เจออย่างนี้สู้ตาย

ผมมันเป็นคนจนครับ ก็เลยต้องรับจ้างทำงานทุกอย่าง หนักเอาเบาสู้ ไม่มีโอกาสเลือกงานสบายๆ เหมือนกับคนอื่น ผมตระเวนรับงานไปทั่ว จนกระทั่งได้มาทำงานที่แห่งหนึ่ง ผมเป็นช่างปูนครับ ที่ผมไปทำเขากำลังสร้างคอนโดฯ ครับ ตอนที่ผมมาอยู่มันเสร็จไปแล้ว 70% ผมกับเพื่อนมาที่นี่ก็เพราะว่าเพื่อนผมมันชวนมา ที่พักชั้นล่างมันก็มีคนอยู่เต็มแล้ว หัวหน้าเขาก็เลยให้พวกผมไปพักที่ชั้นบนของคอนโดฯ ผมมันคนโสดก็ต้องพักอยู่คนเดียวครับ ส่วนพวกเพื่อนผมมันไปพักกับแฟนของมันอยู่อีกห้องหนึ่ง ในหัวสมองอันลามกของผมมันเกิดความคิดขึ้นมาทันที คือห้องที่ผมอยู่ถ้าออกมายืนตรงหน้าต่างแล้ว จะเห็นบรรดาสาวๆ ทั้งหลายมาอาบน้ำ เพราะว่าตรงนั้นมันเป็นที่อาบน้ำรวมครับ ก็ผมอยู่แค่ชั้นสองเท่านั้นเอง มันต้องเห็นชัดเจนเป็นธรรมดา ถ้ามองลงไปก็จะเห็นเนินอกได้อย่างสบาย แถมบางคนยังปลดกระโจมอกออกเอามือล้วงเข้าไปถูสบู่ข้างใน ทำให้ผมเห็นเต้านมชนิดเต็มตาเลยทีเดียว ผมจะเลือกมองแต่สาวๆ เท่านั้น เพราะว่ามันทำให้ผมมีชีวิตชีวามากกว่าคนแก่ที่มีแต่หย่อนยาน

และเมื่อไม่นานมานี้ ผมดันทำเรื่องที่ไม่น่าเกิดขึ้น ระหว่าที่ผมกำลังมองสาวๆ อย่างเพลิดเพลินจนลืมตัว ก็มีสายตาของคนๆ หนึ่งมาเห็นการกระทำของผมเข้า ผมว่าผมรอบคอบแล้วนะครับ ว่าตอนที่ผมแอบดูอยู่ไม่มีใครเห็นการกระทำของผม คนๆ นั้นก็คือผู้หญิงที่ชื่อว่า "ตูน" อายุยังน้อยอยู่เลยครับ แค่ 17 ปีเท่านั้น ในตอนนั้น ผมมองอย่างเพลิดเพลินกับสาวๆ ที่กำลังอาบน้ำ พอเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้น ก็เจอกับสายตาคู่หนึ่งที่มองดูการกระทำของผม และจ้องมองผมเหมือนกับว่าเกลียดชังผมยิ่งกว่าขี้เสียอีก และอยากจะฆ่าผมเสียให้ได้ยังไงยังงั้นเลยครับ ผมเห็นแล้วขนลุกเลย เด็กอะไรก็ไม่รู้ตาดุเป็นบ้าเลย ผมรีบหลบเข้าห้องของผมอย่างรวดเร็วเหมือนกับจรวดเลย ผมคิดในใจว่าถ้าเด็กคนนี้เอาเรื่องของผมไปบอกกับใคร ผมต้องตายแน่ๆ ผมไม่อยากจะคิดว่าผมต้องโดนอะไรบ้าง อันดับแรกที่ผมต้องเจอก็คือ บรรดาสาวๆ ที่ผมแอบดูเธอจะต้องมายืนด่าผมให้จมแผ่นดินไปเลย และอย่างที่สองสาวๆ ที่มีผัวแล้ว ผมจะโดนอะไรบ้างก็ไม่รู้ อย่างที่สามก็คือผมจะต้องโดนไล่ออกจากงานแน่นอนเลย คืนนั้นผมนอนไม่หลับ

ทั้งคืนเลย คิดแต่ว่าจะโดนอะไรบ้างในตอนเช้า พอตอนเช้าผมทำเป็นใจดีสู้เสือ เดินออกจากห้องแล้วไปทำงาน คิดว่าเป็นยังไงก็เป็นกันหละวะคราวนี้ ผมทำงานไปก็พยายามสังเกตสิ่งที่ผิดปกติ แต่ก็ไม่มีอะไรผิดปกติเลยครับ เมื่อเป็นอย่างนี้ผมก็พยายามทบทวนว่าคนที่เห็นผมเป็นใคร ที่น่ารักไม่เอาเรื่องไปบอกให้คนอื่นรู้ ผมพยายามตามหาน้องตูน เด็กคนที่เห็นการกระทำของผมตอนนั้น ผมทำงานจนเที่ยงได้เวลากินข้าว ผมเดินลงมาจากชั้นบน คนอื่นๆ ก็เริ่มเดินลงมากินข้าว ระหว่างที่ผมเดินมานั้นก็สังเกตเห