ดิฉันยอมเปลี่ยนเป็นชุดพริตตื้ตามคำสั่งของพัสดี ซึ่งปรากฏว่ามันฟิตเปรี๊ยะรัดแน่นมากกว่าที่ดิฉันคาดไว้ เพราะเมื่อสามปีก่อนนั้น ร่างของดิฉันยังบอบบางกว่าตอนนี้มาก และเมื่อชุดถูกตัดไว้สำหรับตอนนั้น
ทำให้มันฟิตคับรัดตัวไว้ทุกส่วนสัด แต่มันก็ดูเซ็กซี่แบบสุดๆไปด้วย เพราะมันแนบชิดกับเรือนร่าง เน้นเส้นโค้งเว้าตลอดลำตัวของดิฉัน แม้กระทั่งช่วงสะโพกก็ฟิตรัดแนบเนื้อจนเห็นความปูมโปนของโครง
กระดูก ส่วนบนนั้นก็รัดหน้าอกของดิฉันไว้แน่น ดีว่าผ้ามันค่อนข้างเหนียว ถึงกระนั้นมันก็แทบจะต้านทานแรงดันของหน้าอกที่พยายามดิ้นรนที่จะหาอิสระไว้ไม่อยู่ อกเสื้อแทบจะปริขาดออกมาซะให้ได้
ชายกระโปรงนั้นสั่นเต่อ จนถ้าดิฉันก้มตัวเพียงนิดเดียว กางเกงในต้องเผยออกมาให้เห็นอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง ดิฉันพยายามนั่งทำใจให้สงบอยู่บนเตียง แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะใจมันหวาดผวาเต้นระทึกอยู่
ตลอดเวลา การไม่รู้ว่าจะต้องเจอกับอะไรที่จะเกิดในช่วงเวลาอีกไม่กี่อึดใจนี้ทำให้ความกังวลมีมากจนผิดปกติ ไม่มีทางเลยที่เสี่ยเฮงจะทำกับดิฉันด้วยดี เขาทั้งเกลียดทั้งแค้นดิฉันยิ่งกว่าอะไร ดิฉันลุกขึ้นเดิน
อย่างกระสับกระส่ายยิ่งกว่ามดที่เดินพล่านอยู่บนกระทะที่ร้อนจัด ในที่สุดดิฉันก็เดินไปที่หน้าต่าง มือเย็นเฉียบเกาะอยู่ที่เหล็กดัด มองไปในส่วนของแดนขังของผู้ชายที่อยู่ข้างหน้า “ตั้มคะ รุ้งกำลังเดือดร้อน
รุ้งกลัวเหลือเกิน” ดิฉันตัวสั่นสะท้าน ต้องการกำลังใจ และการปลอบโยนจากเขา แต่คนๆนั้นไม่สามารถช่วยดิฉันได้ เขาอาจจะอยู่ในสภาพที่เลวร้ายยิ่งกว่าดิฉันด้วยซ้ำ ในที่สุดก็มีเสียงเปิดประตูลูกกรง ฉัน
ตัวชาใจหายวาบ นาทีที่น่ากลัวนั้นได้มาถึงแล้ว “รุ้ง มาทางนี้ซิ เสี่ยเฮงมาแล้ว” มือของดิฉันกำลูกกรงไว้แน่น แต่ในที่สุดก็ต้องยอมคลายมือปล่อยมันออก หันไปหาเขาทั้งคู่ “สวัสดีครับ คุณรุ้งไม่ได้เจอกัน
นานเลยนะครับ” เสี่ยเฮงทักด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลสุภาพ แต่ดิฉันไม่เคยลืมน้ำเสียงแบบนี้ รอยยิ้มที่เหมือนจะอบอุ่นแบบนี้ เขาจะดูสุภาพอย่างนี้เสมอแม้ในใจจะคิดถึงเรื่องที่เลวร้ายมากมายเพียงใด
ดิฉันไม่ได้ยกมือไหว้หรือกล่าวคำทักทายใดๆ ซึ่งทำให้พัศดีขมวดคิ้วจ้องมองดิฉันเหมือนกับจะตำหนิ แต่ดิฉันทำเป็นไม่เห็น เขาจึงหันไปพูดกับเสี่ยเฮง “ผมจะออกไปนะครับเสี่ย ผมหวังว่าเสี่ยจะไม่ลืม
ข้อตกลง จะไม่มีการทำร้ายร่างกายกัน ยิ่งกว่านั้นผมยังหวังว่าเสี่ยจะให้... อ่านทั้งเรื่อง
