"มีอะไรลูก ขึ้นมาหาแม่เนี่ย" แม่ถามด้วยความสงสัย
"เปล่าครับ" ผมไม่รู้จะตอบแม่ว่าอย่างไรดี
"ไม่มีอะไรก็ลงไปรอทานข้าวที่ห้องข้างล่างพร้อมๆกัน แม่ขะแต่งตัว" แม่พูดเหมือนกับจะให้ผมออกจากห้องกลายๆ ผมเลยต้องเดินคอตกออกมาจากห้องแม่ แต่ก็ยังไม่ละความพยายาม วันต่อมาผมก็ขึ้นไปอีก จนครั้งที่สามพ่อคงสงสัยในพฤติกรรมของผมมากขึ้น
"มีอะไรกับแม่หรือเปล่าลูกเห็นขึ้นมาบ๊อยบ่อย ตอนแม่จะแต่งตัวประจำ มีอะไรก็บอกได้นา"
"ผะ...ผะ..ผม..ผม"
"เป็นโรคติดอ่างซะแล้วลูกชั้น มีอะไรก็บอกแม่มาตรงๆไม่ต้องอ้ำอึ้ง"
" คือ..ผม..ชอบดูหุ่นแม่นะครับ" ผมตัดสินใจบอกแม่ตรงๆ
"ดูหุ่นแม่ เอ๊ะมานี้มาแปล๊กแปลกลูกแม่ ก็เห็นกันทุกวัน"
"ไม่ใช่เห็นแบบทุกวันครับ อยากดูหุ่นแม่แบบชัดชัดนะครับ"
"โอ๊ย ง๊ง..งง ลูกแม่พูดแม่งงหมดแล้ว ไหนช่วยแปลไทยเป็นไทยหน่อยซิ"
"คือ..คือ..ผมอยากดูหุ่นแม่ แบบนางแบบนะครับ"
"นางแบบ...นางแบบไหน"
"นางแบบโป๊ๆนะครับ"
"เอาแล้วลูกชั้น อยากเห็นแม่เป็นนางแบบโป๊ สงสัยชอบดูหนังสือโป๊บ่อยซิถ้า"
"เปล่าครับ..อยากดูแต่แม่คนเดียว"
"ได้จ้ะลูก เดี๊ยวแม่จัดให้ แบบนี้เป็นไง หุ่นแม่สวยมั้ย" แม่แกะปมผ้าเช็ดตัวออกโยนบนเตียง ทำให้เห็นแม่อยู่ในชุดใส่บราเซียสีขาว กางเกงในสีฟ้าอ่อนๆ แม่หมุนตัว 2 รอบ แล้วหันด้านหน้าให้ผมดู ผมถึงกลับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก จ้องมองหุ่นแม่โดยเฉพาะเนินกางเกงในของแม่ ผมจึงเป็นแขกขาประจำของแม่เกือบทุกวัน ผมสังเกตแม่ผมมีชุดชั้นในใหม่ๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเหมือนแฟชั่น กางเกงในแม่แต่ละตัวเล็กกระจิ๋วหลิว เนื้อค่อนข้างบาง เป็นลายลูกไม้ หรือถักเส้นตาข่าย ใจผมซักจะเตลิดเพราะแต่ละคืนผมหลับตาเห็นแม่ในชุดวาบหวิวและผมต้องชักว่าวทุก... อ่านทั้งเรื่อง
