ตั้งแต่จำความได้ ชุมชนที่ผมอยู่มักมีงานประเภทที่ต้องได้รวมกลุ่มกันเป็นระยะ ไม่ว่าจะงานบวช งานศพ งานแต่ง งานสังสรรค์ทั่วไป
บ้านเจ้างานไหนที่เค้าค่อนข้างมีฐานะก็จะมีหนังกลางแปลง ลิเกด้วย แล้วแต่เจ้าภาพของแต่ละบ้าน ชุมชนที่นี่คอนข้างแข็งแรง แต่ละบ้านรู้จักมักคุ้นกันเป็นอย่างดี
ภาพที่เห็นกันมาอย่างต่อเนื่องคือ กลุ่มคนเฒ่าคนแก่ แม่บ้านแล้วก็ลูกสาว หลานสาว มักจะรวมตัวกันแต่เช้า เพื่อประกอบกิจกรรมหุงหาอาหาร
ทุกอย่างจัดเตรียมกันเองหมด ทำกันตั้งแต่เช้ามืด ขลุกกันอยู่แต่ในครัว หรือลานกว้าง ๆ ด้านหลังบ้าน ข้างบ้านที่จัดงาน
อีกกลุ่มคือกลุ่มผู้ชายสูงอายุ จะนั่งยืน จับกลุ่มคุยกัน เตรียมงาน เตรียมพิธี สั่งการ ดูแลความเป็นไปทุกอย่างให้เรียบร้อย ไม่ขาดตกบกพร่อง บ้างสูบบุหรี่ บ้างดื่มเหล้ากันแล้วแต่จะถนัด
ส่วนวัยหนุ่มวัยรุ่นทั้งหลายต่างมารวมตัวกัน ตั้งวงดื่มกิน ร้องรำทำเพลง กันตามประสา ทุกอย่างที่เห็นจะเป็นไปด้วยความรื่นเริง บันเทิงเป็นอย่างยิ่ง
เด็ก ๆ อย่างพวกผมก็หนีไม่พ้นกับการวิ่งเล่นตามประสา สุดแล้วแต่จะสรรหากันได้ เลิกจากสิ่งที่เล่นอยู่หลังจากถูกผู้ใหญ่ห้ามเตือนไม่ให้เล่น
ก็หันไปเล่นอย่างอื่นต่อ แม้ว่าจะต้องโดนดุอีก ก็ยอม
เด็กกลุ่มผู้หญิงก็มีเล่นด้วยกัน แต่หลังจากโดนผู้ใหญ่ดุห้ามเตือน เด็กผู้หญิงก็จะทยอยเลิกเล่นแล้วหันไปเล่นอะไรที่เบา ๆ บ้างจับกลุ่มเล่นกันตามประสาเด็กผู้หญิง
หลายครั้งที่พวกผมก็ไปเล่นแบบผู้หญิงกับพวกเค้าด้วย มีเหมือนกันที่ต้องถูกเรียกเข้าครัว เพื่อให้ช่วยหยิบจับอะไรบ้าง ไม่นานนักพวกเราก็ค่อย ๆ หลบหนีออกมาทีละคนสองคน
กิจกรรมที่เห็นจนชินตาหลังจากเสร็จภารกิจหลักของแต่ละคนแล้ว คือจะมีสองกลุ่มใหญ่ด้วยกัน กลุ่มแรกจะเป็นกลุ่มดื่มเหล้า ร้องรำทำเพลง ส่วนมากอยู่หน้าบ้าน
นอกบ้าน อีกกลุ่มเป็นกลุ่มล้อมวงกันเล่นไพ่ ไฮโล กลุ่มนี้ก็เป็นกลุ่มใหญ่เหมือนกัน เสียงเฮดังขึ้นเป็นระยะ ๆ กองเชียร์ก็มี คนเล่นก็เยอะ บางทีก็หลายวง ส่วนมากเล่นกันในบ้าน
วัยรุ่นที่โตแล้ว อย่างพวกสาว ๆ บ้างก็นอน บ้างก็ดูทีวีกันตามประสา เด็กหนุ่มก็ไป ๆ มา ๆ ขี่มอเตอร์ไซค์เข้าออกเรื่อย ซื้อของบ้าง ซื้อเหล้าบ้าง แล้วแต่
เด็ก ๆ อย่างพวกผมทั้งเด็กผู้หญิงและเด็กผู้ชาย ส่วนมากก็วิ่งไปมาระหว่างสองกลุ่มใหญ่เนี่ยแหละ เสิร์ฟน้ำ เสิร์ฟอาหาร สุดแล้วแต่... อ่านทั้งเรื่อง
