ช่วยแม่

เฝ้าไข้แม่

สวัสดีครับ เรื่องของผมที่จะเล่าให้ฟังนี่ มันไม่น่าจะเป็นไปได้เลย แต่ว่ามันก็เกิดขึ้นแล้ว

ตอนแรกผมคิดว่าเรื่องแบบนี้นั้นมันไม่ถูกต้องเท่าไหร่ พอได้สัมผัสกับตัวเองแล้วถึงรู้ว่าจริง ๆ แล้วมันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร

ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองแบบไหนมากว่า แต่ผมก็ไม่ได้แนะนำให้ทำตามนะครับ เพราะสังคมยังไม่ยอมรับกับเรื่องแบบนี้

เรื่องของเรื่องก็คือ ผมเป็นลูกคนเดียว พ่อผมเสียชีวิตไปเมื่อสองปีก่อน

ทิ้งเงินประกันชีวิตก้อนโต กับธุระกิจส่วนตัวไว้ให้แม่กับผม ทำให้ไม่ค่อยลำบากเท่าไหร่

อ้อ ผมชื่อ ต้น ครับ ปีนี้อายุ 18 แล้ว ส่วนแม่ผมอายุเพิ่ง 38 เองแต่หุ่นยังดูดีอยู่เลย

ตั้งแต่พ่อผมเสียไป ดูแม่จะเหงา ๆ ซึม ๆ ไปพอสมควรเลย ไม่ค่อยสดใสรื่นเริงเหมือนแต่ก่อน

อาจจะเป็นเพราะยังทำใจไม่ค่อยได้ ถึงแม้ว่าจะมีหนุ่ม ๆ ทั้งหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่มาจีบก็ตาม แม่ผมก็ไม่สนอยู่ดี

เพราะว่าไม่ต้องทำอะไรมากในแต่ละวัน แค่เข้าบริษัทไปตรวจเอกสารกับดูแลความเรียบร้อยเท่านั้น

ทำให้แม่มีเวลาว่างมาดูแลตัวเองมาขึ้น ตอนที่พ่อผมยังอยู่พ่อกับแม่ ทั้งคู่จะพากันมาออกกำลังกายเป็นประจำ

ทำให้หุ่นของแม่ยังดูดีอยู่ แม้ว่าอายุใกล้จะเลข 4 แล้วก็ตาม

หลังจากที่พ่อเสียชีวิตแล้ว เราก็อยู่กันสองคนแม่-ลูก มาตลอด มีอะไรก็ช่วยเหลือดูแลกัน

แต่มาพักหลัง ๆ ดูแม่จะมีทีท่าสนใจผมมากขึ้นเป็นพิเศษ คงเพราะหน้าตาผมที่เหมือนกับพ่อยังกะพิมพ์เดียวกัน

ยิ่งทำให้แม่คิดถึงพ่อมากขึ้นไปอีก ส่วนผมพอมีสาว มาทำท่าทางสนใจมันก็รู้สึกแปลก ๆ

ถึงแม้ว่าจะเป็นแม่ของตัวเองก็ตาม มันเกิดอาการที่บอกไม่ถูก ผมพยายามหักห้ามใจ

แต่ว่าทุกครั้งที่แม่มองมาที่ผมเหมือนกับที่มองพ่อนั้น

ผมมันจะรู้สึกเหมือนกับว่าแม่ต้องการอะไรบางอย่างจากผมเหมือนที่เคยได้รับจากพ่อ

ในคืนหนึ่งขณะที่ผมกำลังช่วยตัวเองอยู่ในห้องนอน

ตาก็จ้องมองภาพชาย หญิง กำลังแสดงวิธีการผลิตทายาทอย่างเอาเป็นเอาตายในจอ

หลังจากที่ปลดปล่อยความเสียวออกจนหมดลำกล้องแล้ว

สายตาผมก็สังเกตเห็นว่าประตูห้องมันเปิดแง้มไว้ จอทีวีมันหันหลังให้ประตูส่วนผมนั่งหันหน้าหาประตูแต่จะเยื้อง ๆ กันหน่อย

จะว่าลืมปิดก็ไม่น่าเป็นไปได้ คงเป็นแม่แน่ ๆ ผมคิดในใจ เป็นตอนไหนหว่า ที่แม่เปิดเข้ามา

แต่ยังไงผมก็ไม่ได้ยินเสียงแน่ เพราะหูฟังทั้งสองข้างที่อุดรูหูไว้ มีแต่เสียงซีส ซาส โอว์ อาห์ ตลอดเวลา

ผมเกิดอาการเสียวสันหลัง กลัวว่าจะโดนแม่ดุ แล้วบอกกับตัวเองว่า เอาวะ จะเกิดอะไรก็ช่างมันเถอะ

ผมสลัดความคิดเรื่องที่จะเกิดขึ้นพรุ่งนี้แล้วลุกไปนอน