นายช่าง

เรื่องมีอยู่ว่า... ผมเองเป็นข้าราชการ มีหน้าท่เกี่ยวกับงานพัสดุ .. วันหนึ่งทางสำนักงานได้ดำเนินการซ่อม ล้างเครื่องปรับอากาศ (แอร์) ผมเองได้ไปติดต่อช่างจากร้านซ่อมมาร้านนึง... แต่การซ่อมแอร์สำนักงานนั้นจะต้องซ่อมในหยูดเสาร์-อาทิตย์ คับเพราะวันทำงานจะซ่อมไม่ได้...มันจะยุ่งกับเจ้าหน้าท่ที่ต้องทำงานในวันปกติ ... ดังนั้น หัวหน้าจึงมอบหมายให้ผมมาควบคุมการซ่อมแอร์ในวันหยุด วันนั้นเป็นวันเสาร์ ..ผมได้มาเปิดสำนักงานและรอช่างซ่อมตั้งแต่ 8.30 น. ... ผมเองก็ทำงานที่คั่งค้างไปด้วย และแล้วช่างก็มากัน 2 คน มาเมื่อตอน 09.00 น. เห็นจะได้ "หวัดดีคับ...มากันกี่คน 2 คนรึ" ผมทักทายตามประสาเจ้าของบ้าน "คับ....มาแค่ 2 คนคับอีกคนมีงานที่บ้านเลยมาไม่ได้ แต่พรุ่งนี้คงมาด้วย" อ้าว...วันเดียวไม่เสร็จรึเนี๋ยผมคิด... ช่างจัดการลงสัมภาระ เครื่องมือต่าง ๆ เสร็จแล้วก็ลงมือซ่อมแอร์ในห้องสำนักงานก่อน ผมก็ชวนคุยถามโน่นถามนี่ไปเรื่อย .... จนรู้ว่าช่างคนแรกชื่อว่าแก๊ก อายุราวๆ 30 กว่า ๆ สูงประมาณ 180 ซม ผิวดำแดง หน้าตาจัดว่าดูดีทีเดียวลักษณะแบบคนใต้มาดเข้มๆ คน

ที่ 2 อายุ 26 ปี ผิวขาว ๆ สูงราวๆ 175 ซม หน้าตาหล่อมากๆ จมูกโด่ง ตาคม คิ้วเข้ม ... พูดเก่ง ชื่อนายจ้ง ช่างทั้ง 2 ซ่อมแอร์ในห้องสำนักงานจนเสร็จเวลาประมาณ 11.45 น. ก็เลยถือโอกาสพักเที่ยงซะเลย ..."พี่ผมว่าผมพักเที่ยงก่อนดีกว่า....กินข้าวเสร็จผมว่าจะขึ้นไปซ่อมในห้องประชุม..." นายแก๊กบอก ผมจึงพูดว่า "งั้นพี่ขอตัวไปกินข้าวก่อนนะ..." "โอ..พี่มากินด้วยกันดีกว่านะ....ผมเอาข้าวห่อมาตั้งเยอะแยะ...ผมว่าคงกินกันพอนะ...." นายแก๊กพูดเชิญชวนผม "เหอะนา..พี่นะ..อย่าเกรงใจเลย....มากินด้วยกันเถอะ..." นายจ้งพูดชวนอีกคน...พร้อมกับเปิดกล่องข้าวห่อให้ผมดู มันเยอะจริง ๆ เห็นมีกับข้าวใส่ถุงมาด้วย 3-4 อย่าง นายจ้งจึงตักข้าวใส่จานให้ผม..... ผมก็เลยร่วมวงกินกับช่างทั้ง 2 คน นี่ละนะคนไทยช่างมีน้ำใจแท้ๆ กินข้าวกันไปคุยกันไปหลายเรื่องจิปาถะ...ทั้งขำขัน นินนทานาย....โอ๊ยเยอะแยะ... พอกินข้าวเสร็จ ผมพูดขึ้นว่า "น้องจะนอนพักรึ......" เห็นนายจ้ง กำลังเอนกายจะนอนบนพื้นห้องทำงาน....ผมเลยบอกว่า " พี่ว่าขึ้นไปนอนในห้องประชุมดีกว่านะ....มันไม่ร้อน เปิดแอร์ นอนสักงีบก็คงจะดีนะ...ขึ้นไปเหอะ..." นายแก๊กพูดขึ้นว่า "เออดีนะ..เจ้าจ้งมึงช่วยบันไดกับเครื่องมือนั้นไปด้วยซิ.... หลังจากพักแล้วจะได้ทำงานเลยไม่ต้องลงมาข้างล่างอีก...." นายจ้งจึงจัดขนอุปกรณ์ต่าง ๆ ขึ้นไปในห้องประชุม...."พี่แก๊ก....สว่านกับเครื่องเป่าลม...พี่ถือมาด้วยนะ...."

แล้วทั้งคู่ก็ขึ้นไปนอนพักในห้องประชุมผมเองนั่งพิมพ์งานที่คั่งค้างอยู่ฝนห้องสำนักงานคนเดียว จนเวลาผ่านไป