โรงเรียนเปียโน

พราวเด็กสาววัยสิบสองปีเดินถือสมุดโน๊ตเปียโนเข้ามาในห้องอย่างขลาดๆ วันนี้เป็นวันแรกที่เธอต้องมาเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ พราวเล่นเปียโนได้มากพอควรแล้ว พ่อแม่จึงส่งเธอมาเรียนกับครูที่เก่งขึ้น

กิติศัพท์ความดุเข้มงวดของครูที่นี่ทำให้เธอรู้สึกหวั่น ภาพเด็กสาวในชุดเสื้อกระโปรงติดกันสีชมพูเดินก้มหน้างุดๆเข้ามา ทำให้ดูน่าขัน เธอหยิบใบตารางเรียนขึ้นมาดูและเดินไปยังห้องเบอร์ 13 ซึ่งระบุไว้ว่าเป็นห้องเรียนของเธอพราวเคาะประตู เสียงดุๆของครูบอกว่าเข้ามา พราวจึงเปิดประตูและเดินเข้าในห้อง เธอยกมือใหว้ครูซึ่งเป็นพบกันครั้งแรก ครูเป็นชายวัยหนุ่มรูปร่างสันทัด พราวมองนิ้วครูก่อนอื่นตามนิสัยนักเปียโนโดยทั่วไป นิ้วครูเรียวยาวดูทรงพลังสมกับชื่อเสียงที่มี ครูบอกให้เธอนั่งลง พราวนั่งลงบนเก้าอี้หน้าเปียโนสำหรับการเรียน ครูเปิดสมุดโน๊ตของเธอหน้าแรก และบอกให้เธอเล่น พราวเล่นอย่างสุดฝีมือจนจบเพลงเธอเงยหน้าขึ้นมองครูด้วยความหวังที่จะเห็นสีหน้าพอใจ แต่เธอต้องผิดหวังหน้าครูเฉยเมยติดจะบึ้งแถมยังส่ายหัวไปมาแสดงท่าไม่สบอารมณ์ในการเล่นของพราวครูบอกให้พราววางนิ้วในท่าเตรียมพร้อมเล่น พราววางนิ้วตามสเกลที่เรียนมา ครูจับข้อมือเธอดัดมุมตั้งองศาใหม่ พราวพยายามรักษาระดับนั้นไว้ การเรียนมานานทำให้เธอรู้โดยอัตโนมัติว่า ครูกำลังแก้ไขท่าทางการเล่นของเธอ แต่แล้วครูก็ทำอะไรแบบที่พราวไม่เคยคิดว่ามันจะเกี่ยวกับการเล่นมาก่อน ครูจับคอเสื้อเธอดันจนเสื้อด้านหน้าโป่งห้อยลง ขยับชุดที่เธอใส่จนพราวรู้สึกว่าด้านหน้าของเธอมีลมจากแอร์พัดเข้ามาทางคอแผ่วๆ ครูบอกให้พราวคงท่านั้นไว้ ครูยืนอยู่ทางด้านหลังชะโงกหัวข้ามบ่าเธอ พราวเห็นจากเงาครูก้มมองลงมาในคอเสื้อเธอแน่นอน เธอรู้สึกเย็นวาบเมื่อคิดว่าครูคงเห็นเสื้อชั้นในของเธอ ครูถามพราวเบาๆว่า พราวอยากเป็นนักเปียโนมืออาชีพหรือไม่ นั่นเป็นสิ่งที่เธอใฝ่ฝันมาแต่เด็ก พราวลืมสายตาครูที่กำลังมองลอดเข้าในเสื้อ เธอรีบตอบรับ ครูก็บอกว่าจะสอนให้เป็นพิเศษ เป็นวิธีลับเฉพาะที่ไม่เคยสอนใคร แต่พราวต้องอดทนและห้ามเปิดเผยกับใคร เพราะครูจะไม่สอนใครอีกแล้ว พราวรีบรับคำเธอรู้สึกโชคดีที่มีโอกาศนี้ครูจับศอกพราวกางออกเล็กน้อย เด็กสาวพยายามรักษาร่างให้อยู่นิ่งเธอยายามจำท่ามุมที่ครูสอนไว้ นิ้วมือเรียวยาวของครูจับลำตัวเด็กสาวและไหลเลื่อนมาด้านหน้า มือนั้นเลื่อนมาเกาะกุมทรวงอกขนาดย่อมของเด็กสาว บางครั้งก็บีบเบาๆ พราวขนลุกซู่ เธอแทบจะปล่อยแขนสองข้างให้ห้อยลงด้วยเกิดหมดแรงกระทันหัน แต่ก็ฝืนเอาไว้ได้ มือนั้นขยำหน้าอกเธอเบาๆทั้งสองข้างพร้อมกัน สักพักมือข้างหนึ่งก็เลื่อนลงตามลำตัวลูบผ่านหน้าท้องซื่งกำลังสั่นริกๆลงไปตรงต้นขา นิ้วยาวทรงพลังนั้นเกี่ยวดึงจนชายกระโปรงบานสีชมพูร่นขึ้นมาเรื่อยๆ มันร่นขึ้นม