รู้สึกติดใจก็เมื่อช่วงที่ต้องโรงพยาบาล อันเนื่องมาจากอุบัติเหตุรถจักรยานยนต์ ถึงขนาดต้องใส่เฝือกขาซ้าย และพันผ้าแผลที่แขนและจุดอื่น ๆ อีกพอสมควร พร้อมด้วยแผลทั้งเล็กทั้งใหญ่อีกเต็มตัว ไม่รู้ตัวเลย
มันรวดเร็วมาก แต่ก็ล้วนมาจากความคึกคะนองของวัยรุ่นอย่างผม นี่ถ้าแฟนผมซ้อนท้ายมาด้วย คงเจ็บไปด้วยอีกคนเป็นแน่
แม่ผมไม่มี พ่อรู้ข่าวก็ได้แต่ขอให้หายเร็ว ๆ ไม่สามารถมาเยี่ยมได้ เนื่องจากอยู่ต่างจังหวัดและยังมีภารกิจอีกเยอะ ก่อนจะเจ็บตัวก็อาศัยอยู่บ้านป้า เพื่อสะดวกแก่การเรียน ใครเข้ามาเรียนในเมืองก็ต้องมา
พักบ้านนี้แหละ
นอนห้องรวมแบบสองเตียง กลางวันญาติ ๆ กับเพื่อน ๆ มาเยี่ยมกันแล้วก็กลับ รวมทั้งแฟนผมด้วยซึ่งออกจากบ้านค่อนข้างลำบากถ้าไม่ใช่เวลาเรียน กลางคืนไม่มีคนเฝ้า แต่เตียงโน้นมีแฟนกับลูกสาวมา
นอนเฝ้า ที่ผมติดใจคือ ช่วงเวลาที่พยาบาลเข้ามาดูแลเรื่องเปลี่ยนเสื้อผ้าและความสะอาดของแผลกับร่างกาย
แรก ๆ ก็ไม่ได้คิดอะไรหรอก มันเจ็บระบบไปทั้งตัว เวลาทำความสะอาดแผลทีไรเป็นต้องเจ็บแสบอย่างเหนือคำบรรยาย แต่วันต่อมารู้สึกดีกับเวลาพยาบาลสาวสองคนเข้ามา รูดม่านกั้นเสร็จก็เปลี่ยนเสื้อผ้า
ให้ผมอย่างมืออาชีพ เสื้อถูกถอดออกอย่างทะมัดทะเมง ผ้าปิดแผลถูกแกะออกพร้อมทายาแล้วปิดให้ใหม่ แต่ละจุดผ่านไปพร้อมกับเช็ดตัวให้ในส่วนที่เหลือ เสื้อตัวใหม่สวมใส่ให้เหมือนเดิม
กางเกงถูกถอดออกอย่างรวดเร็วเหลือเชื่อ กางเกงในที่ไม่ได้ใส่อยู่แล้ว เนื่องจากแผลที่ท้องน้อยและที่ก้น เมื่อถอดออกจึงทำให้รู้สึกโล่งอย่างบอกไม่ถูก แต่พยาบาลสาวกลับทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เหมือนกับไม่เห็น
อะไร ผมเขินด้วยที่เป็นรุ่นพี่ของผม เลยหลับตาไม่กล้ามอง ความเจ็บแสบของยาที่ทาลงไป จุดแล้วจุดเล่า พลิกตัวกลับข้างในขณะล่อนจ้อน ผ้าขนหนูถูกเช็ดลงบนไอ้หนูของผมอย่างแนบแน่นสนิทมือ
แม้จะมีผ้าขนหนูขวางกั้นกลางระหว่างมือพยาบาลกับไอ้หนูของผม แต่ความรู้สึกมันเหมือนกับได้ใช้มือเพียว ๆ เลย
ทุกอย่างผ่านไปด้วยความรวดเร็ว แต่เต็มไปด้วยประสิทธิภาพ ม่านถูกเปิดออกพร้อมกับการเก็บอุปกรณ์ออกไป ครั้งต่อไปเป็นเวรของคนอื่น ด้วยวัยที่สูงกว่าชุดเดิม ไม่ได้ทำให้รู้สึกดีตามไปด้วย มันเต็มไป
ด้วยความอายซะมากกว่า แต่ก็ผ่านไปด้วยดี
แฟนซึ่งยังไม่เคยมีอะไรกันมาก่อนเลยแม้แต่น้อย ผมเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง เป็นขำใหญ่เลย คงด้วยความนึกภาพตาม และอีกวันนึงขณะนั่ง... อ่านทั้งเรื่อง
