ครั้งแรกกลางสายฝน

ในวันหนึ่งเป็นวันที่ฝนตกผึ้งเด็กสาวอายุ16เดินออกมาจากอาคารเรียนที่ดูทรุดโทรมตามกาลเวลา เธอเป็นเด็กที่เรียบๆง่ายๆ ในแฟ้มประวัติของห้องเธอไม่เคยมีประวัติกับชายใดเลยแม้แต่คนเดียว รูปร่างดีหน้าตาก็ไปได้ดี แต่ดันไม่มีใครจีบเพราะเธอเป็นดี้ ซะงั้น

เธอเดินตามทางถนนเพื่อกลับบ้านตามโปรแกรมเวลาที่จัดไว้ใช้เป็นประจำ คงเพราะฝนตก ละมั้งที่ทำให้ผู้คนดูบางตาไปมาก แต่เพราะฝนอีกเช่นกันที่ทำให้มองไม่เห็นทางเธอได้ยินเพียงเสียงวิ่งและเสียงนำกระเซ็นเท่านั้น ทันใดนั้นเอง ตุ๊บ เธอเดินชนกะคนๆหนึ่งอย่างจัง

คนๆนั้นท่าทางคงเป็นผู้ชายแต่เมื่อผึ้งเองได้เพ่งดูดีๆ คนๆนั้นเป็นผู้หญิงที่หล่อเหลาต่างฝ่าย

ขอโทษกันจึงได้รู้ว่าเขาคนนั้นชื่อนาย และเป็นทอม ทั้ง2ชวนกันไปหลบฝนใน

สวนสาธารณะ ใต้ต้นไม้ใหญ่ทั้ง2นั่งกอดกันเพราะความหนาว เพราะเปียกกันทั้งคู่

ไม่มีคนทั้ง2อยู่กันแค่นี้กับเสียงของฝนและฟ้าผ่า สักพักนายก็ชวนผึ้งคุย คุยกันได้สักพักนายก็เอ่ยขึ้นว่า"เขาว่ากันน่ะ หากหนาวถอดเสื้อกอดกันน่ะจะอุ่น" เหมือนฟ้าดลบัลดาลทั้ง2ต่างรู้ใจ นายเริ่มโน้มตัวลงมาที่หน้าของผึ้งที่ละน้อย

ปากทั้ง2ก็ประกบกันนายเริ่มนำลิ้นของตนสอดใส่เข้าไปในปากของผึ้ง เขาเริ่มวาดลวดลายฝีลิ้น มือข้างหนึงของเขาเริ่มสอดใส่เข้ามาในเสื้อของผึ้งเขาเคล้าคลึงนมของเธอและนำมือข้างปลด

กระดุมของเธอทั้ง2ต่างกระดุมไห้กันและกัน เขาจับเธอมัดมือด้วยเน็กไทค์ของเขา เขาจูบเธอไปพลางมือก็ปลดซิบกระโปรงของเธอไปด้วยความชำนาน ผึ้งเริ่มหอบกระเซ้าเธอไม่เหลือสิ่งใดเเล้วบนร่างกาย นายเริ่มซุกไซ้ที่คอขาวนวลของผึ้งมือเขาเริ่มเคล้าคลึงนมเธอแรงขึ้นจนทำให้หัวนมของผึ้งนั้นตั้งแข็ง

นายเริ่มนำปากของ