หมากับน้องเลือกอะไรดี

เรื่องนี้มันเกิดขึ้นไม่นานนัก จริงๆมันเป็นเรื่องที่ผิดด้วยซ๊ำฉันชื่อ "นิง" อายุ 17 ฉันเป็นลูกสาวคนเดียวของบ้าน ฉันเป็นคนที่ขี้เงี่ยนมาต้องแต่เด็ก ชั้นชอบโนบราเพราะมันให้ความรู้สึกหวิวๆที่หัวนมดีบ้านของฉันก็ไม่ใหญ่โตอะไรมากนักพ่อกับแม่ของฉันเป็นนักธุรกิจที่ต้องออกไปทำงานต่างจังหวัดต่างประเทศครั้งละหลายๆวันและเรื่องราวที่เกิดขึ้นก็เกิดขึ้นตอนที่พวกท่านต้องบินไปดูงานที่ต่างประเทศ 3เดือน แล้วไม่มีใครอยู่กับฉันเหตุนี้เองจึงทำให้ฉันได้ทำสิ่งที่เปลี่ยนชีวิตฉันไปเลย พ่อกับแม่ส่งฉันให้ไปพักกับป้าผู้ซึ่งเป็นพี่สาวที่พ่อกับแม่ไว้ใจที่สุด บ้านของท่านอยู่แถบชานเมือง บ้านแถวนั้นแต่ละหลังจะอยู่ห่างกันประมาณ 300 เมตรจึงไม่ต้องกังวัลกับเสียงต่างที่ไปรบกวนหรือเสียงของเราจะไปรบกวนใคร ป้าแกเป็นแม่หม้ายผัวแกตายตอนแกยังสาว ตอนตายแกก็ทิ้งสมบัติไว้ให้เยอะเหมือนกันแต่แกเป็นคนที่ไม่ชอบอยู่นิ่งชอบทำงานแกจึงมีร้านอาหารอยู่ในตัวเมืองซึ่งเวลาส่วนมากของแกก็จะ

หมดไปกับธุรกิจของแก แกอาศัยอยู่กับลูกชายแก 1คน ชื่อ"น้องบอย" กับหมาอีก 1 ตัวพันธุ์เกรทเดนชื่อ "ไอ้เบิ้ม"ที่เอาไว้เฝ้าบ้าน น้องบอยปีนี้ก็ขึ้นป.4แล้วน้องบอยไม่ค่อยจะพูดชอบเล่นเกมส์อยู่ในห้องมากกว่า แล้ววันที่ฉันต้องไปอยู่บ้านนั้นก็มาถึง "นิง....ป้าเอาของขึ้นไปไว้ที่ห้องเดิมแล้วนะ"ฉันมาพักที่นี้บ่อยจึงมีห้องที่เตรียมไว้สำหรับฉันแล้ว"ค่าาาา..." "โฮ่งๆๆ...ๆๆๆโฮ่งๆๆ" "อ้าว....ไอ้เบิ้มคิดถึงฉันล่ะสิ...ไหนขอมือหน่อย" "แหน่ๆ...นิง....ไปทักน้องก่อนทักหมาสิลูกเดี๋ยวน้องมันงอนเอานาาาา" "ค่าาาา....ลืมไปเลย"ฉันรีบวิ่งไปหาน้องบอยที่กำลังเล่นเกมส์อยู่บนห้อง"น้องบอยยยยยยยย......จ๋าาาาาาาาาา...."ฉันพลักประตูห้องเข้าไปโดยไม่เคาะ"พะ..พะ...พี่นิง...มีอะไรหรือป่าวคับ"น้องบอยถามอย่างตกใจ"ไม่มีอ่าาาจ้าาา.........แค่อยากมาดูว่าน้องสุดรักทำอะไรอยู่น่ะ"ฉันเข้าไปกอดโดยเอานมคัพซีที่ปราศจากบราดันหน้าน้อยๆของน้องบอยไว้"พี่.....นิง...พะ...พี่..บอยหายใจไม่ออก""อุ้ย...โทดทีจ๊ะ" ฉันรีบถอนนมออกจะหน้าน้องบอย หน้าน้องบอยแดงจนถึงหู"อ่ะแหน่.....หน้าแดงเชียว

คิดไรป่ะเนี๊ย.....ไม่เล่นกะเราแหละไปหาอะไรกินข้างล่างดีกว่า"ฉันออกจากห้องไปทั้งที่ใจเต้นตึกๆฉันไม่เคยเห็นหน้าน้องบอยแดงขนาดนั้นหรือนี้จะเป็นนิมิตหมายที่ดีสำหรับฉัน เมื่อลงมาถึงข้างล่างฉันก็เดินเข้าไปในครัวอย่างสบายอารมณ์เดินไปเปิดตู้เย็นหยิบนมมากินให้หายตื่นเต้น แปปหนึ่งก็ได้ยินเสียงฝีท้าวของป้าที่วิ่งมาอย่างรีบร้อน"หนูนิงๆ......ช่วยอะไรป้าหน่อยสิ"หน้าตาที่เหนื่อยหอบกับหน้าที่ดูตกใจของป้าทำให้ฉํนต้องรีบวิ่งเพื่อไปรับป้ามานั่ง..."มีอะไรคะป้า....บอกมาได้เลย...นิงช่วยได้ทุกอย่าง""งั้นป้าฝากร้านกับน