ทีเด็ดอาจารย์

ชีวิตของครอบครัวนี้มีอยู่ด้วยกัน 4 คนแม่ลูก ผู้เป็นแม่คือคุณนายดวงมาลย์ เทพธนารักษ์ เศรษฐีนีหม้ายวัย 40 เศษ สามีของคุณนายดวงมาลย์ได้เคยรับราชการอยู่ในกระทรวงแห่งหนึ่ง ได้ถึงแก่กรรมเมื่อเร็ว ๆ นี้ และได้ทิ้งมรดกอันมหาศาล อีกทั้งเงินสดในธนาคารอีกจำนวนมาก ซึ่งทำให้คุณนายดวงมาลย์นั่งกินนอนกินไปตลอดชีวิต ชั่วจนลูกหลานก็กินไม่หมด และลูกของคุณนายดวงมาลย์ทั้งสาม ก็ถูกส่งเข้ารับการศึกษาเป็นอย่างดี

ลูกคนโตเป็นหญิง ชื่องามละออ อายุ 20 ปี กำลังเรียนอยู่ในคณะแพทย์มหาวิทยาลัยมหิดล ปีที่ 2 นับว่ากำลังสาวเต็มตัวทีเดียว ใบหน้าของเธอสวย นัยต์ตาคมวาวมีเสน่ห์หาที่ติมิได้ ผิวของเธอขาวนวลโดยเฉพาะรูปร่างเธอเป็นเยี่ยมในหมู่นักเรียนรุ่นเดียวกัน เป็นสิ่งที่ต้องตาและต้องใจผวกหมอหนุ่ม ๆ ยิ่งนักเธอชอบเรียนแพทย์เพราะจะได้ร่วมงานกับหมอหนุ่ม ๆ อย่างไม่ถือเนื้อถือตัว

ลูกคนที่สองเป็นชายชื่อวิทยาอายุ 18 กำลังเรียนอยู่ชั้นเตรียมอุดมศึกษา รูปร่างสมาร์ทมีนิสัยสุภาพเรียบร้อย พูดจาอ่อนหวานกำลังเป็นหนุ่มคะนอง

ลูกคนที่สามเป็นหญิงชื่องามตาภายในบ้านมักจะเรียกชื่อเล่น ๆ ของเธอว่าต๋อย เป็นที่โปรดปรานของคุณแม่มากเพราะเป็นคนสุดท้องอายุเพิ่งจะย่าง 16 ปี นิสัยของเธอชอบเป็นเด็กเธอกำลังเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 พูดถึงรูปร่างหน้าตาแล้วไม่แพ้ผู้เป็นพี่สาวเลย..

อาจารย์อนาโตมี่ของงามตาคืออาจารย์ วิชัย ดำรงธรรม เพิ่งกลับจากต่างประเทศเมื่อปีกลายนี้ ยังหนุ่มฟ้อพวกนักเรียนพากันกล่าวขวัญถึงเสมอ แม้แต่งามละออเองก็ยังอดที่จะคิดถึงอาจารย์คนนี้ในยามเปลี่ยวใจไม่ได้

เมื่อเรียนมาได้เกือบสองเดือนก็ถึงบทเรียนที่ว่าด้วยการสืบพันธ์ งามละออรู้สึกว่าอาจารย์วิชัยเล็คเช่อร์จับใจยิ่งนัก ชวนให้งามละอออยากเห็นของจริงและพยายามหาโอกาสที่จะทดลองบางอย่าง พอถึงเวลาบ่ายวันหนึ่ง เมื่อเข้าห้องเรียนวิชานี้เช่นเคยพอเธอเห็นปลอดคน งามละออก็แอบไปกระซิบถามอาจารย์ว่า “..อาจารย์คะ..ที่อาจารย์สอนผวกดิฉันเมื่อสักครู่นี้นั้น ดิฉันพอจะเข้าใจบ้างหรอกค่ะแต่รู้สึกรางเรือนเต็มทีค่ะ..อยากให้อาจารย์อธิบายให้ละเอียดกว่านี้สักหน่อยจะได้มั๊ยค๊ะ..”

อาจารย์ยิ้ม แล้วจ้องมองดูหน้างามละออสักครู่

ที่เธออยากจะเรียนรู้ให้แจ่มแจ้งน่ะเธอมีความตั้งใจแน่แล้วรึ

เมื่อดิฉันได้เข้ามาศึกษาถึงขั้นนี้แล้ว ได้ยอมอุทิศเวลา เงินทองจำนวนมิใช่น้อย ๆ ก็ต้องย่อมทราบให้ละเอียดค่ะจะได้มีความรู้เพียงพ่อเมื่อออกไปแล้ว อาจารย์ยิ้มสงสัยอะไรอยู่อีกหรือค่ะ”

นอกจากเวลาเงินทอง และความลำบากในการศึกษาแล้วยังมีอย่างอื่น ๆ อีกเธอจะยอมสละเพื่อวิชาที่เธอประสงค์ไหมล่ะ

ได้สิค่ะอาจารย์ นักเรียนชั้นสูง ๆ อย่างนี้รู้อะไรต้อ