ความสุขที่โหยหา

ฉันกับสามีแต่งงานกันมานานเกือบยี่สิบปีแล้วเมื่อเริ่มต้นชีวิตคู่เราดูเหมือนว่าจะเป็นไปด้วยความ

ราบรื่นรุ่งเรืองมีความสุขเพราะผู้ใหญ่ให้การสนับสนุนเป็นอย่างดีเพียงไม่กี่ปีเราก็มีบ้านเป็นของ

ตนเองข้าวของเครื่องใช้เครื่องอำนวยความสะดวกทุกอย่าง ็ทำให้ครอบครัวเราอยู่ได้อย่างมีความสุขตามอัตภาพ ไม่ต้องดิ้นรนมากนัก เงินเดือนของเราสองคนก็เพียงพอสำหรับค่าใช้จ่ายในครอบครัวแบบสบายๆ ถึงแม้ว่าสามีของฉันเองจะเป็นคนที่จะดื่มเก่งอยู่สักหน่อยก็ตาม เพราะชอบดื่มมาตั้งแต่หนุ่มๆ แต่ก็ไม่ถึงกับเดือดร้อน สร้างปัญหาการเงินให้กับครอบครัวเลย เมามามาก ๆเขาก็นอน ตื่นเช้าก็ทำงานได้ตามปกติ เป็นอย่างนี้มานานเกือบยี่สิบปี มองจากสภาพภายนอกแล้ว ทุกคนก็เห็นว่าครอบครัวของฉันนั้นเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ มีความสุขดี ซึ่งมันก็น่าจะเป็นเช่นนั้นจริงๆ แต่คงไม่มีใครทราบหรอกนอกจากตัวฉันเองว่า อันที่จริงแล้วลึกๆลงไปมันมีปัญหาอยู่อย่างหนึ่งซึ่งเป็นปัญหาเสมือนน้ำท่วมปากที่ไม่อาจจะพูดจาให้ใคร

รับฟังได้นั่นก็คือนับตั้งแต่แต่งงานอยู่กินกับสามีมาฉันไม่เคยได้รับความสุขสุดยอดทางเพศจากเขาเลย เขามีปัญหาคือ เรื่องของขนาดอวัยวะความเป็นชายของเขา ที่มีขนาดค่อนข้างเล็กและสั้นมาก ทั้งๆเวลาที่มันแข็งตัวเต็มที่ก็ตาม(ก็น่าแปลกมากทั้งๆที่รูปร่างเขาเองก็สูงใหญ่แข็งแรงดีแต่…..)

ที่ทราบเพราะเคยเห็นตามรูปภาพนู๊ดผู้ชายหรือวีดีโอต่าง ๆ ซึ่งมันแตกต่างจากของสามีมากแม้ว่ามันจะไม่เล็กเหมือนของเด็กแต่ก็จัดว่าเล็กตามความรู้สึกของฉัน และอีกปัญหาหนึ่งที่ซ้ำร้ายไปกว่านั้นก็คือเขาเป็นคนที่ไม่มีน้ำอดน้ำทนเอาซะเลย

เวลาที่เรามีกิจกรรมร่วมรักกันแต่ละครั้ง เขาจะใช้เวลาสั้นมากเพียงไม่กี่นาทีเขาก็เรียบร้อย เขาเอาแต่ใจตนเอง ปล่อยลอยแพให้ฉันต้องฝันค้าง คนเดียวเช่นนี้ตลอดมานานนับสิบปี แต่ด้วยความที่รักเขามากฉันเองก็พยายามทำใจ ยอมรับสภาพปัญหาที่เกิดกับตนเองเรื่อยมา คิดว่าปัญหาตรงนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับการใช้ชีวิตคู่ขอให้เรามีความรักความเข้าใจซึ่งกันและกันก็

น่าจะพอแล้วซึ่งบางครั้งในสภาพความเป็นจริงแล้วฉันก็อดที่จะน้อยใจโชคชะตาของตนเองอยู่บ้าง

เหมือนกันในบางครั้งที่ได้ยินกลุ่มเพื่อนผู้หญิงเราเมื่อเข้ากลุ่มกันก็เคยหยิบยกเรื่องกิจกรรมบนเตียง เรื่องความสุข ความเสียวสุดยอดที่ได้ร่วมกับสามีแล้วก็อดอิจฉาเขาเหล่านั้นไม่ได้ ซึ่งบางครั้งฉันก็แกล้งทำทีเป็นไม่ได้ยินหรือบางครั้งเพื่อนเขาชวนคุยด้วยฉัยก็แกล้งเออออห่อหมก ดังกับว่าตนเองก็สุขดังคนอื่นเขาเช่นกัน ซึ่งจริงแล้วมันไม่ใช่อย่างนั้นเลย ทุกครั้งที่มีความรู้สึกอย่างนี้เกิดขึ้นกับตนเองก็พยายามคิดถึงสิ่งดีๆคิดถึงลูกคิดถึงความรักที่ฉันมีต่อเขา ก็สามารถกลบเกลื่อนคว