สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่าน ก่อนอื่นผมแนะนำเรื่องที่ผมจะเล่าให้ฟังก่อนนะครับ เรื่องที่ผมจะเล่าให้ทุกท่านอ่านต่อไปนี้ มันเกิดขึ้นกับผมจริงๆครับ 100% ไม่ได้แต่งหรือโกหกประการใดเลยครับ มันเป็นประสบการณ์ของผมจริงๆครับ .. เรื่องนี้มันเกิดมาตอนผมอายุ 14 ปีครับ ผมย้ายจากเด็กนักเรียนกรุงเทพฯ มาเป็นเด็กนักเรียนของโรงเรียนประอำเภอในจังหวัดอยุธยา ผมเป็นลูกคนเชื่อจีนนะครับ คุณพ่อเป็นจีน ส่วนคุณแม่เป็นคนไทย ก็คงไม่แปลกหลอกครับที่ผมเกิดมาตัวขาว สูง หน้าตาก็จัดว่าดีเลยก็ว่าได้นะ (ผมคิดว่าผมหล่อกว่าเด็ก ม.4 ทั้งโรงเรียนเลย ) ซึ่งโรงเรียนแห่งนีนี้เอง ที่สอนประสบการณ์อันไม่รู้ลืมให้กับ ซึ่งคนที่สอนประสบการณ์นี้ก็ไม่ใช่ใครหลอกครับเป็นอาจารย์สอนพละของผมเองครับ ผมยังจำได้ในชั่วโมงแรกที่ผมได้เรียนกับอาจารย์ใหญ่ชื่อจริงอะไรตอนนั้นผมยังไม่รู้เลยครับ อาจารย์ใหญ่เป็น ยิ้มเก่ง พูดเพาะ รูปร่างนี้ไม่ต้องพูดเลยสุดยอดเลย ไม่อวด ไม่ผอม ผิวขาว สูงประมาณ 180 ได้ อายุก็ 24 ปี ดูสมสวนทุกอย่างเรียกว่าสุดยอดจริงๆ ขนาดรุ่นพี่ผู้หญิง ม.6 แทบทุกคนยังแอบ
ชอบอาจารย์แก่เลยก็ว่าได้ ผมมารู้ที่หลังว่าแกเป็นคนกรุงเทพฯ จบการ มศว.เรียนจบก็สอบบรรจุได้เลย ก็เลยมาตกที่จังหวัดอยุธยา ผมยังจำได้เลยว่าชั่วโมงแรกที่แกสอนห้องผมแกยังรู้เลยว่าผมชื่ออะไร มาจากที่ไหน ตอนแรกก็งง เหมือนกันแต่แก่บอกว่าเมื่อวันที่พ่อแม่ผมพามาฝากเรียน แกก็อยู่ในห้องนั้นด้วย แกก็ยังชมผมต่อหน้าเพื่อนเลยว่าผมเป็นเด็กเรียนเก่ง ให้เพื่อนทุกคนเอาผมเป็นตัวอย่าง นั้นเป็นประโยคแรกที่ทำให้ผมจำอาจารย์ใหญ่ได้ดีและก็เป็นอาจารย์ที่ทำให้ความรู้สึกหายกลัวการเรียนในโรงเรียนใหม่ ผมเรียนกับอาจารย์ใหญ่ได้เทอมพอดีเลยทำให้ผมกับอาจารย์สนิทกันมาก เพราะหลังเลิกเล่นผมจะช่วยอาจารย์เก็บพวกอุปกรณ์ต่างๆเสมอทำให้ผมสนิทกับอาจารย์มาก (จริงๆแล้วผมอยากได้คะแนนมากๆนะครับ) ก็เลยอยู่ช่วยแก่เก็บของ ก็เพราะช่วยแก่เก็บของนี้แหละครับมันเป็นเหตุที่ทำให้ผมเรียนรู้บทเรียนแสนสุข จนจำได้ถึงทุกวันนี้ครับ
เท้าความมาตั้งนานแล้วก็ขอเข้าเรื่องเลยก็แล้วกัน วันนั้นผมจำได้ เพราะวิชาพละเป็นวิชาสุดท้ายก่อนจะไปส่วนมนต์ที่ห้องประชุมใหญ่เหมือนเคย ผมลืมบอกไปว่าโรงเรียนของผมจะสวดมนต์ประจำสัปดาห์ทุกวันพุธตอนเย็นคาบสุดท้าย ก็ด้วยเหตุนี้พอหมดชั่วโมงเลยวิชาพละแล้วทุกคนก็ต้องรีบไปกันหมดไม่ค่อยจะมีใคร่เก็บอุปกรณ์กีฬามากนักเพราะถ้าใครไปช้าจะโดยเป็นผู้นำสวดมนต์ซึ่งผมเป็นโดยเป็นประจำจนจนชินแล้ว
แต่วันนี้แทนที่จะเป็นเหมือนทุกพุธกับมีเหตุการณ์ที่ผมจำไม่รู้ลืมเกิดขึ้น ก็คือก่อนที่จะหมดชั่วโมงพละอาจารย์ใหญ่บ่นว่าวันนี้ไม่รู้เป็นอะไรคันตัวไปหมด พวกผมเห็นก
(เข้าสู่ระบบ และอ่านเรื่องราวเซ็กส์ทั้งหมด)