......................รถคุณแป๊มแล่นผ่านทางแคบของทางเข้าหมู่บ้านทวาย.....ร้านส่วนใหญ่จะเป็นงานไม้แกะสลัก....งานเซรามิคและเครื่องเงิน.....ร้านมีจำนวนมากหลากหลาย....รถนำเที่ยวพานักท่องเที่ยวที่ส่วน
ใหญ่เป็นชาวตะวันตกมากันมาก....รถเริ่มติดยาว.....
.........พิม/คุณแป๊มเลี้ยวซ้ายข้างหน้านะค๊ะ.....
......................ตามทางมีแต่คนเดินไปมา....โอววที่นี่เศรษฐกิจดีจริงๆ....แป๊มไม่ได้มาเสียนานมันเปลี่ยนไปมากทีเดียว.....รถแป๊มเลี้ยวผ่านตลาดวางสินค้าเป็นล๊อคติดๆกันหลายล๊อค....สินค้าสวยๆสำหรับซุฟี
เนี่ยมากมาย....
.........แป๊ม/ชื่อร้านอะไรจ๊ะพิม....ที่แฟนพิมทำอยู่..
.........พิม/อืมม....ชื่อ "พื้นเมือง"คะคุณแป๊ม
.........แป๊ม/อืมมม....ชื่อเก๋ดีนะ...
.........พิม/....นั่นคะร้านนั้น......คุณแป๊มจอดรถด้านหลังดีกว่านะค๊ะ....
......................รถจอดก็มีเด็กๆจากดอยมาส่งของที่ระลึกให้ช่วยซื้อกันแล้ว....พิมพาคุณแป๊มเข้าด้านในร้าน....โอวววคนมากจริงๆ....ที่ลานแกะสลักของช่างคำ...มีชาวต่างชาติมากมายยืนดูการทำงานของช่าง
คำ...ทั้งถ่ายรูปและสอบถามพนักงานร้าน.....ส่วนนัน....สามีของพิมก็ไม่ต่างไปจากช่างคำ....พิมกำลังจะเข้าไปหา...แป๊มทักบอกเธอว่าปล่อยให้เขาทำงานกัน....แป๊มชวนเธอเดินดูภายในร้าน.....ของสวยๆมี
มากมาย....รูปภาพของงานที่เคยทำ...ภาพถ่ายของบุคคลสำคัญที่เคยมาเยี่ยมที่นี่....สมุดออร์เดอร์สั่งงาน....ดูแล้วแป๊มคิดว่าใช่อย่างที่พิมว่า....ทั้งนันและช่างคำมีงานรอกันเป็นปี....อูวววอย่างนี้นี่เองที่พิมถึง
ต้องการความสุขอย่างช่วยไม่ได้...เพราะเธอห่างกับเกมส์กามนานเหลือเกิน.....แป๊มเดินดูรอบๆ...พิมชวนคุยเรื่องงานต่างๆ...แป๊มแวะร้านริมทางด้านหน้า....เด็กๆชาวเขาเอาเครื่องเงินบริสุทธิมาวางขาย....
ทั้งกำไล..... สร้อยเท้า...สร้อยมือ...อีกมากมาย....เด้กดอยยิ้มง่ายสองคนนั่งเรียกลูกค้า...อายุไม่เกินสิบสามสิบสี่ปี...หน้าตาดูตลกเล็กน้อย....แป๊มก้มลงมองดูสินค้าที่วางกอง...สายตาเลือกหาสิ่งที่ชอบ.....โอ
ววว....แต่เด็กน้อยนั้นสายตากลับจ้องมองร่องนมของเธอที่ยามนี้เสื้อแขนกุดสีขมพูหวานมันเว้าลงทำให้เห็นร่องอกอวบนูนเด่นยามที่เธอก้ม....โอวววนมอวบอวดเห็นเหลือเกิน....เรียวขาอวบขาวใต้กางเกง
ขาสั้นสีฟ้ารัดรูป....อูวววมันเนียนน่ามอง....สวย....เรียวขา...โคนขา....โอวววสวยเหลือเกิน..... อ่านทั้งเรื่อง
