งานเลี้ยง

งานเลี้ยงทุกงานสิ่งที่ขาดไม่ ได้ก็คือ"เหล้า" ผมชวนเพื่อนๆมาสังสรรค์กันที่บ้าน

โดยมีทั้งเพื่อนผู้ชายและเพื่อนผู้หญิง 5-6 คน อายุระหว่าง 16-18 ปี

พวกผู้หญิงไม่มีใครที่ดื่มเหล้าเป็นสักคน แต่พอพวกผมคะยั้นคะยอให้ดื่ม

นานๆเข้าก็ยอมโดยดี ความที่ไม่เคยดื่มเหล้ามาก่อน"ไนท์"จึงเมาก่อนเพื่อน

และก็เมามากเสียด้วย ขนาดที่เดินไม่ได้ต้องอุ้มขึ้นไปนอนข้างบนบ้าน

หญิงสาวร่างเพรียวอายุ 17 ชื่อว่า"ไนท์" เมาจนไม่ได้สติ

ผมในฐานะเจ้าของงานต้องดูแลรับผิดชอบทุกๆเรื่องที่เกิดขึ้น

ดังนั้นจึงขอตัวจากเพื่อนๆพาไนท์ขึ้นไปนอนข้างบน เดี๋ยวจะลงมากินต่อ

พวกเพื่อนก็เห็นดีเห็นงาม ไม่มีใครคัดค้าน ผมอุ้มร่างเธอไปแบบทุลักทุเล

ร่างของหญิงสาวนอนหลับตาปี๋ หายใจระทวยอยู่บนเตียงนอน

ผมเห็นว่าคงจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วกำลังจะออกจากห้อง

เสียงพึมพัมก็หลุดรอดออกมาจากริมฝีปากของไนท์ว่า

"ร้อนจังเลย ทำไมถึงร้อนอย่างนี้.."

ผมหันกลับมามองที่ร่างนั้น เห็นเธอนอนดิ้นทุรนทุรายไปมา ปากก็บ่นแต่คำว่า

"ร้อนๆ" ไม่ขาดปาก มือก็ทึ้งกระดุมเสื้อเป็นการใหญ่

จนกระทั่งแลเห็นความขาวเนียนของเนินอกรำไรๆ

เห็นแบบนี้เข้า..หัวใจของผมมันก็เต้นแรงจนผิดปกติ เจ้าตัวดีเริ่มกระดุกกระดิก

ระริกระรี้เหมือนปลากระดี่ได้น้ำใหม่ ดันเป้ากางเกงจนโป่งตุง

เมื่อเป็นแบบนี้ผมจึงเปลี่ยนใจ ไม่ลงไปร่วมสนุกกับเพื่อนๆข้างล่าง

แต่กลับเดินเข้าไปหาไนท์แทน

"ยังร้อนอยู่อีกหรือ จะถอดเสื้อให้นะ"

พูดจบก็เอื้อมมือไปปลดกระดุม ที่ยังเหลืออยู่อีก 2 เม็ด

จากนั้นมือของผมก็ลูบไล้ไปมาแถวบริเวณลำคอ ซอกอ

เห็นเธอเฉยจึงลูบไล้ให้ต่ำลงไปอีกนิด..แถวเนินอก

"รู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง" ผมถาม เสียงเริ่มสั่นๆ

ไนท์ไม่ตอบ ผมจึงล้วงมือเข้าไปลูบไล้เต้าตูมเต่งที่อยู่ในยกทรง

พร้อมกับบีบเคล้นเป็นจังหวะเบาๆ

เสีงเธอครางเบาๆอยู่ในลำคอ ผมรีบปลดตะขอเสื้อยกทรง

ซึ่งปลดง่ายที่สุดเพราะเป็นตะขอหน้า แค่ดันเบาๆนิดเดียวก็ดีดผึงออกมา

เผยให้เห็นสองเต้าขาวผ่อง เป็นยองใย ตุ่มไตบนยอดอกเป็นสีชมพูเรื่อเจือแดง

ซึ่งกำลังแข็งขึงเพราะโดนมือผมนวด ลูบไล้ บีบบี้

เลื่อนมือต่ำลงมาหน้าท้องแบนราบปราศจากไขมัน เนินเนื้อด้านล่างอวบอิ่ม

โหนกนูนทั้งๆที่ยังหลบซ่อนอยู่ใต้กระโปรง ผมกลืนน้ำลายลงลำคออย่างกระหายใคร่

อยากเห็นเต็มทน กระโปรงถูกเลิกขึ้นไปกองอยู่บนหน้าท้อง

แล้วดึงกางเกงในสีชมพูตัวจิ๋วลงมาแค่เข่า

อุ้งมือขวาลูบไล้เนื้อนูนที่มีเส้นไหมนุ่มสีดำปกคลุมอย่างบางเบา

ไนท์แอ่นเนินนูนขึ้นมายามที่ผมบดคลึงเม็ดมณี