป็นหัวหน้าหมวดกิจกรรมก็มากจึงทำให้เธอ

ป๊อบปูร่ามากในมหาวิทยาลัย หนุ่มรุ่นพี่และรุ่นเดียวกันมารุมล้อมมากมาย และเธอเองก็มีคนรู้ใจไว้เช่นกัน ชายหนุ่มคนนี้เป็นถึงลูกนักการเมืองใหญ่ มันจึงเป็นที่หนักใจสำหรับนัทว่าเธอจะเลือกอยู่ทาง

ไหนดีระหว่างที่บ้านเกิดที่คุณแม่เธอเปิดร้านสะดวกซื้อไว้ให้หรือกับน้าสาวที่สามารถฝากเธอทำงานในรัฐวิสาหกิจใหญ่ในกทม.ได้ และเธอก็เป็นเด็กดีที่ไม่ฟุ้งเฟ้อ ไม่หลงระเริงกับเมืองหลวง เธอขยัน

เรียนและเชื่อฟังพ่อแม่และน้าสาวอย่างดี

ปีหน้านัทก็เรียนจบระดับมหาวิทยาลัยแล้ว เธอกลับมาเยี่ยมบ้านอยู่บ่อยและทุกครั้งที่มา นัทไม่เคยแสดงความรังเกียจในตัว อานพ สามีใหม่ของแม่แต่อย่างใดแต่กลับว่าเธอเคารพรักอานพเหมือนพ่อ มีแต่คำ

เรียกขานเท่านั้นที่เรียกอานพ นัทเธอสนุกกับการขายของที่ร้านมากถึงแม้จะมีพนักงานสาวคอยช่วยแต่ด้วยที่ร้านเป็นร้านใหญ่ทั้งแม่และอานพจึงต้องคอยช่วยเสมอ

วันนี้นัทรู้สึกเบื่อๆอย่างไรไม่รู้ เธอจึงขอแม่เจียมว่าอยากไปเที่ยวหาเพ