ผมและเมียเป็นคนต่างจังหวัด เมียผมเป็นคนสวยมาก หน้าตารูปร่างเหมือนปรียานุชยังไงยังงั้น ทั้งนิสัยใจคอเรียบร้อยเหมือนพวกผู้ดี ผมเองภูมใจในตัวเองเป็นอย่างมากที่ได้เธอมาเป็นเมีย เราเข้ามาทำงานที่กรุงเทพก็หลายปีพอสมควร แรกๆ ผมกับเมียก็เข้าทำงานในบริษัทเอกชน เราเก็บเงินได้สักก้อน จึงอยากมีลูกไว้เป็นพยานรัก ในที่สุดทุกอย่างก็เป็นไปตามที่เราหวัง เมียผมคลอดลูกออกมาเป็นผู้ชาย ซึ่งเราสองคนก็ดีใจกันมาก ผมจึงตัดสินใจให้เมียลาออกจากงานทันที เพื่อจะได้มีเวลาเลี้ยงลูกด้วยตัวเองอย่างเต็มที่เงินที่เราสะสมไว้ก็พอมี ต่อมาผมก็ลาออกมาซื้อรถสองแถวรับจ้างวิ่งระหว่างซอย เพราะคิดว่าเรามีกิจการเป็นของตัวเอง โดยไม่ต้องไปเป็นลูกจ้างใครย่อมดีกว่า หลังจากนั้นผมก็ย้ายจากอยู่แฟลต มาเช่าบ้านอยู่ เพราะจะได้มีที่จอดรถด้วย อากาศก็ดีมาก ผู้คนไม่พลุกพล่าน เมียผมดูเธอจะพอใจมาก และรายได้จากการขับรถก็นับว่าดีมากพอสมควร รถผมถูกเหมาไปต่างจังหวัดบ่อยครั้ง ครอบครัวของเราก็มีความสุขตามอัตภาพ ญาติพี่น้องของเมีย ที่มาทำงานอยู่ที่ กรุงเทพก็มักจะแวะมาเยี่ยมเยียนเราบ่อยๆ วันเวลาผ่านไปจนลูกชายผมโตได้ประมาณ 6 เดือนกว่าแล้ว แม่ยายที่อยู่ต่างจังหวัดก็เข้ามาเยี่ยมพร้อมกับมีข่าวร้ายมาบอก คือเมียพี่ชายของเมียผมที่อยู่ต่างจังหวัดต้องเข้าโรงพยาบาลเป็นการด่วนเนื่องมาจากมดลูกมีปัญหาต้องทำการผ่าตัด ดูเมียผมจะกังวลใจมากเพราะ พี่สะใภ้คนนี้ก็เป็นเพื่อนสนิทของเมียผมตั้งแต่สมัยยังเรียนหนังสือมาด้วยกัน อีกอย่างก็ด้วยความเป็นห่วงพี่ชายและหลานๆ ของเธอด้วยนั่นเอง โดยพี่ชายของเธอทำงานอยู่ที่สนามบินแห่งหนึ่งแถวๆ ดอนเมือง ผมรีบโทรไปบอกพี่ชายของเมียผมให้ลางานมาทันทีเลย โดยพี่ชาย
ของเมียผมกับผมนั้นสนิทสนมกันดี พูดคุยกันถูกคอ โดยเฉพาะเวลาเมาล่ะก้อ ถึงไหนถึงกัน หลังจากที่ผมโทรไปไม่นาน พี่ชายของเมียผมก็มาถึงและได้ทราบเรื่องราวทั้งหมด ผมนั่งคุยกันไปพร้อมกับดื่มเบียร์ปรึกษากันไปจนดึกแล้วพี่ชายเมียก็ขอตัวกลับไป ผมเองตั้งแต่เมียผมคลอดลูกมานี้ ผมก็ไม่เคยร่วมกับเธอเลย เราตกลงกันว่า ให้ลูก 9 หรือ 10 เดือนก่อน ทุกอย่างของเมียจะเข้าที่สมบูรณ์และฟิตแน่นเหมือนสาวๆ เธอก็ตามใจผมทุกอย่าง แม้บางครั้งที่ความต้องการของเราเกิดขึ้น เธอก็จะใช้มือช่วยผม ส่วนเธอเองก็บอกว่าทนได้ เวลานี้ความสุขของเราอยู่ที่ลูกมากกว่า ผมขออนุญาตข้ามไปถึงตอนที่ เย็นวันหนึ่งพี่ชายเธอแว... อ่านทั้งเรื่อง
