เพื่อนพี่ชาย

หนูชื่อหน่อยอายุ 18 ปี บ้านหนูอยู่ต่างจังหวัด เกิดกับท้องไร่ท้องนา กลิ่นโคลนสาปควาย

กลิ่นไอแดดผสมฟางข้าว มันช่างเป็นรสชาติที่หนูชอบมากที่สุดในชีวิต

และหนูเองก็ไม่คิดที่จะจากมันไปด้วย เพื่อนหนูหลายต่อหลายคนหันหลัง

เดินหนีจากบ้านนาเข้าสู่กรุงเทพฯ กันหลายคน บางคนก็ไปดี

แต่บางคนก็กลับมาในสภาพอันบอบช้ำ หนูเองก็มีชีวิตอยู่หนึ่งชีวิตเท่านั้น

หนูไม่เอาตัวเองเข้าไปเสี่ยงอย่างนั้นหรอกค่ะ อยู่บ้านนาเราก็มีความพอใจสมแก่

สถานะภาพก็พอแล้ว เชื่อหรือเปล่าคะ หนูอยู่กับบ้านก็มีเรื่องประทับใจได้เหมือนกัน

มันเป็นความสุข ความทุกข์ที่เคล้ากันไป แต่หนูเป็นคนที่ไม่คิดอะไรมาก และหนูก็ชอบมันด้วย

จะว่าไปแล้วหนูไม่อายใครทั้งนั้นเพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัว

หนูจะมีความสุขมันก็ไม่ได้ไปหนักหัวใครนี่คะ หนูต้องขอย้อนกลับไปเมื่อหนูอายุได้ 16 ปี

เพราะครั้งนั้นเป็นครั้งแรกที่หนู มีความรู้สึกแปลกๆ ถึงมันจะแปลกๆ

แต่มันก็สร้างความประทับใจให้แก่หนูเป็นอย่างมาก จนเดี๋ยวนี้หนูก็ต้องการมันทุกวัน

หนูจำวันนั้นได้ดี วันนั้นหนูไปอาบน้ำหลังจากที่หนูทำงานเสร็จแล้ว หนูโตเป็นสาวแล้วนี่คะ

เรื่องความสะอาดมันเป็น เรื่องที่เราต้องคิดถึงเป็นเรื่องแรก

พอหนูอาบน้ำเสร็จก็ถูตามเรือนร่างทุกซอกทุกมุม พอมือหนูมาถึงที่เนินอิ่มอันโหนกนูน

หนูลูบไล้มันเบาๆ แค่เพียงภายนอกมันก็ซ่านเสียวยังไงก็ไม่รู้ หนูค่อยๆ กรีดนิ้วตามแนวร่อง

มันเสียวจนหนูต้องคราง เอามือขยี้เบาๆ มันก็ยิ่งเสียวมากขึ้น

พอนิ้วหนูลูบไล้ไปที่ปากร่องมันลื่นๆ พอเอาขึ้นมาดูเป็นเมือกลื่นๆ แต่นั่นมัน

ไม่น่าสนใจเท่าไหร่หรอกค่ะ ที่หนูสนใจมากกว่าก็ตรงที่รสเสียวที่หนูกำลังเจอกับมันอยู่นี่สิคะ

มันน่าสนกว่าเป็นไหนๆ อีก หนูเอานิ้วชี้วนที่ปากร่องเสียว เมือกก็ยิ่งทะลักออกมา

แล้วนิ้วหนูก็เข้าไปในร่องเสียวโดยที่หนูไม่ได้ตั้งใจ ครึ่งนิ้วเท่านั้น

หนูเกร็งตัวร้องครวญครางเพราะที่ปากร่องเสียวมันขมิบๆ ความเสียวไม่รู้มาจากไหน

มันลันทะลักมาพร้อมกับเมือก นั่นเป็นครั้งแรกที่หนูได้พบกับความสุขที่ลึกลับโดยบังเอิญ

หนูติดใจและชอบมันมาก หนูแอบทำแทบทุกวัน ไม่ว่าจะเป็น ที่ห้องน้ำ

หรือที่ห้องนอนได้ทั้งนั้นเมื่อหนูมีอารมณ์

หนูแอบทำเสียวอยู่ได้เดือนกว่าก็เกิดเรื่องขึ้น ที่จริงแล้วเรื่องนี้มันต้องโทษผู้ชายค่ะ

เพราะถ้าไม่มีเขา หนูก็ต้องใช้นิ้ว ไปอย่างนี้ ที่จริงหนูก็ชอบอยู่แล้ว

วันนั้นหนูเดินไปซื้อผงซักฟอกที่ร้านค้า ระหว่างที่หนูเดินไปซื้อของมันก็เริ่มมืดแล้ว

ร้