เอากับเด็กข้างบ้าน

เอากับเด็กข้างบ้าน

ผมชื่อ คม นะครับในหมู่บ้านของผมก็จะเป็นพวกบ้านแถวติดๆกันทำให้ทุกๆบ้านในระแวกนั้นสนิทกัน พวกผมก็มักจะตั้งวงเหล้า ดูบอลกันหน้าบ้านเป็นประจำ ก็จะมีพวกน้องๆแถวบ้านมานั่งเล่นบ่อยๆ และหนึ่งในนั้นก็จะมีน้อง ต่าย ที่อยู่ ม.5 อยู่คนแต่ด้วยความที่เห็นกันมาตั้งแต่เด็กทำให้ผมไมได้คิดอะไรมากมาย แต่มักจะเป็นเพื่อนๆ ของผมมากกว่าที่จ้องๆ มองๆ เรียวขวา หน้าอกของน้องเค้า อยู่มาวันนึงน้องต่ายก็ได้เข้ามาหาผมที่บ้านแต่เช้า เนื่องจากวันนั้นเป็นวันหยุดเรียนของผมเลยไมได้ไปไหน พี่คม ต่ายขออยู่บ้านพี่วันนึงนะวันนี้ ไม่อยากไปโรงเรียน อ้ายผมก็สงสัยว่า เด็กที่ไม่เคยขาดเรียนอย่างน้องต่าย ทำไมจู่ๆ

ถึงอยากโดเรียนซะได้ น้องเค้าก็บอกว่านู่เพิ่งเลิกกะแฟนอ่ะพี่ ไปเรียนก็คงเรียนไม่รู้เรื่อง เลยอยากนอนพัก ผมก็ ok ให้นอนได้ไม่เป็นไร แต่นอกเค้าก็พกเบียมาจากบ้านของเค้า(ซึ่งบ้านของเข้าเป็นร้านขายของผมซื้อเหล้า เบียเป็นประจำ) ต่ายก็ดื่ม รวดเดียวหมดเลย 1ขวด ปากก็พึมพำว่า ทำไมนู่จึงไม่มีคนรักจริงแบบคนอื่นซะที ผมที่ได้แต่งงอยู่เลยทำไรไม่ถูก ก็เลยบอกไปว่าผู้ชายมันไม่ได้เป็นแบบนั้นซะทุกคนหรอกน่า เดียวเราก็เจอคนที่ดีเอง ต่ายก็บอกว่าพี่คม มากินกับนู๋ม่ะ อ้ายผมก็เป็นประเภทแอลกฮอล์อยู่ในสายเลือดอยู่แหละ ก็เลยเอาสะหน่อย ในบ้านมีเหล้าอยู่ครึ่งขวดก็เลยเอามาวางไว้ ผมก็เดินไปร้านของต่ายเพื่อจะซื้อโซดากะน้ำแข็ง พอกลับมาเหล้าหายไปตั้งเยอะ ยัยต่ายนั้นเองที่ดื่มเข้าไป บ่นว่าร้อนคออ่ะพี่

อ้ายผมก็บ่นว่าใครเข้าให้ดื่มเพียวๆกันต้องผสมกับน้ำไม่ก็โซดานี่ แต่ผมดูต่ายเริ่มหลุดแล้วอ่ะ กระดุมนี่ปลดไปถึงเม็ดที่ 2 ทำให้เห็นเนินหน้าอกอย่างชัดเจนกับยกทรงสีชมพู ทำให้ผมของขึ้นอยู่เหมือนกัน แต่ก็พยายามคิดในใจ น้องข้างบ้านนะเว้ย ทำไรไปมันจะบรรลัย สักพักต่ายก็ถามผม พี่มีกางเกงขาสั่นตัวเล็กๆม่ะ จะใส่หน่อยได้นั่งสบายๆ ผมก็ไปหยิบมาให้ น้องต่ายดันเปลี่ยนข้างหน้าผมเลย

ไม่รู้ว่าเค้าท้าทายหรือว่าไว้เนื้อเชื่อใจผมกันแน่ของผมก็เริ่มสู้ขึ้นมาทันทีเลยล่ะ สักพักพอเปลี่ยนเสด ต่ายก็มานั่งใกล้กับผม มือก็เริ่มสะเปะสะปะมาจับมือผมมั้ง มาพิงไหล่ผมมั้ง มันทำให้ผมสติเริ่มต้องการขึ้นมาแล้ว ต่ายที่ได้ที่เต็มที่ก็เลยหลุดเป็นอย่างมาก ผมก็เริ่มทนไม่ไหวมือก็เริ่มไปกอดมั้งโอบไหล่มั้ง ต่ายก็บอก อย่าปล่อยนู๋นะพี่คม นู๋รู้สึกอบอุ่นมากเลย ผมก็บอกว่า ไม่กลัวพี่ท... อ่านทั้งเรื่อง

คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนถึงจะเขียนข้อคิดเห็นได้

Login และแสดงความคิดเห็น