พลีตัวเพื่อชาติ

สงครามนำมาซึ่งความสูญเสีย" คงไม่เคยมีใครเข้าใจความหมายของมันมากกว่า....จียุน สาวชาวเกาหลีเหนือซึ่งเมื่อก่อนเธอคือลูกสาวคนเดียวของนายพลจองซุกผู้ซึ่งควบคุมกำลังพลเพื่อต่อสู้กับเกาหลีใต้อย่างไม่เกรงกลัวต่ออาวุธสมัยใหม่มีเพียงปืนกลเล็กๆและใจที่อาจหาญสู้ 13 ปีมาแล้วที่จียุนต้องสูญเสียบิดาอันเป็นที่รักไป หลังจากสูญเสียบิดาไปเพราะสงครามระหว่างเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ 13 ปีผ่านมา สงครามก้อยังไม่มีท่าทีจะสงบลง ตลอดระยะเวลา 13 ปี เธอกับแม่เหมือนตกนรก อดมื้อกินเมื้อ เสื้อผ้าก้อแทบไม่มีจะใส่ ความเป็นอยู่ที่แร้งแค้นลงทุกวัน ทำให้เธออยากให้สงครามจบลงซะที และแล้วก้อถึงวันที่เธอรอคอย วันนี้ จียุนอายุครบ 18 ปี มีหนังสือมาถึงบ้านเธอ ให้เธอเข้าเป็นแนวร่วมเพื่อเป็นอาสาสมัครไปรบกับเกาหลีใต้ เลือดกายของเธอฉีดพล่าน คิดถึงความแค้นที่ทำให้พ่อเธอตาย ในฐานะที่เธอเป็นลูกนายพลเก่า เธอจึงได้เป็นหัวหน้ามีหน้าที่คุมเสบียงไปให้กองทัพที่กำลังต่อสู้

อย่างดุเดือด กองทัพต้องการคนหนุ่มสาวทั้งหมดในหมู่บ้านเธอ ซึ่งก้อรวบรวมมาได้เพียง 20 ชีวิต .....วันออกเดินทาง จียุนใส่ชุดที่ครั้งหนึ่งคุณพ่อเคยซื้อให้คุณแม่ เป็นเสื้อทหารแขนยาวลายพลาง กางเกงทหาร แต่ด้วยความเป็นสาวแล้วเธออดไม่ได้ที่จะขอชุดชั้นในลายลูกไม้ของแม่มาใส่ สรีระของจียุนนั้นเปล่งปลั่งว่าคุณแม่เธอในวัยสาวยิ่งนัก หน้าอกที่ใหญ่เกินชั้นในทำให้เนินอกเด่นเป็นสง่า สะโพกอันกลมตึงทำให้กางเกงที่เธอใส่นั้นฟิตจนน่าลูบไล้ ทำให้ไอ้นายทหารที่นำหนังสือมาบ้านเธอแทบอดใจไม่ไหว มันมองจียุนแทบไม่วางสายตา.....ถึงเวลาเดินทาง จียุนร่ำลาคุณแม่ ด้วยความอาลัย เธอค่อยๆเดินไปช้าๆพร้อมน้ำตาที่หลั่งมาไม่ขาดสาย 18 ปี มานี่เธอไม่เคยจากบ้านไปไหน มีแม่คอยดูแลเหมือนไข่ในหิน ถึงแม้อดมื้อกินเมื้อเธอก้อมีความสุขดี แต่เพื่อประเทศชาติ เธอต้องเสียสละ เพราะเธอมีเลือดพ่อเธออยู่เต็มตัว กองเสบียงเดิยทางมาได้ 2 วัน ก้อได้รับวิทยุบอกว่า เกาหลีใต้ทราบข่าวกองเสบียงของเรา ให้ระวังตัว จะมีการซุ่มโจมตี ไม่ทันที่เสียงรายงานจะจบลง....ตูมมม ระเบิดลูกแรกจากกับระเบิดทำให้คนนำหนังสือมาขาขาดทั้ง 2 ข้าง จียุนหน้าซี๊ดเผือก ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ซักพักเธอวิ่งเข้าไปดู ก้อพบว่า คนนำ

ทางเสียชีวิตไปแล้ว มือที่กำปืนกลอยู่กำแน่นพร้อมยิงได้ทุกเมื่อ แต่ในวันนั้นก้อไม่มีอะไรจากนี้ กองเสบียงเดินทางมาเรื่อยๆ จนถึงวันที่ 4 อีก 3 วันก้อถึงทัพหน้าแล้ว จียุนคิดว่าคงไม่มีเรื่องอะไรร้ายแรงอีก เธอคงถึงทัพหน้าพร้อมเพื่อนๆ และจะได้ไปฝึกเป็นทหารสายลับกันซะที ไม่ทันที่ความคิดจะจบลง ปั้งๆๆๆๆๆ เสียงปืนกลจากทุกทิศมุ่งตรงมาที่กองกำลังของเธอ หมอบ หมอบลง จียุนตะโกนอย่างสุดเสียง แต่คงช้าไป 7 ร่างของเพื่อนเธอ