พระยายกครัว

ปรีชา เป็นข้าราชการชั้นโทอยู่กรมสรรพสามิต กระทรวงการคลัง

รายได้จากเงินเดือนและเบี้ยจับปราบที่เขาได้รับประมาณสามพันบาท

เขาต้องรับภาระเลี้ยงดูชีวิตถึงห้าชีวิต คือ เมีย พี่เมีย น้องเมีย แม่ยาย และตัวเขาเอง

ข้อที่น่าสนใจคือพี่เมียและน้องเมียซึ่งกำลังอยู่ในวัยสาวและสวยสดงดงามด้วยกันทั้งคู่

การอุปการะพี่เมียและน้องเมียซึ่งกำลังอยู่ในวัยสาวสะพรั่งสวยสดทั้งคู่นี้ ไม่เฉพาะปรีชาหรอก

ไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็ต้องถือว่าเป็นสิ่งสำคัญและจำเป็นที่จะทอดทิ้งไม่ได้

ความจริง นงลักษณ์ เมียของปรีชาก็นับว่าเป็นหญิงสาวที่สวยละไมและมีเสน่ห์สวาทคนหนึ่ง

แต่ปรีชาหาได้สนใจเท่า คงเพราะเขาได้เอาหล่อนจนทั้งสองผ่านช่วงข้าวใหม่ปลามันกันมาพอแล้ว

อีกประการ นงลักษณ์นั้นมีอาชีพเป็นครูเด็กอนุบาล จึงเหนื่อยหน่ายต่อการอยากมีครรภ์

นงลักษณ์นั้นมี นิภา เป็นพี่สาวและ นงนุช เป็นน้องสาว

โดยเฉพาะในยุคข้าวของแพง เขายิ่งต้องตรากตรำต่อการวิ่งเต้นหาเงินทองมาอุปการะพี่น้องสาวสวยยั่วใจของเมียตน

ดังกล่าวแล้ว ความสนใจของปรีชาที่มีต่อนิภาและนงนุชก็ยิ่งทวีมากขึ้น

ในเรื่องนี้ปรีชาก็ฉลาดพอที่จะไม่ให้นงลักษณ์ผู้เป็นเมียจับผิดได้ด้วย

วันคืนผ่านไปพร้อมกับการได้อยู่ใกล้ชิดกับพี่เมียและน้องเมียซึ่งมีรูปร่างอันอวบอัดสวยสะพรั่งด้วยกันทั้งคู่นี้

ทำให้ปรีชามักจะลอบมองดูสองสาวด้วยแววตาอันเต็มไปด้วยความหมายเร้นลับอยู่ตลอดมา

ทั้งนิภาและนงนุชเองก็อดจะแปลกใจในท่าทีและการแสดงออกของปรีชาในระยะหลังนี้เหมือนกัน

แต่ดูถ้าว่านิภาจะรู้ทางก่อน เพราะเห็นเขามักจะลอบจ้องมองตัวเธอด้วยสายตาอันมีความหมายอยู่เสมอ

บางครั้งก็พูดจาหยอกเย้าสัพยอกอย่างสองแง่สองมุม และมักจะมีของกำนัลแปลก ๆ สวยงาม ติดมือมาให้

ทว่าทุกครั้งที่ให้นิภาก็ให้โดยเฉพาะตน ไม่ยอมให้นงนุชล่วงรู้ หากให้นงนุชก็มิยอมให้นิภาพบพาน

ที่สำคัญไม่ว่าจะเป็นนงลักษณ์หรือมารดาของนงลักษณ์ก็มิมีเบาะแสได้รู้เห็นเลย

เป็นธรรมดาอยู่เองสำหรับหญิงสาวโดยทั่วไปไม่ว่าสาวใหญ่หรือสาวรุ่น

เมื่อมีผู้ชายมาพะเน้าพะนอเอาอกเอาใจก็ย่อมหยิ่งผยอง โดยเฉพาะสาวๆสวยๆ แถมนิภาเคยมีสามีมาก่อน

ในยุคนี้ย่อมไม่โง่พอต่อความรู้สึกของเพศตรงข้ามที่มีต่อตนไม่ว่าผู้ชายคนนั้นจะอยู่ในฐานะอะไรก็ตาม

ยิ่งปรีชาพะเน้าพะนอเอาอกเอาใจนิภาและนงนุชมากเพียงใด ทั้งสองสาวก็ยิ่งเล่นตัวมากขึ้นเพียงนั้น

ซึ่งทำให้ปรีชาเพิ่มความทะยานอยากในความรู้สึกอันเร้นลับที่มีอยู่มากยิ่งขึ้น

และแล้ว ความจริงที่หนีความจริงไปไม่พ้นก็มาถึ