ผมเป็นคนชอบอ่านหนังสือประเภทปลุกใจเสือป่าอยู่เป็นประจำ โดยเฉพาะเรื่องสวิงกิ้งส์ ภรรยาก็เลยได้อ่านไปด้วย จนกระทั่งวันเกินของเธอเมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา ผมก็เลยอยากจะให้เธอมีความสุขมากๆ เพราะตั้งแต่แต่งงานกันมา ก็ยังไม่เคยได้ไปฮันนี่มูนกันที่ไหนเลย ก็เลยลองเอ่ยปากชวนเธอดู ว่าเราลองหาอะไรแปลกๆให้กับชีวิตกันบ้านดีมั๊ย เธอก็ถ่ามว่นเรื่องอะไรล่ะ ผมก็ว่าเรื่องเช็กส์ไงล่ะ เราน่าจะลองแบบในหนักสือที่เราอ่านกันอยู่เป็นประจำกันดีมั๊ย เธอก็อึดอัดอยู่พักหนี่ง แล้วก็ถายว่าจะลองแบบไหนล่ะ ผมก็บอกว่า เราลองแบบสวิงส์กิ้งส์กันดูสักทีดีมั๊ย แต่เราจะลองแบบชายเดียวก่อนนะ เพราะเรายังไม่มีประสพการณ์ เดี๋ยวคู่อื่นเค้าจะหัวเราะเอา ซึ่งภรรยาผมก็บอกว่าไม่เอาหรอกกลัวติดโรค ผมก็ได้แต่อ้อนวอนเธออยู่พักใหญ่จนเธอยอมตามใจผม เพราะปกติเธอจะไม่อยากให้ผมผิดหวัง เพราะผมจะไม่ค่อยขออะไรเธอง่ายๆ หากไม่ต้องการจริงๆ และแล้วเราก็ตกลงกันได้ว่า เราจะไปหาเด็กอ๊อฟมาสักคน จากนั้นเราจึงขับรถพากันไปที่พัฒพงษ์ เพราะที่นั่นมีทุกอยากที่เราจะหาได้ เราตรงไปที่บาร์แห่งหนึ่ง(ขอสงวนนาม) ซึ่งจะมีเด็กหนุ่มๆมากมายขึ้นไปเต้นโชว์บนเวทีให้แขกดูกัน
ภรรยาผมทำท่าจะไม่ยอมเข้าไปเอาเสียให้ได้ แต่สุดท้ายก็ยอมเข้าไป จากนั้นผมก็ขอร้องให้เธอเป็นคนเลือกเอาเองว่าเด็กคนไหนถูกใจ ผมก็คอยสังเกตุอยู่ตลอดเวลาว่าภรรยามีความรู้สึกอย่างไร เห็นเธอจ้องมองไปที่เวทีตาแทบไม่กระพริบ และมองไปที่เด็กคนหนึ่ง ซึ่งหน้าตาดีกว่าเพื่อน หุ่นเพรียวผิวขาว อาวุธน่าจะขนาดไม่ต่ำกว่า 6 นิ้วอย่างแน่นอนผมคาดเดาเอา ผมจึงถามเธอว่าสนใจคนนี้ใช่หรือปล่าว เธอก็ได้แต่ยิ้มๆไม่ตอบ แต่ผมก็รู้ใจเธอดี เพราะเราอยู่กินกันมาตั้ง 3 ปีแล้วทำไมจะไม่รู้ใจกันเล่า ผมจึงสั่งให้บ๋อยเรียกเด็กคนนั้นลงมาคุยกันที่โต๊ะ ภรรยาผมเธอไม่ยอม เธอบอกว่าถ้าจะเรียกมาก็ให้ออกไปข้างนอกเลย อย่าเรียกมาที่โต๊ะเพราะมันไม่เหมาะ มีแขกมากมาย ผมก็เลยตัดสินใจบอกบ๋อยให้อ๊อฟเด็กคนนั้นซึ่งเขาก็บอกว่าค่าอ๊อฟ 1,000 บาท ผมจึงรีบจ่ายเงินแล้วก็ออกไปคอยข้างนอก ซึ่งภรรยาของผมนั้นเธอรีบมุดเข้าไปอยู่ในรถเรียบร้อยแล้ว เพราะคงจะอาย ไม่นานเด็กคนนั้นก็เดินออกมา ทักทายกับผมโดยยกมือไหว้ พร้อมบอกว่า"ผมชื่อเอกครับ" ผมก็เลยได้โอกาสที่จะบอกความต้องการของเราให้เอกฟังว่าเราต้องการที่จะให้ทำอะไรบ้าง ซึ่งเอกก็ตอบว่า "ธรรมดาครับพี่ไม่ต้องอายหรอก ... อ่านทั้งเรื่อง
