เมื่อคุณพ่อเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุนั้น ผมอายุเพียง 13 ปี แม้จะเติบโตพอที่จะเข้าใจถึงความสูญเสีย แต่เท่าที่จำได้ ผมไม่ได้เสียใจอะไรมากมายนัก ต่างกับคุณแม่ ที่ร้องไห้จนเป็นลมไปหลายครั้ง และแม้วันเวลาจะผ่านไปหลายปี ท่านก็มักจมอยู่ในภวังค์ ราวกับไม่อาจลืมเลือนวันเก่าๆ ของชีวิต อันที่จริงคุณแม่คนนี้ไม่ได้เป็นแม่ที่แท้จริงของผมหรอกครับเป็นแม่เลี้ยงของผม แต่ท่านได้เลี้ยงผมมาตั้งแต่ผมอายุ8ขวบ หลังจากคุณแม่ที่แท้จริงของผมได้เสียชีวิตและคุณพ่อได้มาแต่งงานใหม่กับคุณแม่เลี้ยงนั่นเอง แต่ว่าเราผูกพันกันมากท่านรักผมมาก และผมก็รักท่านมากเหมือนกัน แม้ว่าคุณพ่อจะเสียชีวิตไปแล้วแต่คุณแม่ก็ไม่ยอมทิ้งผมไว้ตามลำพังเหมือนแม่เลี้ยงทั่วไปยังส่งเสียผมได้เรียนต่อและรักผมเหมือนลูกท่านเหมือนเดิม ตอนคุณพ่อเสียชีวิตคุณแม่อายุเพียง 32 ปีเท่านั้น เมื่อประกอบกับรูปร่างหน้าตาระดับอดีตดาวมหาวิทยาลัย และตำแหน่งทางวิชาการนำหน้าชื่อ ท่านจึงเป็นที่หมายปองของเพื่อนร่วมงานทั้งรุ่นเดียวกันและรุ่นน้อง แต่คุณแม่กลับบอกกับผมในทุกครั้งที่โอกาสอำนวย ว่าในชีวิตครอบครัวของท่านมีผู้ชายเพียงคุณพ่อและตัวผมเท่านั้น ท่านไม่อยากจะปันใจไปรักใครอีก วันเวลาค่อยผ่านไปพร้อมกับร่างกายและจิตใจของผมที่เติบโตขึ้น เพียงอายุ 16 ปีผมก็สอบเทียบและเอนทรานซ์ติด แต่ได้คณะที่ไม่ชอบ จึงสละสิทธิ์ไป ผมบอกคุณแม่ว่าจะต้องเอนท์คณะที่ท่านสอนให้ได้ เพราะผมสนใจใน
ด้านนั้น และอยากอยู่ใกล้ๆ กับคุณแม่ เมื่อพูดจบท่านก็รั้งผมเข้ามากอดและขยี้ศีรษะของผมด้วยกิริยาที่คุ้นเคย ซึ่งท่านมักจะทำเสมอเมื่อผมพูดอะไรถูกใจ ระหว่างที่จบมัธยมแล้ว และรอเวลาเอนทรานซ์ครั้งใหม่ผมกับคุณแม่ก็สนิทสนมกันยิ่งขึ้น เวลาเกือบทั้งหมดของท่านนอกเหนือจากการสอนนักศึกษาที่คณะ ก็หมดไปกับผม ทั้งการติวข้อสอบ การออกกำลังกาย การพักผ่อน และการเดินทางท่องเที่ยว ด้วยความสูง 180 เซนติเมตรและรูปร่างอย่างนักกีฬาของผม ประกอบกับความสูง 168 เซนต์ของคุณแม่ และใบหน้าที่สวยเข้มอ่อนกว่าวัยของท่าน ทำให้เราดูเหมือนพี่น้องกันมากกว่าแม่ลูก เมื่อไปไหนด้วยกัน และด้วยท่าทีสนิทสนม ผมเชื่อว่าหลายคนที่เห็น จะเข้าใจเอาว่าเราเป็นคู่รักเอาด้วยซ้ำ บ่อยครั้งที่คุณแม่ควงคู่กับผมไปงานเลี้ยง และหลายครั้งที่ผมร่วมดื่มกับเพื่อนพ้องของคุณแม่ กระทั่งต่อมา เมื่อพบว่าผมดื่มเก่งขึ้น บางครั้งคุณแม่ก็ชวนผมดื่มกับท่านที่บ้าน ซึ่งนอกจากแม่บ้านและคนสวน(ที่ปกติพักอยู่บ้านคุณตาคุณยาย)แล้ว ก็มีเพียงเราสองคนแม่ลูกเท่านั้น ในบ้านขนาด 4 ห้องนอนแล้ววันที่ผลเอนทรานซ์(ครั้งที่ 2 ในชีวิตของผม)ประกาศก็มาถึง... เมื่อพบว่าชื่อของผมติดอยู่ในรายชื่อคณะและมหาวิทยาลัยเดียวกับที่คุณแม่สอน เราแม่ลูกก็กอดกันกลมอย่างไม่สนใจสา
(เข้าสู่ระบบ และอ่านเรื่องราวเซ็กส์ทั้งหมด)