ต่อหน้าแฟน

ผมทำงานเป็นพนักงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งแถวลาดพร้าว ปีนี้ผมอายุ 25 มีแฟนแล้ว แฟนผมชื่อ อ้อม เธอทำงานบริษัทเดียวกันกับผม อ้อมเป็นผู้หญิงผิวขาว หมวย น่ารัก เราคบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย ถึงจะยังไม่เคยมีอะไรกัน แต่ชีวิตรักของเราทั้งคู่ก็ถือว่าราบรื่นดีมาโดยตลอด มีทะเลาะกันบ้างแต่ก็ปรับความเข้าใจกันได้ จนกระทั่ง...ถึงวันเกิดเรื่อง

ในแผนกที่ผมทำงานอยู่ มีผู้หญิงคนนึง เธอชื่อ รุ้ง ซึ่งแก่กว่าผมประมาณ 3 ปีเห็นจะได้ รุ้งเป็นสาวหน้าตาดี ผมยาว แต่งหน้าเข้ม ทาลิปสติกทีแดงสด ใส่ชุดทำงานรัดรูปเผยให้เห็นหุ่นอันเพรียวงาม และหน้าอกอันอวบอิ่มที่แทบจะล้นทะลักออกมาจากชุดของเธอ ยังไม่พูดถึงกระโปรงที่สุดแสนจะสั้น โชว์เรียวขาอันงดงามที่ถูกหุ้มด้วยถุงน่องสีเนื้อดูน่าลูบไล้และสัมผัสยิ่ง โต๊ะทำงานของรุ้งอยู่ฝั่งตรงข้ามทางด้านหน้าของผม ซึ่งผมยอมรับว่าผมแอบมองรุ้งอยู่เป็นประจำ โดยเฉพาะเวลาที่เธอนั่งทำงานแล้วนั่งเอาขาไขว่ห้าง แม่เจ้าโว้ยยย !!! ผมคิดในใจ ขาของรุ้งสวยมากๆ

ไม่มีริ้วรอยแผลเป็นหรือตำหนิแม้แต่นิดเดียว

และหลายต่อหลายครั้งที่ผมแอบเหลือบไปเห็นกางเกงในที่อยู่ภายใต้กระโปรงตัวสั้นจิ๋วของเธอเวลาที่เธอขยับขาไปมา อ้า....ชีวิตการทำงานในแต่ละวันของผมช่างมีความสุขเสียจริงๆ บางครั้งผมต้องกลับบ้านไปช่วยตัวเองโดยจินตนาการถึงเธอ จนลืมไปเลยว่าตัวผมเองมีแฟนเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว แถมแฟนผมก็ไม่เคยนึกสงสัยหรือเคลือบแคลงผมเลยแม้แต่น้อย เวลาอยู่ในบริษัทผมกับรุ้งก็คุยกันปกติเหมือนเพื่อนร่วมงาน เพียงแต่รู้สึกว่าพักหลังๆมานี้ รุ้งจะส่งสายตาแปลกๆให้ผมเวลาเดินผ่านโต๊ะทำงานผม จนอยู่มาวันนึง ผมมีงานเข้าเยอะมาก ต้องอยู่เคลียร์เอกสารอยู่ที่บริษัทจนดึกดื่น ผมนั่งทำงานหัวปั่นอยู่ที่โต๊ะ มองดูนาฬิกาก็ปาเข้าไป 4 ทุ่มแล้ว ตอนนั้นผมคิดว่าคงเหลือผมกับอ้อมอยู่ที่ออฟฟิศกันแค่สองคนแล้วละมั้ง อ้อมเดินมาหาผมบอกว่าเดี๋ยวจะไปซื้อกาแฟมาให้ แล้วเดี๋ยวจะมาอยู่เป็นเพื่อนจนงานเสร็จ ...ผมทำงานไปได้สักพัก ก็ต้องลุกไปถ่ายเอกสารที่เครื่องของบริษัทซึ่งอยู่ในซอกหลืบของออฟฟิศ ผมเจอรุ้งกำลังถ่ายเอกสารอยู่ ผมก็ทักทายตามปกติ รุ้งก็ยิ้มให้ผม ระหว่างที่ผมยืนรอ ผมก็อดไม่ได้ที่จะแอบมองสัดส่วนของรุ้ง ไล่ตั้งแต่หน้าอก เอว สะโพก ก้น ไปจนถึงขาอ่อน

ทุกอย่างมันช่างเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์เสียนี่กระไร ผมได้แต่ยืนกลืนน้ำลายอยู่ตรงนั้น ขณะที่ผมจ้องหุ่นงามๆของรุ้งอยู่นั่นเอง รุ้งก็พูดขึ้นว่า “มองอะไร” ผมสะดุ้งเฮือก ...”อ๋อ เปล่า ไม่มีอะไร” ผมตอบรุ้งไปทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจ “คิดว่าไม่รู้เหรอ ที่บอลแอบมองขาพี่ที่โต๊ะทำงานน่ะ” ผมพูดอะไรไม่ออก ในใจกำลังพยายามคิดหาข้อแก้ตัว แต่ยังไม่ทันจะตอบไป รุ้งก็สวนขึ้นม