ดิฉันชื่อ อั้ม เป็นนิสิตมหาวิทยาลัยหนึ่งแถวบางเขน วันนั้นเป็นวเลาเย็น ประมาณ 18.00 น. ดิฉันอยู่ปี 2คะ พอดีวันนั้นต้องทำรายงานส่งอาจารย์เรยกลับค่ำ โดยไปนั่งในห้องสมุด ของคณะ และค้นหางานทางอินเตอร์เน็ต พอดีตอนนั้นห้องสมุดใกล้จะปิดแล้ว จึงมีภารโรงเข้ามาเตรียมปิดห้อง ดิฉันเข้าห้องสมุดบ่อย จึงรู้จักกับภารโรงที่คอยมาเตรียมปิดห้องสมุด เพราะชอบมานั่งอ่านหนังสือตอนเย็นๆ แต่วันนี้เจอภารโรงคนใหม่ที่ไม่ใช่คนเก่า ดูหน้าตาหนุ่มกว่า และที่สำคัญ ล่ำกว่า และดูบึกบึน หน้าตาคมเข้ม ดิฉันก้อไม่ได้คิดอะไรจึงเก็บหนังสือและกระเป๋าเตรียมกลับบ้าน และพอดีทำหนังสือหล่น เค้าก้อเข้ามาช่วยเก้บของ ฉันก้อบอกว่าขอบคุณคะ เค้าเรยบอกว่า จะกลับแล้วเหรอคับ ก้อเรยบอกว่าคะ ฉันเรยเก็บของกลับมาทีรถที่จอดอยู่ตรงลานจอดรถด้านหน้า แล้วก้อขับรถออกไปโดยไม่คิดอะไร แต่ขับออกไปถึงด้านหน้ามหาวิทยาลัยแล้วนึกได้ว่าไม่ได้เอาหนังสือที่จะเอาไปทำรายงานต่อ คิดว่าน่าจะลืมไว้ที่ห้องสมุด เรยกลับไปอีกครั้ง โดยคิดว่าเค้าคงยังไม่ปิดห้อง เรยเลี้ยวรถกลับไป
ก้อเอารถไปจอดไว้ที่ด้านหน้าที่เดิมและรีบเดินเข้าไป เหนประตูเหล็กยังไม่ลงล็อก เรยรีบวิ่งเข้าไป ด้วยความที่ห้องมันกว้างมาก ฉันก้อรีบวิ่งเรย เดินผ่านไปทางตู้หนังสือหมวดภาษาอังกฤษซึ่งมันเป็นตู้ที่อยู่ด้านใน เปลี่ยวๆ ก้อได้ยืนเสียงซี๊ดซ๊าดๆๆ เรยค่อยๆเดินไปมองหลังตู้ ก้อเหนภารโรงที่ดูล้ำสันคนนั้นกำลังรูด ท่อนสากอันมหึมานั้นด้วยความเมามัน ในมืออีกข้างมีหนังสือ อยู่เล่มนึงซึ่งคิดว่าเปนหนังสือปลุกใจเสือป่า พอดีเค้ากำลังซู้ดปากด้วยความมัน เราก้ออึ้งเค้าหันมาเหนพอดีเค้าก้อรีบเก็บท่อนสากเข้าทันที และรีบเดินมาบอกฉันว่าอย่าบอกใครนะครับ ฉันเรยบอกว่า ไม่บอกหรอก เรยถามเค้าว่าแล้วดูหนังสืออะไร เค้าก้อบอกว่าดูหนังสือนิตยสารนางแบบธรรมดา ฉันเรยบอกว่าแค่นี้ก้อมีอารมณ์เหรอ นางแบบไม่ได้แก้ผ้า เค้าเรยบอกว่าตอนนี้อะไรก้อเงี่ยนหมด เมียผมไม่ให้เอานานแล้ว ผมเงี่ยน
แล้วเค้าก้อกำชับอยู่นั่นว่าอย่าบอกใครนะครับไม่งั้นผมโดนไล่ออกแน่ ผมเพิ่งเข้ามาด้วย ฉันก้อมองไปด้านล่างด้วยความเปรี้ยวปากว่า ท่อนสากนั้นยังไม่มีทีท่าว่าจะสงบลง มันยังใหญ่มหึมาด้วยราวๆสัก 7 นิ้วได้ เรยแกล้งพูดว่าของเธอใหญดีนะ เค้าก้อหัวเราะว่า นี่ไงละคับเมียผมถึงไม่ให้เอา เพราะเค้าเจ็บ ก้อเรยบอกว่าทำไมไม่ไปเที่ยวหละ เค้าเรยบอกว่าผมไม่... อ่านทั้งเรื่อง
