หนูเป็นเด็กสาวที่กำพร้าแม่ค่ะ ชีวิตหนูตั้งแต่จำความได้ก็รู้ว่าตัวเองมีแต่แม่เลี้ยงซึ่งหนูไม่เคยนับถือเขาเลย เพราะเขา เป็นคนที่หน้าไหว้หลังหลอก ต่อหน้าพ่อทำเป็นใจดี ทำเป็นรักเป็นห่วงหนู แต่ลับหลังแล้วยิ่งกว่าแม่เสือเสียอีกค่ะ แม่เลี้ยงหนูเขายังสาวอยู่ค่ะ แต่อย่าให้หนูบอกเลยนะคะว่าเขาสวยแค่ไหนเพราะหนูไม่ชอบเขา เอาเป็นว่าเขาทำให้พ่อหนู ติดงอมเลยค่ะ และหลงอย่างมากทีเดียว จะเรียกว่ายิ่งกว่าลูกไส้เลยก็ว่าได้ หนูเลยไม่อยากจะมีเรื่องราวกับเขา เพราะหนูรักพ่อมากไม่อยากให้เขากลุ้มใจ แค่งานอย่างเดียวพ่อหนูก็ปวดหัวตายแล้วค่ะ เพราะพ่อหนูเขาเป็นผู้รับเหมา ทุกชนิดค่ะ วันๆ แม่เลี้ยงเขาไม่ทำอะไรหรอกค่ะ ดีแต่แต่งเนื้อแต่งตัวยั่วพ่อหนู เขาอ่อนกว่าพ่อหนู 8 ปีค่ะ อายุประมาณ 30 ปี ส่วนหนูอายุ 18 ปี กำลังเรียนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งค่ะ แต่ไม่ขอเอ่ยชื่อนะคะ พ่อหนูเขารักหนูมากแต่ก็คงไม่ เท่ากับแม่เลี้ยง พ่อหนูให้แต่เงินอย่างเดียว ความอบอุ่นไม่เคยมีให้เท่าไหร่ คงจะให้แม่เลี้ยงคนเดียวจนหมดใจ บางทีหนูก็คิดน้อยใจเหมือนกัน อยากจะฆ่าตัวตายให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่ก็คิดว่ามันเป็นบาปมาก ทำตัวให้สดชื่นร่าเริงดีกว่า จะเรียกหนูเป็นเด็กใจแตกก็ไม่เชิงนะคะ แต่ว่าหนูเป็นเด็กที่ชอบเที่ยวกลางคืนมาก เธค ผับ ที่ไหนถามหนูได้ทุกที่รู้ไปหมด เพราะเที่ยวมามากต่อมากแล้ว บางทีพ่อก็เตือนว่าเที่ยวแล้วเที่ยวได้แต่อย่าให้เสียการเรียน และเสียคนก็แล้วกัน แรกๆ หนูก็เชื่อเขาหรอกค่ะ แต่หลังๆ นี่สิคะสิ่งยั่วยุมันเยอะเหลือเกิน ทำให้หนูอดใจไม่ได้ หนูได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่งค่ะ เขาเล่นดนตรีที่ผับที่หนูไปเที่ยว ช่วงหลังๆ หนูจะไปบ่อยมากในวันหยุดเรียน เพราะนักดนตรีคนนั้นแหละค่ะ ที่หนูรู้สึกติดใจในความหล่อความเท่ของเขา เขาไว้ผมยาวถึงกลางหลัง ใบหน้าคมเข้มตามสเป็คหนูเลย การแต่งตัวก็ ไม่ต้องพูดถึง เท่ระเบิดเลยทีเดียวไม่ว่าจะมองมุมไหน "น้องๆ ไปขอเบอร์ผู้ชายผมยาวที่เล่นออร์แกนให้พี่หน่อยสิจ๊ะ" หนูสั่งให้เด็กเสิร์ฟในร้านซึ่งคุ้นหน้าคุ้นตาดี ไปขอเบอร์โทรศัพท์ชายผมยาวให้ เพราะเขาเตรียมตัวจะกลับกันแล้ว กำลังเก็บเครื่องดนตรีอยู่ หนูทำเป็นไม่มองไปที่วงเขา เพราะไม่แน่ใจว่าเขาจะตอบรับกลับมาอย่างไร อาจจะไม่สนใจเลย หรืออาจจะเขียนเบอร์โทรมาให้หนูก็ได้ หนูนั่งหันหน้าไปทางอื่น สักพักเด็กเสิร์ฟก็เดินมาหาหนูที่โต๊ะ "พี่เขาบอกว่าให้พี่นั่งรอแป๊บหนึ่ง เขาไม่เขียนให้หรอก" เด็กเสิร์ฟพูดกับหนู "อ้าว..เป็นอันว่าแห้วไป หน้าแตกเลย" หนูคิดว่าตัวเองจะหน้าแตกจริงๆ แต่ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ "ขอโทษนะครับ ผมไม่มีปากกาหรอก แต่ผมจะให้นามบัตรก็แล้วกัน" เสียงนุ่มๆ ชวนฟังมันทำให้หนูต้องหันหน้าไปที่เจ้าของเสียง หนูดีใจมากค่ะพูดไม่ออกเลย ก็หนุ่มผมยาวคนนั้นแหละค
(เข้าสู่ระบบ และอ่านเรื่องราวเซ็กส์ทั้งหมด)