ผมก็มีเรื่องที่จะเล่าเหมือนกันครับ อาจจะไม่หวือหวาเหมือนกับเพื่อน ๆ หลายคนแต่ผมคิดว่าเป็นเรื่องที่น่าประทับใจ (สำหรับผม) และเป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งของผม ซึ่งมันยังติดคาอยู่ในใจผมจนถึงทุกวันนี้ครับ เรื่องกิดขึ้นตั้งแต่สมัยที่ผมยังเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปี 1 ครับ ช่วงนั้นผมได้ถูกเลือกให้เป็นเชียร์ลีดเดอร์ในกลุ่มของคณะ เพื่อจัดประกวดในแต่ละกลุ่มที่เรียน ผมก็หน้าตาธรรมดา เพียงแต่ว่ารักในการเต้นเท่านั้นครับ
..........การซ้อมนั้นค่อนข้างหนักคือเลิกเรียนประมาณ บ่าย 3 โมง ก็เริ่มซ้อมตั้งแต่เวลานั้น ซ้อมร่วมกับกองเชียร์ และเมื่อกองเชียร์กลับยังต้องซ้อมต่อเพื่อให้เกิดความพร้อมเพียง เพราะฉะนั้นจะเลิกดึกพอสมควร ผมจึงย้ายมาอยู่คอนโดเพื่อเลี่ยงจากการบ่นของแม่ครับ คอนโดนั้นก็อยู่ไกลจากมหาวิทยาลัยมากพอควร ผมจึงโดยสารรถตู้และรถประจำทางเป็นประจำ
..........วันหนึ่งขณะที่ผมขึ้นรถตู้เพื่อมาต่อรถเมล์นั้น ผมก็ได้รู้ว่าในตัวผมไม่มีเศษเงินเลยแม้แต่เหรียญเดียว มีแต่แบงค์ 50 ซึ่งเป็นแบงค์ย่อยเพียงใบเดียว เมื่อขึ้นรถเมล์ผมได้นั่งแถวหลังสุดและเมื่อกระเป๋ารถเมล์มาเก็บเงิน ผมจึงยื่นให้แต่กระเป๋าบอกว่าไม่มีเงินทอนจริง ๆ มีเพียงตังค์เศษ ผมบอกไม่เป็นไร
..........แล้วกระเป๋าให้ผมแบมือและเริ่มนับเหรียญ 25 สตางค์และ 50 สตางค์ให้ผม ทั้งหมด 44.50 บาท ซึ่งเต็มมือผม พลันก็ได้ยินเสียงหัวเราะข้าง ๆ ตัวผม ผมหันไปมองหน้าเค้าเพื่อที่จะว่าอย่าซ้ำเติม แต่สิ่งที่สะดุดตาคือเค้าเป็นคนจีน (ซึ่งเหมือนผม) ขาวและหน้าตาน่ารัก เค้าก็คุยกับผมว่าน่าสงสารจังที่โดนแกล้ง และหลังจากนั้นเราก็คุยเรื่องสัพเพเหระต่าง ๆ มากมายจนถึงคอนโดซึ่งเค้าอยู่คนละตึกกับผม ก่อนแยกเค้าได้ให้นามบัตรไว้เผื่อติดต่อ (เพราะผมจะให้เค้าสอนเลขให้) หลังจากนั้นเราก็เริ่มคุยกันมาตลอด ระยะเวลานั้นเร็วมาก เพียง 3 เดือนเราก็เริ่มสนิทกัน มีการชวนไปดูหนังและทานข้าวบ่อย ๆ แล้วก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น
..........วันหนึ่งขณะที่เค้าโทรมาหาผม ฟังเสียงเค้าเหมือนอ่อนเพลียมาก คุยไปได้ซักพัก เสียงก็เงียบลง ผมพยายามเรียกชื่อแต่เค้าไม่ตอบเสียงปลายสายยังไม่ถูกวางเพียงแต่ไม่มีเสียงคนพูด ผมเริ่มกระวนกระวายใจ ประมาณครึ่งชั่วโมงให้หลังผมจึงตามช่างกุญแจไปที่ห้องเค้า เพื่อทำการเปิดห้อง (เพราะตอนนั้นคิดว่าต้องมีอะไรผิดสังเกตุแน่) แล้วก็เป็นอย่างที่คิด พี่เค้าไม่สบายมากไข้ขึ้นสูงจนสลบไป ผมจึงรีบพาเค้าส่งโรงพยาบาล ต้องพักรักษาตัวในโรงพยาบาลเกือบอาทิตย์เพราะเป็นโรคไข้เลือดออก ช่วงนั้นหมดการประกวดพอดี
..........ผมกลับจากมหาวิทยาลัยถึงห้องรีบเปลี่ยนเสื้อผ้า และไปเฝ้าไข้พี่เค้าที่โรงพยาบาลทุกคืน จนเมื่อ
(เข้าสู่ระบบ และอ่านเรื่องราวเซ็กส์ทั้งหมด)คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนถึงจะเขียนข้อคิดเห็นได้
Login และแสดงความคิดเห็น
ล็อกอินอย่างปลอดภัยด้วยบัญชี Google ของคุณ เพื่ออ่าน โดมนาทรกซและโดมนาส เรื่องราวเซ็กส์ 3 เรื่องฟรีทุกวัน พร้อมทั้งเพลิดเพลินกับโฆษณาหาคู่ล่าสุดของ โดมนาทรกซและโดมนาส
Google Loginรับสิทธิ์เข้าถึง โดมนาทรกซและโดมนาส & มาตาลดา เรื่องราวเซ็กส์ไม่จำกัดเป็นเวลา 7 วันฟรี จากนั้นเพียง 49 บาทต่อสัปดาห์
สมัครสมาชิกฟรีรับสมาชิกฟรี 30 วัน เขียนเรื่องราวเซ็กส์ของคุณเอง และกลายเป็นนักเขียนพร้อมสิทธิพิเศษที่แท้จริงและพิเศษสุด
เป็นนักเขียนตอนนี้