เสียวสุดๆกับน้องโฟร์

ผมชื่อ โต้ง นะครับ เรื่องของผม มันเริ่มต้นเมื่อ 2 ปีที่แล้ว สมัยตอนที่ผมเรื่องอยู่ ม.4 ผมก็เป็นเด็กที่เรียนไม่ค่อยเก่งสักเท่าไร ก็จะวิ่งเล่นเตะบอลไปวัน ๆ จนที่บ้านผมต้องไล่ไปเรียนพิเศษ เผื่อว่าผมจะได้ผลการเรียนที่ดี เมื่อจบเทอมนี้พ่อแม่ผมจะส่งไปเรียนต่อต่างประเทศ แต่การไปเรียนพิเศษของผมครั้งนี้ มันทำให้ผมได้เจอกับเรื่องพิเศษ ๆ เช่นกัน

วันแรกที่ผมไปเรียน ผมไปกับเพื่อนในกลุ่มอีก 2 คน ที่มีสติปัญญาไม่ต่างกับผม นาทีแรกที่อาจารย์เริ่มสอน ความน่าเบื่อ ง่วงนอนของผมก็ได้แทรกซึมเข้าสู่ก้านสมองของผม มันทำให้ผมจะหลับเสียให้ได้ ขณะที่ผมกำลังจะก้มหน้าลงฟุบกับแขน สายตาของผมก็ได้กวาดไปเจอสาวน้อยนางนึง ที่กำลังเดินเข้ามากับกลุ่มเพื่อนของเธอ จากทางหน้าห้อง เธอเป็นสาวน้อยตัวกระทัดรัด ใบหน้าเรียวงาม ดวงตากลมดูบ้องแบ๊ว ผมยาวมัดเปียสองข้าง ที่สำคัญคือ ริมฝีปากกว้างของเธอได้รูป เสียอย่างเดียวที่เธอจัดฟันอยู่ แต่นั้นก็ไม่ทำให้จินตนาการของผมถึงวิธีที่เธอใช้ปากกับกิจกรรมต่าง ๆ นานา เธอมาในชุดเสื้อยืดสีขาว กับกระโปรงสั้นสีชมพู ตัดกับผิวที่ขาวสะอาด ดูแล้วน่ารัก

สุด ๆ ใจของผมตอนนี้เต้นรัวไปหมด ภาวนาให้เธอมานั่งข้าง ๆ และแล้วเหมือนสวรรค์เป็นใจ เธอเดินตรงมาเลือกที่นั่งข้างผมที่ว่างอยู่ สองสามตัว สมองของผมก็ได้คิดหาวิธีการต่าง ๆ นานา ที่จะทำความรู้จัก ตอนแรกว่าจะให้เพื่อนผมเข้าไปคุยแต่ก็กลัวว่ามันจะคาบไปเสียก่อน เลยคิดถึงมุขควายในหนัง มือของผมเลยหยิบปากกาของผมโยนไปใกล้ๆกับโต๊ะที่เธอนั่ง แต่ปากกาเจ้ากรรมดันกลิ้งเข้าไปอยู่ใต้เก้าอี้ที่เธอนั่งอยู่พอดิบพอดี

“อุ๊ย ขอโทษครับ ขอผมหยิบปากกาของผมหน่อยได้ไหมครับ”

ผมก้มลงคุกเข่าต่อหน้าเธอ แล้วขออนุญาตเธอ แต่สายตาของผม จับจ้องที่ขาเรียวขาว ๆ ของเธอ

“ไม่เป็นไรค่ะ เด๋ว โฟร์หยิบให้นะค่ะ”

เธอก้มตัวลงมาแก้มขาวเนียน เฉียดหน้าผมไปไม่ถึงเซ็นต์ เธอโน้มตัวลงมาหยิบปากกา แล้วส่งคืนให้ผม

“ขอบคุณครับ ผมชื่อ โต้ง นะครับ คุณชื่อโฟร์เหรอ”

“ค่ะ ยินดีที่รู้จักค่ะ”

“ขอโทษนะครับ ขอผมนั่งใกล้ๆ โต๊ะข้างๆได้ไหม ”

“ก็นั่งสิค่ะ โฟร์ไม่ว่าไรหรอก ดีจะได้บังแอร์ให้ด้วย แอร์หนาวจะตาย”

ผมเลยกวักมือเรียกเพื่อนผมให้เข้ามานั่งด้วยเพื่อคอยกันเพื่อนของเธอ ระหว่างที่เรียนเราก็นั่งคุยกัน นอกจากเธอที่เป็นสาวน้อยที่น่ารักแล้ว ยังเป็นคนที่มีมนุษยสัมพันธ์ดีอีกด้วย เราเริ่มรู้สึกคุยกันถูกใจกันมากขึ้นเรื่อย ๆ จนเกือบจะเลิกเรียน

“โฟร์ เลิกเรียนแล้ว เดี๋ยวเราไปเที่ยวไปเดินสยามก่อนไหมล่ะ”

“เอาสิ ตอนนี้ก็จะสี่โมงแล้ว วันนี้เราไม่มีไรทำ แต่เราอยู่ได้ไม่เกินทุ่มนึงนะ”

ระหว่างที่เราเดินเล่นกันไปเรื