ลูกศิษย์กับอาจารย์

ปัจจุบันผมอายุ 31 ปี ผมมีเรื่องราวในอดีตในช่วงที่ผมอายุ 18-19 ปี ตอนนั้นผมเรียนอยู่ในสถาบันอุดมศึกษาแห่งหนึ่งในต่างจังหวัด เนื่องจากบ้านผมอยู่ไกลผมจึงต้องมาเช่าหอพักอยู่ในสถาบัน ซึ่งเป็นหอชายล้วน โดยผมอยู่กับเพื่อนเอกดนตรี แต่เพื่อนคนนี้มันไม่ค่อยอยู่ห้องสักเท่าไร เพราะมันต้องตระเวนเล่นดนตรีตามงานบวช งานแต่ง เป็นอาชีพเสริม หอพักแห่งนี้มีอาจารย์ผู้หญิงเป็นเจ้าของหอ แกชื่อว่า "มาลินี" แกเป็นแม่หม้ายผัวตาย แกมีลูกชาย 1 คน แต่ตอนนี้กำลังศึกษาอยู่ต่างประเทศ อาจารย์มาลินี อายุประมาณ 49-50 ปี แต่ยังดูสาวกว่าอายุจริงมาก แกมีรูปร่างที่สูงใหญ่ ความสูงประมาณ 165 ซม. และออกจะท้วมนิด ๆ แต่ไม่ถึงกับอ้วน สะโพกแกใหญ่มาก กะว่าประมาณ 40 นิ้วเห็นจะได้ ส่วนหน้าอกก็ใหญ่เช่นกัน ราว ๆ 35-36 นิ้ว หรืออาจจะเกินด้วย ซ้ำไป มันออกจะคล้อย ๆ นิด เพราะว่าแกอายุมากแล้ว ที่สำคัญแกมีผิวขาวมาก ขาวแบบที่คนโบราณบอกว่าขาวเหมือนหยวกกล้วย ขนาดแก่ ๆ อย่างนี้แต่ถ้าใครเห็นหุ่นแกแล้วต้องหำลุกทุกคน โดยเฉพาะพวกที่ชอบคนแก่เวลาผมชักว่าวก็เคยแอบนึกถึงหุ่นแกอยู่บ่อย ๆ อาจารย์มาลินีเป็นคนที่ระเบียบจัด หน้าตาแกดุ ไม่เคยยิ้มเลย และเวลาที่นักศึกษาคนไหนค้างค่าเช้าหอแกจะตามไปทวงถึงห้องทันที จนไม่มีใครกล้าติด แต่มีอยู่เดือนหนึ่ง ผมเกิดเอาเงินไปกินเหล้าจนหมด ครั้นจะขอยืมเพื่อนร่วมห้องมันก็ไปเล่นดนตรีต่างจังหวัดหลายวัน อาจารย์มาลินีก็ทวงเช้าสทวงเย็น ผมก็ผัดแกไปเรื่อยจนแกยื่นคำขาดว่าถ้าพรุ่งนี้ไม่เอามาให้ผมก็ขนข้าวของออกไปจากหอได้เลย

ผมกลุ้มใจมาก ตระเวนหายืมเพื่อน แต่ก็ไม่มีใครมีสักคน คืนนั้นผมนอนไม่หลับก็เลยเอาหนังสือนวลนางออกมาอ่าน อ่านไปอ่านมาก็หำลุกก็เลยสาวว่าวไปด้วยทันใดนั้น....!!! ประตูห้องของผมก็เปิดผลั่วออกมา ผมตกใจมาก คนที่เปิดเข้ามาก็คืออาจารย์มาลินีนั่นเอง ซึ่งประตูห้องผมไม่ได้ลงกลอน ขณะที่อาจารย์แกมีกุญแจสำรองอยู่แล้วก็เลยเปิดเข้ามาได้ไม่ยาก ผมได้แต่ตกตะลึง แกก็ตกตะลึงจนตาค้าง ควยผมยังลุกเด่อยู่เลย ผมอายมากแต่ก็เรียกสติกลับคืนได้แล้วรีบไปเอาผ้าเช็ดตัวมานุ่งแล้วถามแกไปว่า "อาจารยมีธุระอะไรหรือครับ"....เมื่ออาจารย์มาลินีเปิดประตูเข้ามา ผมก็ตะลึงแก็ตะลึง แต่ผมได้สติจึงลุกไปเอาผ้าเช็ดตัวมานุ่ง ในใจนั้นก็อายแทบแทรกแผ่นดินหนี แต่ก็ใจแข็งตีหน้าตายแล้วก็ถามแกไปว่า "อาจารย์มีธุระอะไรหรือครับ" แกบอกว่าจะมาทวงค่าห้องพักจากเธอน่ะสิ ผมตอบว่า "ผมยังติดต่อเพื่อนร่วมห้องไม่ได้เลย ขอเวลาผมอีกสักหน่อยเถอะครับ คิดว่าอีก 2-3 วันเขาคงกลับจากเล่นดนตรีแล้วคงมีเงินจ่ายค่าห้องให้อาจารย์"อาจารย์มาลินีนิ่งไปพักหนึ่งแล้วแกก็ก้มหน้าพูดขึ้นมาว่า "เธอจะไม่จ่ายก็ได้นะแต่ว่าเธอต้องทำอะไรให้ครูอย่างหนึ่ง" ผมดีใจมากก็เลยบอกว่า "อะไรคร