ลูกใบปอ.....ตื่นได้แล้วนะจ๊ะรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงมากินอาหาร เช้าเร็วๆ...เสียงแม่ของเราตระโกนมาจากชั้นล่างของบ้านทำให้เรา รู้สึกตัวตื่นจากการนอนหลับ....เราชื่อ ใบปอ นะอายุก็ย้างก้าว 18 ปี เราอาศัยอยู่กับพ่อ แม่ และน้องสาวอีก 1 คน น้องสาวเราชื่อใบเตย อายุอ่อนกว่าเรา 2 ปี เพราะวันนี้เป็นวันแรกที่เราขึ้นชั้น ม4. เราจึงบอกให้แม่ปลุกเราตั้งแต่เช้าแถมเรายังต้องขึ้นรถไปโรงเรียนเองอีกต่างหากไม่เหมือนตอนยังเรียนอยู่ชั้นประถม
ที่มีพ่อขับรถไปส่งเรากับน้องที่โรงเรียน เพราะที่ทำงานของพ่อเราอยู่คนล่ะเส้นทางกับทางไปโรงเรียนที่เรา กำลังไปเรียน อีกอย่างเราก็อยากขึ้นรถไปโรงเรียนด้วยตัวเองด้วย ที่โรงเรียนเก่าเรามักโดนเพื่อนล้ออยู่เสมอว่าเป็นลูกติดพ่อแม่ เราไม่อยากให้เพื่อนที่โรงเรียนใหม่ล้อเรา เราจึงขออนุญาตขึ้นรถไปโรงเรียนเอง วันนี้ต้องไปโรงเรียนให้เช้าๆ รีบลุกอาบน้ำแปรงฟันก่อนดีกว่า เราจึงรีบลุกขึ้นวิ่งไปเข้าห้องน้ำ อาบน้ำแปรงฟันแล้วออกมาแต่งตัว วันนี้เป็นวันแรกของการไปโรงเรียนต้องแต่งตัวให้สวยๆหน่อย เราส่องกระจกมองดูร่างกายของเรา รูปร่างหน้าตาของเราเพื่อนๆหรือใครๆต่างก็ชมว่าน่ารัก แต่นมของเรามีขนาดเท่าผลมะนาวผ่ากลาง หัวนมยังบอดอยู่เลยไม่เหมือนหัวนมของสาวๆนางแบบที่เราเคยแอบเห็นในหนังสือโป๊
ในห้องนอนของพ่อแม่เรา จะมีดีกว่าก็ตรงที่ป้านฐานนมเราออกสีชมพูสดดูแล้วสวยกว่านางแบบ พวกนั้นมาก แถมจิ๋มเราก็อวบอูมแคมปิดสนิทเม็ดแตดยังซ่อนอยู่ภายในไม่โผล่ออกและก็มาไม่มีขนรกรุกรังเหมือนพวก
นางแบบหนังสือโป๊ะพวกนั้น เพื่อนๆผู้ชายที่โรงเรียนเก่าเรามักจะแอบมองดูเสื้อนักเรียนลอด เสื้อกล้ามบังทรงไปดูนมเราเสมอๆ แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายอาจเพราะยังเด็กมั้งจะมีอย่างมากก็ แค่วิ่งไปทุบหลังเด็กผู้ชายที่มองนมเราแล้วเอาเรื่องที่หัวนมของเราบอดมาพูดล้อ เราไม่ชอบใส่เสื้อยกทรง เราชอบใส่แต่เสื้อกล้ามบังทรงสีขาวตัวเล็ก บางทีอยู่บ้านเรายังแค่ใส่เสื้อกล้ามบังทรง ออกไปวิ่งเล่นกับน้องทั่วหมู่บ้าน แม่ของเราก็เคยเตือนเราบ่อยๆว่า โตเป็นสาวนมตั้งเต้าให้ใส่ยกทรงที่แม่ซื้อมาให้ เลิกใส่เสื้อกล้ามบังทรงได้แล้ว แต่เวลาเราใส่ยกทรงเรารู้สึกอึดอัด หายใจหายคอไม่ค่อยถนัด ไม่เหมือนใส่เสื้อกล้ามบังทรง เช้านี้ก็เช่นกัน เราสวมเสื้อกล้ามบังทรงแล้วใส่ชุดนักเรียนที่แม่เราพึ่งซื้อให้ สวมใส่ไปโรงเรียน
ระหว่างบ้านเราไปโรงเรียน ต้องขึ้... อ่านทั้งเรื่อง
