เด็กกำพร้า

หนูเป็นเด็กสาวที่กําพร้าแม่ค่ะ

ชีวิตหนูตั้งแต่จํ าความได้ก็รู้ว่าตัวเองมีแต่แม่เลี้ยงซึ่งหนูไม่เคยนับถือเขาเลย เพราะเขา

เป็นคนที่หน้าไหว้หลังหลอก ต่อหน้าพ่อทํ าเป็นใจดี ทํ าเป็นรักเป็นห่วงหนู

แต่ลับหลังแล้วยิ่งกว่าแม่เสือเสียอีกค่ะ แม่เลี้ยงหนูเขายังสาวอยู่ค่ะ

แต่อย่าให้หนูบอกเลยนะคะว่าเขาสวยแค่ไหนเพราะหนูไม่ชอบเขา เอาเป็นว่าเขาทํ าให้พ่อหนู

ติดงอมเลยค่ะ และหลงอย่างมากทีเดียว จะเรียกว่ายิ่งกว่าลูกไส้เลยก็ว่าได้

หนูเลยไม่อยากจะมีเรื่องราวกับเขา เพราะหนูรักพ่อมากไม่อยากให้เขากลุ้มใจ

แค่งานอย่างเดียวพ่อหนูก็ปวดหัวตายแล้วค่ะ เพราะพ่อหนูเขาเป็นผู้รับเหมา ทุกชนิดค่ะ วันๆ

แม่เลี้ยงเขาไม่ทํ าอะไรหรอกค่ะ ดีแต่แต่งเนื้อแต่งตัวยั่วพ่อหนู เขาอ่อนกว่าพ่อหนู 8 ปีค่ะ

อายุประมาณ 30 ปี ส่วนหนูอายุ 18 ปี กํ าลังเรียนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งค่ะ

แต่ไม่ขอเอ่ยชื่อนะคะ พ่อหนูเขารักหนูมากแต่ก็คงไม่ เท่ากับแม่เลี้ยง

พ่อหนูให้แต่เงินอย่างเดียว ความอบอุ่นไม่เคยมีให้เท่าไหร่

คงจะให้แม่เลี้ยงคนเดียวจนหมดใจ บางทีหนูก็คิดน้อยใจเหมือนกัน

อยากจะฆ่าตัวตายให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่ก็คิดว่ามันเป็นบาปมาก ทํ าตัวให้สดชื่นร่าเริงดีกว่า

จะเรียกหนูเป็นเด็กใจแตกก็ไม่เชิงนะคะ แต่ว่าหนูเป็นเด็กที่ชอบเที่ยวกลางคืนมาก เธค ผับ

ที่ไหนถามหนูได้ทุกที่รู้ไปหมด เพราะเที่ยวมามากต่อมากแล้ว

บางทีพ่อก็เตือนว่าเที่ยวแล้วเที่ยวได้แต่อย่าให้เสียการเรียน และเสียคนก็แล้วกัน แรกๆ

หนูก็เชื่อเขาหรอกค่ะ แต่หลังๆ นี่สิคะสิ่งยั่วยุมันเยอะเหลือเกิน ทําให้หนูอดใจไม่ได้

หนูได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่งค่ะ เขาเล่นดนตรีที่ผับที่หนูไปเที่ยว ช่วงหลังๆ

หนูจะไปบ่อยมากในวันหยุดเรียน เพราะนักดนตรีคนนั้นแหละค่ะ

ที่หนูรู้สึกติดใจในความหล่อความเท่ของเขา เขาไว้ผมยาวถึงกลางหลัง

ใบหน้าคมเข้มตามสเป็คหนูเลย การแต่งตัวก็ ไม่ต้องพูดถึง

เท่ระเบิดเลยทีเดียวไม่ว่าจะมองมุมไหน "น้องๆ

ไปขอเบอร์ผู้ชายผมยาวที่เล่นออร์แกนให้พี่หน่อยสิจ๊ะ"

หนูสั่งให้เด็กเสิร์ฟในร้านซึ่งคุ้นหน้าคุ้นตาดี ไปขอเบอร์โทรศัพท์ชายผมยาวให้

เพราะเขาเตรียมตัวจะกลับกันแล้ว กํ าลังเก็บเครื่องดนตรีอยู่ หนูทํ าเป็นไม่มองไปที่วงเขา

เพราะไม่แน่ใจว่าเขาจะตอบรับกลับมาอย่างไร อาจจะไม่สนใจเลย

หรืออาจจะเขียนเบอร์โทรมาให้หนูก็ได้ หนูนั่งหันหน้าไปทางอื่น

สักพักเด็กเสิร์ฟก็เดินมาหาหนูที่โต๊ะ "พี่เขาบอกว่าให้พี่นั่งรอแป๊บหนึ่ง เขาไม่เขียนให้หรอก"

เด็กเสิร์ฟพูดกับหนู "อ้าว..เ