เอาละครับมีเพื่อน ๆ อยากฟังเรื่องพี่เจนก็โอเค เล่าให้ฟังอีกเรื่องหนึ่งแล้วกันนะครับ ตอนนั้นผมก็ยังไม่ได้แต่งงานกับนินหรอกครับ เพราะเธอเพิ่งจบและเริ่มทำงาน พี่เจนกับพี่นกก็ยังอยู่ระหว่างเริ่มคบกับแฟน แต่เราสี่คนก็ยังไปไหนมาไหนด้วยกันอยู่นะครับ ใครที่อ่านมาตั้งแต่แรกก็คงรู้ว่าสี่คนมีใครบ้าง ผมเองก็มีความสุขมาก ๆๆๆๆ เลยครับ ก็ทำไมจะไม่สุขล่ะครับในเมื่อผมเป็นผู้ชายคนเดียวในสี่คน แต่เราก็ไม่ได้ถึงกับขนาดเซ็กส์ขึ้นสมองหรอกครับ ส่วนใหญ่ผมดูแลสามสาวเวลาไปไหนมาไหน แล้วเราก็มีอะไรกันเรียกว่าประมาณเดือนละครั้งสองครั้ง แล้วแต่โอกาสนะครับ ผมเองก็กลับบ้านน้อยลงเพราะทำงานอยู่ต่างจังหวัด งานก็เครียด ๆ ก็กลับน้อยลงบางครั้งก็สามเดือนถึงจะกลับ และตอนนั้นก็ยังไม่มีรถยนต์ กลับบ้านครั้งหนึ่งก็อาศัยรถโดยสาร เวลาไปเที่ยวก็อาศัยรถพี่เจนครับ พอกลับมาครั้งหนึ่งก็ได้หยุดหลายวัน พักผ่อนได้เต็มที่แล้วกลับไปลุยงานคราวหนึ่งกลับมาบ้านนอนเขลงสบาย ๆ กำลังคิด ๆ
ว่าสุดสัปดาห์นี้จะไปเที่ยวไหนดี เพราะว่านินเขาไปเข้าอบรมกับที่ทำงาน กว่าจะกลับก็วันอังคาร คิดว่าสุดสัปดาห์คงรับหน้าที่พาพี่เจนกับพี่นกเดินซื้อของตามเคยเรื่องซื้อของนี่ยกให้เลยครับ สามสาวนี่เดินห้างเมื่อไรก็หายห่วง เดินมากเดินนานแต่ไม่ค่อยได้ของ แต่ถ้าไปเดินประตูน้ำ จตุจักร อะไรอย่างนี้ละก้อ เดินน้อยของมากเป็นประจำ เช้าวันนั้นพี่เจนก็มาเคาะประตูห้องตุบ ๆ"โจ .. โจ ตื่นยัง..." ผมได้ยินก็เดินไปเปิดประตูห้อง"ครับป๋ม" ผมยื่นหน้ามองซ้ายมองขวาแล้วหอมแก้มพี่เจนเสียหนึ่งที "มีอะไรให้รับใช้ครับ พระแม่เจ้า""โจขับรถให้พี่ไปทำงานหน่อยซิ" พี่เจนบอกหน้านิ่วคิ้วขมวด "พี่ลื่นเมื่อกี้ ข้อเท้าเจ็บจัง สงสัยจะแพลงน่ะ แต่ต้องไปเตรียมงานประชุมวันจันทร์""อ้าว..เหรอครับ ได้พี่ เดี๋ยวแต่งตัวแป๊บเดียว" ผมบอกขณะก้มลงมองข้อเท้ากลม ๆ ขาว ๆ "พี่เจนทายาหรือเปล่าล่ะครับ.. เอ เมื่อคืนก็ไม่ได้ทำอะไรนี่ครับ ฮิ ฮิ" ผมอดอำพี่เขาไม่ได้ ก็เมื่อคืนน่ะพี่เจนก็ทำงานจนดึกแหละครับ กลับมาสองวันเข้าแล้วผมได้แค่หอมแก้มขาว ๆ เท่านั้นแหละ"ยังเลย เอาไว้เดี๋ยวค่อยทาก็ได้ โจไปแต่งตัวเหอะไป๊" พี่เจนแหวไล่ฟาดเพี๊ยะเข้าให้สรุปแล้วผมก็ไม่ต้องคิดมาก แต่งตัวขับรถไปให้พี่เจนทำงาน
ก่อนออกคว้าเอายาทาแก้เคล็ดกับผ้าพันไปด้วยหนึ่งม้วน ที่ทำงานพี่เจนอยู่ชายเมืองคนละด้านกับบ้านเราเลยครับ ขับไปก็ร่วม ๆ ชั่วโมง ระหว่างทางก็แวะซื้อของกินไปพะรุงพะรัง กะว่าอยู่ในที่ทำงานไม่ต้องกระเสือกกระสนออกมาให้พี่เจนเจ็บข้อเท้า ไปถึงก็ตามเจ้าหน้าที่เขามาเปิดห้องทำงานให้ ก่อนไปกำชับให้เราปิดห้องปิดไฟก่อนกลับด้วย พอเข้าไปพี่เจนก็เขยกไปเปิดไฟเปิดเครื่องคอม ขนข้าวขนของออกมากองบนโต๊ะ ผมเหรอครับไม่ได
(เข้าสู่ระบบ และอ่านเรื่องราวเซ็กส์ทั้งหมด)คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนถึงจะเขียนข้อคิดเห็นได้
Login และแสดงความคิดเห็น
ล็อกอินอย่างปลอดภัยด้วยบัญชี Google ของคุณ เพื่ออ่าน โดมนาทรกซและโดมนาส เรื่องราวเซ็กส์ 3 เรื่องฟรีทุกวัน พร้อมทั้งเพลิดเพลินกับโฆษณาหาคู่ล่าสุดของ โดมนาทรกซและโดมนาส
Google Loginรับสิทธิ์เข้าถึง โดมนาทรกซและโดมนาส & มาตาลดา เรื่องราวเซ็กส์ไม่จำกัดเป็นเวลา 7 วันฟรี จากนั้นเพียง 49 บาทต่อสัปดาห์
สมัครสมาชิกฟรีรับสมาชิกฟรี 30 วัน เขียนเรื่องราวเซ็กส์ของคุณเอง และกลายเป็นนักเขียนพร้อมสิทธิพิเศษที่แท้จริงและพิเศษสุด
เป็นนักเขียนตอนนี้