สวัสดีครับผมชื่ออ้น เป็นกะเทยออกเรียบร้อยมาก มาจากจังหวัดหนึ่งทาง ภาคอีสาน มาเรียนในมหาวิทยาลัยชื่อดังเเห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร วันนี้อ้นกลับจากต่างจังหวัด โดยนั่งรถทัวน์มาถึง สถานีขนส่งหมอชิด เหลือบดูนาฬิกาก็เป็นเวลาประมาณ ตีหนึ่งแล้วครับ พอมาถึงก็สะพายเป้ใบหนึ่ง แล้วก็กระเป๋าถืออีกใบ ใหญ่พอสมควร จากนั้นก็รู้สึกกระหายน้ำจึงแวะไป ซื้อน้ำในร้านสะดวกซื้อ เซเว่น อีเลฟ เว่น โดยวางกระเป๋าใบใหญ่ ไว้ด้านนอก เพราะเดี๋ยวจะเกะกะ ข้างใน พอซื้อน้ำแล้วก็กะว่าจะเดินไปขึ้นแท็กซ๊ตรงจุดรอ ก็มีพี่คนขับแท็กซี่คนหนึ่ง เป็นผู้ชายวัย ประมาณ ยี่สิบแปด หน้าตาเข้า สูงประมาณ 178 หุ่นใช้ได้ เข้ามาทักแล้วถามว่าจะไปแท็กซี่ไหมครับ เดี๋ยวไปส่ง ด้วยความที่เหนื่อยอีกอย่างก็ต้องถือกระเป๋าใบใหญ่ด้วยจึง ตกลง แล้วพี่เขาก็เข้ามาช่วยถือกระเป๋าใบใหญ่ เดินนำหน้า ไปยังรถแท็กซ๊ ซึ่งจอดอยู่ด้านนอกสถานีขนส่ง อ้นก็เดินตาม แล้วก็เข้าใจว่าเป็น แท็กซี่ป้ายดำ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะคิดว่าคงไม่มีไรหรอกมั้ง อีกอย่างพี่เขาก็ช่วยถือกระเป๋าเราไปแล้ว จะปฏฺเสธก็ยังไงอยู่ เลยตามมาแล้วเข้านั่งด้านหลังคนขับ
พอดีอ้นพักอยู่ชานเมืองก็เลยค่อนข้างไกลหน่อย พี่เขาก็ถามว่าจะไปไหนหรอครับ อ้นก็ตอบว่าไปที่บ้านที่นี่ ครับ จากนั้นพี่เขาก็ออกรถ แล้วเราก็คุยกันตลอดทาง ก็พอรู้มาว่าพี่เขาเป็นคนพิษณุโลก มาขับแท็กซี่ที่กรุงเทพ ได้สี่ปีแล้ว ยังโสดด้วยละ พี่เขาก็ถามอ้นว่า น้องเรียนอยู่ที่ไหนครับ ผมก็ตอบไป แล้วพี่เขาก็บอกว่าทำไม มาพักไกลจัง อ้นก็ตอบว่า พักไกล ดีที่พักกว้าง เงียบ มีเวลาในการอ่านหนังสือด้วย พี่เขาก็บอกว่า ขยันดีแล้วพ่อแม่จะได้ภูมิใจ อ้นก็ตอบว่าครับ แล้วพี่เขาก็บอกว่า น้องดีน่ะที่มีโอกาสได้เรียนหนังสือไม่เหมือนพี่ เรียนมาก็น้อย ความรู้แค่ มอ สาม ต้องมาขับแท็กซี่หาเช้ากินค่ำ โชคยังดีที่เป็นแท็กซี่ของตัวเอง อ้นก็บอกว่า อาชีพไหนก็เหมือนกัน แหละ ถ้าเรามีความสุขกับมัน แล้วก็เป็นอาชีพทีไม่ทำให้ใครเดือดร้อนก็พอ พอรถผ่านมาได้ประมาณครึ่งทาง อ้นก็รู้สึกว่าร้อนจัง แอร์ไม่ค่อยเย็น พี่เขาคงสังเกตุเห็น เลยถามว่าร้อนหรือครับ อ้นก็พยักหน้าว่าครับ พี่เขาก็บอกว่า ต้องขอโทษที่ที่ แอร์ไม่ค่อยเย็น น้องลองมานั่งข้างหน้าซิครับ หน้าจะดีขึ้น แล้วอ้นก็ตกลง พี่เขาหยุดรถแล้วก็ ให้อ้นเปลี่ยนที่นั่งไปนั่งข้างคนขับ จากนั้นเราก็คุยกันเรื่อยเปื่อย จนไกล้จะ... อ่านทั้งเรื่อง
