อยากร้องดังๆ

ดิฉันชื่อนาค่ะ ดิฉันเป็นผู้หญิงผิวขาว ไม่สูงมาก แต่สะโพกค่อนข้างตันกลมกลึง ขนาดเพื่อนผู้หญิงด้วยกันยังชมเลยว่าสะโพกสวยนะเนี่ย ตอนนั้นดิฉันก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ก็ได้เรียนรู้ที่หลังว่า การมีสะโพกกลมกลึงนั้นมีประโยชน์ด้านใด เรื่องมันมีอยูว่า นาเป็นพนักงานบริษัทเอกชนบริษัทนึงน่ะค่ะ แล้วที่บริษัทนี้จะมีวงเงินกู้ให้กับลูกจ้างกู้ไปใช้ได้ในกรณีฉุกเฉิน แล้ววันนึงนาก็มีความจำเป็นที่จะต้องใช้เงินอย่างรีบด่วนมาก นาเลยทำเรื่องขอกู้ไป พอส่งผ่านไปแล้ว อาทิตย์นึง นาก็เริ่งหงุดหงิดงุ่นง่านอยู่ในใจ เพราะควรจะได้คำตอบรับ เรียกไปทำสัญญาได้แล้วน่ะค่ะ แต่ก็ยังไม่มีหนังสือเรียกมาเลย จนเย็นวันนึงหลังจากนาทำงานล่วงเวลาเสร็จ ประมาณ 2 ทุ่ม ก็มีบอร์ดี้การ์ดของท่าน 1 ในผู้ดูแลบริษัทมาตามนาไปพบท่าน นาก้อสงสัย แต่ก้อขึ้นไปบอร์ดี้การ์ดคนนั้นก้อส่งนาแค่หน้าห้องทำงาน พอนาเข้าไปในห้องทำงานท่านเท่านั้นแหละ โอ้โห กว้างขวางมากมายค่ะ แต่ไม่เห็นท่านเลยนะ แต่ซักพักก้อได้ยินเสียงเรียกมาจากที่ไหนซักแห่งในห้อง นาก้อลองเดินดูแล้วก้อเจอประตูบานน้อยที่มุมห้องด้านนึง นาก้อเลยเคาะประตูส่งสัญญาณ แล้วก้อเปิดเข้าไป นาเห็นท่านกำลังนั่งดื่มเหล้าอยู่ที่มุมนึงเห็นขวดเปล่า 2-3 ใบวางเกะกะอยู่ข้างๆด้วย

ก้อมไท่ไหร่ ท่านก้อเริ่มก่อน "เธออยากกู้เงินบริษัทหรอ"นาก้อเลยตอบไปว่า"ค่ะ" ท่านก้อหมุนเก้าอี้หันมาทางฉันมองฉันเต็มๆตาแล้วบอกว่า"ฉันให้เธอกู้ได้ทันที แต่มีข้อแม้" นาก้อเริ่มงง อะไรกันอ่ะ ทีคนอื่นไม่เห็นมีข้อแม้อะไรเลย ไนก้อเลยถามไปว่า"อะไรคะ" แต่คำตอบท่านที่ตอบกลับมาทำเอานาอึ้งเลยค่ะ"เธอก้อมาเป็นนางบำเรอฉันสิ" ด้วยทิฐินาก้อจะหันกลับออกไปแล้วเชียว แต่โทรศัพท์ก้อเข้ามาก่อน นาต้องใช้เงินอย่างเร่งด่วนจริงๆเลยถามท่านไปว่า"ถ้าดิฉันต้องการเงินสดตอนนี้ท่านจะให้ได้เลยไหมคะ"นั่นหมายความว่านาตอบตกลงท่านไปแล้วนั่นเองกับการเป็นเมียเก็บ ท่านลุกพรวดขึ้นมาทันทีค่ะ มองหน้านาด้วยแววตาแปลกๆ ดุๆโกรธๆไงก้อไม่รุแล้วไปเอากระเป๋าใส่เงินในห้องมาเปิดให้นาดู แล้วหยิบเงินส่วนนึงมาปาใส่มาที่นา นาก้อจะร้องไห้แต่ร้องไม่ออก ก้อก้มลงเก็บๆเงินมารวมกันแต่ไม่ทันเก็บได้หมดเลย ร่างนามีอันต้องลอยไปล้มอยู่บนที่นอน เพราะแรงเหวี่ยงจากท่าน แล้วร่างท่านก้อตามเข้ามา นาไม่เคยมาก่อน นาทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ พยายามจะดิ้นหนี แต่ไม่ว่าจะหันไปทางไหนก้อจะโดน

ท่านลากมาไว้โดยที่ร่างท่านคร่อมตัวอยู่เหนือร่างนา ขาของท่านบีบล็อกนาไว้ที่สะโพก แล้วมือท่านก้อดึงเสื้อนาออกกระดุมด้านหน้า 4-5 ขาดกราวเลยค่ะนาตกใจมากพยายามร้องขอท่าน อ้อนวอนท่าน แต่ท่านก็ไม่ฟังอะไร นอกจากคำที่ท่านพูดว่า "สุดท้ายเธอมันก้อเห็นแก่เงิน" แล้วท่านก้อเริ่มระดมซุกหน้าไซร้มาที่หน้าของน