ทำเพื่อแม่
ผม ชื่อแดงอายุสิบห้า พี่สาวคนเดียวของผมพี่เมล์ อายุจะสิบเจ็ดเธอเป็นคนสวยน่ารัก เราพี่น้องรักกันมากเพราะผมเสียพ่อไปตั้งแต่ผมห้าขวบ แม่จึงรับภาระเลี้ยงดูเราเพียงคนเดียว เราฐานะไม่ค่อยดีๆว่าพ่อมีประกันแม่จึงได้เงินซื้อบ้านเล็กไว้อยู่กันไม่ ต้องเช่าแม่พอมีงานทำมีนายได้เลี้ยงดูเรา แม่ยังเป็นคนสวยมีหนุ่มใหญเสี่ยเล็กใจมาจีบแม่หวังจะเอาเป็นเมียเก็บแต่แม่ ไม่สนใจเราพอมีพอกินเดือนร้อนบ้างก็ทนๆไป ผมกับพี่ต้องทำงานบ้างหารายได้เล็กๆน้อยๆช่วยแม่ๆไม่อยากให้เราทำกลัวเสีย การเรียนแต่เพราฐานะเราแม่จำต้องยอม ผมทำงานล้างรถที่ปั๊นน้ำมันพี่เมล์ช่วยขายของในร้านพอได้สตางค์ค่ขนมกันบ้าง
เรื่องมันเกิกคือแม่ป่วยหนักเข้าโรงพยาบาล ถึงจะเป็นของรัฐก็ต้องมีค่าใช้จ่าย เรื่องญาติไม่ต้องมองหาไม่เคยหวังหรือเห็นหัวเลยสักคน อาการแม่ไม่ค่อยดีหมอบอกต้องใช้ยาราคาแพงแม่จึงจะหายเร็ว เราแทบไม่มีเงินเลยๆรักษาไปตามมีตามเกิดไปก่อนเราไปเยี่ยมแม่ทุกวัน พอดีมีสามีภรรยาคู่หนึ่งอายุคงใกล้ๆหกสิบท่าทางดีมีฐานะขับรถราคาแพงจาก ยุโรป ชื่อลุงเอกและป้าอร เขามาเยี่ยมญาติที่ ร.พ.ในห้องพิเศษทุกวัน เขาเห็นเราถูกใจยังไงไม่รู้ คุยกับพี่เมล์ทุกวันร่วมสัปดาห์บางทีก็ผมด้วย จนเขารู้เราขาดเงินรักษาแม่ จนสายวันนั้นพี่เมล์หน้าตาอมทุกข์ ปกติเรามีอะไรจะคุยปรึกษากันอย่างเปิดอกไม่เคยปิดบังหรือโกหกกัน ผมถามพี่เมล์ว่ามีอะไรดูพี่ไม่สบายใจเรื่องแม่เราก็รุ้ๆกันอยู่ พี่เมล์บอก “ก็เรื่องแม่นั้นแหละ คือลุงเอกกับป้าอรจะช่วยค่ารักษาแม่ๆแม่จะได้ยาดีแกจะออกค่าใช้จ่ายให้ทุก อย่าง” ผมดีใจว่า ก็ดีสิพี่ๆเมล์บอก “แต่แกไม่ได้ให้เปล่าต้องมีของแลกเปลี่ยน” ผมบอก “เราไม่มีอะไรจะให้แกๆจะเอาอะไรถ้าเรามีเราก็ต้องให้” พี่เมล์นิ่งคิดแล้วบอก “เรามีสิ่งที่แกต้องการแต่กำลังคิดจะให้ได้หรือไม่” ผมถาม “มีอะไรแกจะเอาอะไร” พี่แม่บอก “แกจะเอาพี่กับแดง” ผมตะลึงงง “หมายความว่าไง” พี่เมล์ขยายความ “แกบอกแกแต่งงานกันมานานแล้วทุกวันนี้แกยังต้องการสมสู่ร่วมเพศกันแต่ลุงเอก เหมือนตายด้านไม่ยอมสู้ต้องหา
อะไรมากระตุ้น ป้อรบอกถ้าได้คนเอากันสดๆแล้วจะเกิดอารมณ์ร่วมแข็งตัวสู้สมสุ่กันได้ แกบอกแต่เดี๋ยวนี้ไปว่าจ้างให้คนมาเอากันให้ดูก็ไม่ได้ผลมันชินชาเพราะพวก นั้นอายุมากแล้วมืออาชีพไม่เป็นธรรมชาติ แกเลยบอกอยากดูพี่เอากับแดง” ผมตกใจบอก “จะบ้าเหรอได้ไง โรคจิตหรือไง” พี่เมล์บอก ... อ่านทั้งเรื่อง
