คืนวิบาก

>> คืนวิบาก <<

คืนวิบากแห่งความสุข“โอ้ โฮ..อะไรมันถึงจะง่ายดายอย่างนี้ ” ชาญคิดอยู่ในใจ อย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง ในขณะที่เขาค่อย ๆ เปิดหน้าต่างที่เขาเพิ่งจะสะเดาะกลอนเข้าไปในชั้นล่างของคฤหาสน์ที่สร้างอยู่ในเนื้อที่บริเวณกว้างขวาง ภายในรั้วรอบขอบชิด คิดแล้วชาญก็ค่อย ๆ ปีนหน้าต่างเข้าไปในห้องมืดสนิท เขากด

สวิทช์เปิดไฟฉายอันเล็ก ๆ ที่เขานำติดตัวมาด้วย ชาญกวาดแสงไฟไปทั่ว ๆ ห้อง แล้วเขาก็สืบเท้าเดินเข้าไปหาตู้เก็บของ พร้อมทั้งดึงถุงผ้าใบใหญ่ที่เขานำมาด้วย ชาญค่อย ๆ ดึงลิ้นชักเปิดออกมาก็เห็นช้อนซ่อมมีดเป็นชุดเครื่องเงินอย่างดี เขารีบกวาดของมีค่าเหล่านั้นลงถุงผ้า ชาญเดินไปยังโต๊ะทำงานใกล้ ๆ พร้อมทั้งถึง

ลิ้นชักกลางออกมา มีซองธนบัตรซึ่งเต็มไปด้วยเครดิตคาร์ดและเงินสด ชาญหยิบเฉพาะเงินสดไส่กระเป๋า แล้วโยนซองธนบัตรกลับเข้าไปในลิ้นชัก เขาไม่สนใจของอื่นที่อยู่ในกระเป๋า ในขณะที่เขากำลังจะหันตัว เพื่อจะปีนหน้าต่างกลับออกไป แสงไฟฟ้าในห้องก็สว่างพรึบขึ้นมา มีชายวัย 40 ยืนขวางประตูอยู่ พร้อมกับ

พูดเสียงดัง “เฮ้ย … นั่นแกเข้ามาทำอะไรในห้องนี้” ชาญหันขวับไปประจันหน้า พร้อมทั้งล้วงกระเป๋าควักปืนขึ้นมา “เอ้า… ยืนอยู่นั่นแหละ อย่าขยับตัว ม่ายงั้นผมยิงแน่” ชาญเห็นเงาของสตรีเดินเข้ามาสมทบกับชายคนแรก และได้ยินเสียงเธอพูดขึ้นมาว่า “เสียงอะไรกันคะ คุณ” พร้อมกันนั้นเธอก็ชะโงกหัวขึ้นมามอง

ดู “เชิญเข้ามาเลยครับ คุณผู้หญิง แล้วก็ยกมือขึ้นทั้งสองท่านเลย แล้วเดินมาที่กลางห้อง อย่าตุกติก” ทั้งศิริและสมฤดี สองสามีภรรยา ต่างก็ค่อย ๆ ยกมือขึ้นทั้งสองข้าง พร้อมทั้งเดินช้า ๆ มาที่กลางห้อง “แกจะทำอะไร” เสียงศิริถามขึ้นมา “แล้วนี่มีใครในบ้านอีกไม๊” ชาญไม่สนใจคำถามของศิริ “ไม่มี ไม่มีใครอีกแล้ว

จ้ะ” เสียงสมฤดีรีบตอบ ชาญยืน มองดูทั้งสองคนนิ่งอยู่ พยายามตัดสินใจว่าจะทำอย่างไรกับสองคนนี้ดี “ออกไปจากบ้านของเราเถอะ รับรองว่า เราจะไม่พูด ไม่แจ้งความ ไม่ทำอะไรทั้งนั้น” สมฤดีอ้อนวอน “อ๋อ… แน่ละ …” ชาญตอบสวนขึ้นมา พร้อมกับคิดว่าใครจะไปเชื่อได้ แต่จะทำอย่างไรดีล่ะ ทันใดนั้นก็มีเสียงมาจาก

ข้างนอกห้อง “คุณแม่ขา มีอะไรกันคะ” และพร้อมกันนั้น หญิงสาวรุ่น ๆ ก็ ปรากฎตัวขึ้นที่ประตูห้อง “เอ้า… เชิญเข้ามาเลยครับ คนสวย เชิญมาร่วมวงกันได้เลยครับ” ชาญละสายตาจากศิริและสมฤดี หันไปกล่าวกับ ศิริวรรณ พร้อมทั้งโบกมือให้เธอเดินเข้ามายืนอยู่กับศิริและสมฤดีที่กำลังยืนกันอยู่ที่กลางห้อง “แล้วนี่จะมี

ใครอีกไม๊เนี่ยะ” ชาญหันมาถามศิริและสมฤดี “ไม่มีใครอีกแล้วจ้ะ นี่ลูกสาวของเรา” สมฤดีตอบ พร้อมทั้งเอื้อมมือไปดึงศิริวรรณเข้ามาแล้วโ