นายเอ้ซักผ้ากับแม่

ดิฉันอายุ 38 รับราชการครูอยู่ในจังหวัดหนึ่งทางภาค

เหนือค่ะ ดิฉันเป็นแม่ม่ายเมื่อตอนอายุได้ 28 ปี เพราะสามีประสบ

อุบัติเหตุรถยนต์ ปัจจุบันยังรับบำนาญของสามีอยู่ จึงมิได้เดือดร้อน เรื่อง

การครองชีพ เรามีลูกคนหนึ่งชื่อ เอ้ กำหร้าพ่อเมื่อตอนมีอายุได้ประมาณ

6 ขวบดิฉันให้ไปอยู่กันแม่ของดิฉัน เอ้เป็นเด็กดีแม่ดิฉันจึงรักมาก เพราะ

เอ้เป็นเด็กดีว่านอนสอนง่าย หลังจากสามีดิฉันเสียชีวิตดิฉันต้องครองตัว

เป็นม่ายตลอดมา มิได้ข้องเกี่ยวกัยชายใดอีกเลยเพราะอาชีพและหน้าที่ค้ำ

อยู่ดิฉันต้องเก็บกดความรู้สึกทางเพศตลอดมา และเมื่อสองปีที่แล้วคุณแม่

ดิฉันเสียชีวิตไป ดิฉันจึงต้องไปจัดการเรื่องงานศพและขายที่สวนและบ้าน

ของแม่ ส่วนลูกเอ้นั้นดิฉันให้เรียนต่อจนจบโดยฝากให้อยู่กันอาจารย์ที่

โรงเรียน พอสิ้นปีสอบเสร็จดิฉันก็ลงไปรับเอ้ขึ้นมาอยู่ด้วยโดยหาที่เรียน

แห่งใหม่ให้เขาเรียบร้อย ดิฉันได้ซื้อบ้านหนึ่งหลังโดยสวัสดิการครู ในเนื้อที่

ประมาณ 70 ตารางวามีสองห้องนอนจึงไม่มีปัญหาในการที่เอ้มาอยู่ด้วย

เราแบ่งห้องกันนอนคนละห้องค่อนข้างสุขสบาย โดยทั่วไปแล้วไม่มีปัญหา

เรื่องการครองชีพนั้นแสนสุขสบายเพราะมีเงินเก็บจากการขายทรัพย์สินอยู่

อีกล้านกว่าบาท แต่ปัญหามันเกิดขึ้นเมื่อเอ้มาอยู่ด้วยได้เกือบปีนี่แหล่ะค่ะ

เมื่อมาอยู่ด้วยนั้นเอ้เริ่มเป็นหนุ่มแล้วมีร่างกายสูงใหญ่เพราะเอ้เป็นนักกีฬา

ของโรงเรียนมาตลอดจริง ๆแล้วเอ้เป็นเด็กน่ารักมากหัวอ่อนสุภาพอ่อน

โยนกับทุกคนเลิกเรียนมาก็ซ้อมกีฬาฟุตบอลเกือบทุกวันเสร็จแล้วก็กลับมา

ช่วยทำงานบ้านได้ทุกอย่างซักผ้า ถูบ้านและงานบ้านอื่น ๆ อีกมากมาย

เป็นการช่วยผ่อนแรงให้ดิฉันมากทีเดียว สรุปแล้วความประพฤติทั่วไปของ

เอ้ดีมากไม่ชอบเที่ยวเตร่กับเพื่อนฟูงเกินเวลาดูแล้วครอบครัวเราอบอุ่นมาก

เอ้เคยถามดิฉันว่า แม่ไม่มีสามีใหม่บ้างเหรอ ดิฉันตอบยืนยันแกไปทุกครั้ง

ว่าแม่อยู่คนเดียวนานเกินไปจนซินแล้วและอีกอย่างแม่ไม่อยากให้มีปัญหา

ระหว่างพ่อเลี้ยงกับลูกเลี้ยง ดิฉันเหมือนโดนสกิดความรู้สึกบางอย่างให้

ค่อยตื่นตัวขึ้นมาทีละน้อยซึ่งมันอธิบายได้ยากโดยเฉพาะเอ้บอกว่าอยากให้

แม่มีความสุขและเพื่อความสุขของแม่เอ้ทำได้ทุกอย่างเอ้รับรองจะไม่ทำตัว

อ่านต่อ. เลือกวิธีที่คุณต้องการเข้าร่วมด้านล่าง.