จากนางแบบกลายเป็นนักโทษ ตอนที่ 2

Ronnachai | 2124 | 0 min. | หมวดหมู่

Story Photo

ครู่ใหญ่ต่อมา ก็มีผู้คุมชายและหญิงสองคนเข้ามาหาดิฉัน ซึ่งกำลังนอนหลับสนิท พอพวกเขาแก้มัดออกจากเก้าอี้ดิฉันก็ทรงตัวไม่อยู่ ขาพับเพราะทานน้ำหนักตัวเองไม่ไหว ลงไปกองอยู่บนพื้น พลางสะอื้น

อย่างควบคุมสติไม่อยู่ ในขณะที่ขาปวดเหมือนโดนเข็มคอยทิ่มอยู่ กล้ามเนื้อน่องขาก็กระตุกถี่ พวกเขาลากฉันขึ้นมาบนเก้าอี้ ผู้คุมหญิงคุกเข่าลงตรงหน้าและนวดจนกล้ามเนื้อขารู้สึกคลายตัวจนยืนได้อีกครั้ง

พวกเขาพาฉันไปที่ห้องๆหนึ่ง มันเป็นห้องที่แปลกมากทีเดียว มีซี่กรงอยู่ตรงหน้าห้องนั้นซึ่งบอกให้รู้ว่ามันเป็นห้องขัง แต่ข้างในนกลับถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์ที่เหมือนห้องนอนตามบ้านทั่วไป มีเตียง

นอนขนาดใหญ่ที่นอนได้สองคนปูไว้ด้วยผ้าคลุมเตียงลายการ์ตูนน่ารัก มีตู้เสื้อผ้า และโต๊ะเดรื่องแป้ง เฟอร์นิเจอร์ที่ใช้แม้จะไม่ถึงกับเป็นของหรูหราราคาแพง แต่มันก็ถูกออกแบบไว้อย่างน่ารักและดูดี

ยิ่งมาอยู่ในสถานที่แบบนี้ทำให้ห้องนี้ดูเหมือนสวรรค์ไม่มีผิด ผู้ชายวัยกลางคนยืนอยู่ในห้องนั้น หน้าของเขาคมเข้ม ใต้จมูกมีร่องรอยของการโกนหนวดที่ไม่เกลี้ยงนักทำให้เห็นรอยเขียวครึ้มไปถึงตามคาง

ซึ่งทำให้บุคลิกสง่าของเขามีร่องรอยของความเถื่อนเจือปนด้วย เขายืนนิ่งๆ ในขณะที่มองดู ผู้คุมหญิงพาดิฉันไปที่ห้องน้ำ เธอช่วยดิฉันล้างหน้าซับน้ำและฉีดยาพ่นจมูก ผู้คุมหญิงมีท่าทางที่ไม่เป็นกันเอง

แต่ก็ทำงานคล่อง ดิฉันรู้สึกสดชื่นที่ได้ชำระสิ่งสกปรกออกจากหน้า แม้จะยังรู้สึกถึงความอับและเหนอะหนะในกระโปรง ผู้คุมหญิงพาดิฉันเดินออกมาแล้ว กดร่างดิฉันเบาๆเป็นสัญญาณให้ดิฉันนั่งลงบน

เตียง แล้วเดินไปยืนอยู่ข้าง ๆ ชายคนนั้น “ผมชื่อพิชิต เป็นพัศดีของที่นี่” ชายคนนั้นแนะนำตัว เสียงของเขาเหมือนดังแว่วมาแต่ไกล แม้การล้างหน้าจะทำให้รู้สึกสดชื่นขึ้นมาบ้างแต่ดิฉันก็เหนื่อยและเพลีย

เหลือเกิน “ผมชื่นชมคุณมานานแล้วครับ คุณรุ้ง คุณสวยแล้วก็สง่า ผมเก็บหนังสือที่มีภาพคุณไว้ทุกเล่มเลย “ เขาพูดพลางหยิบหนังสือเล่มหนึ่งขึ้นมาโชว์ มันเป็นแฟชั่นชุดว่ายน้ำที่ดิฉันถ่ายไว้เมื่อตอนช่วง

ฤดูร้อน ชุดว่ายน้ำสีดำรัดเอวที่คอดกิ่ว ขณะที่สะโพกของดิฉันผายตึงเหมือนกับจะกล้าท้าให้นักวิจารณ์ทุกคนหาข้อติ หุ่นของดิฉันฟิตเปรี๊ยะในตอนนั้น แฟชั่นชุดว่ายน้ำที่ลงในหนังสือเล่มนี้เป็นชุดที่ดิฉัน

โปรดปรานมากที่สุด “คุณกำลังเป็นนางแบบดาวรุ่งที่มีอนาคตที่สดใส ผมไม่อยากเชื่อจริงๆว่าในทีสุดคุณจะต้องลงเอยด้วยการมานั่งคุยกับผมที่นี่ น่าเสียดาย และน่าสงสารจริงๆครับ คุณรุ้ง” ปากเขาบอกคำ

ว่าสงสาร แต่ดิฉันไม่เห็นความสงสารในแววตาและน้ำเสียงซักนิด “คุณดูอิดโรยมากเลยนะ ผมคงต้อ

(เข้าสู่ระบบ และอ่านเรื่องราวเซ็กส์ทั้งหมด)
ผู้ประพันธ์
เรื่องสั้นต่อไป

เรื่องสั้นอ่านล่าสุด

Login และแสดงความคิดเห็น

มาตาลดา

ล็อกอินอย่างปลอดภัยด้วยบัญชี Google ของคุณ เพื่ออ่าน โดมนาทรกซและโดมนาส เรื่องราวเซ็กส์ 3 เรื่องฟรีทุกวัน พร้อมทั้งเพลิดเพลินกับโฆษณาหาคู่ล่าสุดของ โดมนาทรกซและโดมนาส

Google Login
เรื่องราวเซ็กส์ 7 วันฟรี

รับสิทธิ์เข้าถึง โดมนาทรกซและโดมนาส & มาตาลดา เรื่องราวเซ็กส์ไม่จำกัดเป็นเวลา 7 วันฟรี จากนั้นเพียง 49 บาทต่อสัปดาห์

สมัครสมาชิกฟรี
เขียน โดมนาทรกซและโดมนาส เรื่องราวเซ็กส์

รับสมาชิกฟรี 30 วัน เขียนเรื่องราวเซ็กส์ของคุณเอง และกลายเป็นนักเขียนพร้อมสิทธิพิเศษที่แท้จริงและพิเศษสุด

เป็นนักเขียนตอนนี้