พี่สุพรรณี นอนกับผมคืนแรกยันสว่าง จะว่านอนก็ไม่ใช่ เพราะเย่อกันทั้งคืน แต่สี่ทุ่มยันตีห้า ความจริงก็มีพักระหว่างยก ระหว่างเกมผมก็เปลี่ยนลีลาคุยกันบ้าง แหย่กันบ้าง ด้วยถ้อยคำหยาบบ้างละเอียดบ้าง กระชับความสัมพันธ์และผสมพันธุ์ให้แนบแน่น
เวลาพัก เธอก็ถดถอยลงไปพิจารณาท่อนสุดที่รักของผม พลิกแล้วพลิกอีก ถ้าสมัยนั้นคู่เสพรู้จักโอษฐกามกัน เธอน่าจะใช้ปากกับสุดที่รัก ผมต้องทำความเข้าใจกับเธอว่าของผมไม่ได้วิจิตรพิศดารมาแต่เกิด
เป็นเพราะหนังหุ้มหัวมันเปิดหน่อยเดียว หมอเขาตัดแต่งให้ มันจึงโด่ๆ ไม่มีหนังหุ้ม มันจึงเจริญเติมโต และยาวกว่าคนอื่นนิดหน่อย ผมเรียนรู้วิธีการใช้งาน รู้ผ่อนสั้นผ่อนยาว ไม่ให้คนที่เราสัมพันธ์ด้วย เจ็บปวด เหมือนเอานิ้วแหย่จมูก นิ้วไหนก็เข้าได้ทั้งนั้นไม่ว่านิ้วโป้งหรือนิ้วก้อยธรรมชาติสร้างอวัยวะให้ยืดได้ขยายได้ จะอวดว่าข้าใหญ่กว่าข้าแข็งกว่าตะบี้ตะบันเอา มันก็ฉีกขาดกันไป จะทำให้คนเจ็บปวด หรือจะทำให้คนมี่ความสุข
หลายวันต่อมาเธอเรียนรู้และรู้จักตัวเองดีขึ้น ผมทดลองให้ดู ให้นำไปใช้สร้างความสุขในครอบครัว ไม่ต้องหากินนอกบ้านเธอรับว่า
“พี่นอนกับน้องพล มีสุขทั้งจากการเสพและอบอุ่นใจ ไม่ตะขิดตะขวง ว่าเล่นชู้”
สิ้นปีต่อมาพี่อนันต์ พี่สุพรรณี ได้รับคำสั่งย้ายไปรับราชการที่บ้านเกิดเลยต้องโยกครอบครัวไปกันหมด
กิจวัตรประจำวันของผมคือตื่นตีห้าไปวิ่งออกกำลัง จนหกโมง มาอาบน้ำแต่งตัวไปเรียน หากินมื้อเช้าเอาข้างหน้า วันหนึ่งน้องผุสดีหลานสาวเจ้าของบ้านที่ผมเช่าอยู่ โผล่มาหา เห็นเดินพาร่างที่ค่อนข้างสมบูรณ์เข้ามาหาก็ชักสงสัย
“น้องผุสดี มีอะไรหรือ”
“น้าเกสร ให้มาถามว่า ตอนเช้าจะขอมาวิ่งด้วยจะได้ไหม”
จะเป็นไรไปจะขอมาร่วมวิ่งด้วย ดีจะได้ช่วยกันวิ่งขับหมาในซอยด้วยกัน ก็เลยตอบตกลงไป ต่อแต่นั้นมาผมก็มีเพื่อนร่วมเส้นทางวิ่ง น้าเกสรวิ่งบ้างไม่วิ่งบ้างส่วนน้องผุสดีวิ่ง ประจำทุกเช้า วิ่งอยู่สามสี่เดือนน้องผุสดีบอกว่าน้ำหนักลดลง
น้องผุสดีผิวขาวผ่อง สูงประมาณ ๑๕๕ เซนติเมตร อ้วนร่างใหญ่ เวลาวิ่งกระเทือนไปทั้งร่าง ยิ่งส่วนหน้าอกราวจะฟัดไปฟัดมา ได้ระยะทาง ๕๐ เมตรก็หยุด ผมใช้วิธีวิ่งเลยไปแล้ววกกลับมากลับไป ดีไม่ต้องวิ่งวนรอบไปออกพหลโยธิน วิ่งแค่ในซอยจนหกโมงก็หยุดเข้าบ้าน วิ่งเอากำลังไม่เอาระยะทาง ถ้าเป็นวันเสาร์วันอาทิตย์ก็หยุดนั่งคุยกันก่อนครึ่งชั่วโมงจึงเข้าบ้าน
บางวันเลิกว... อ่านทั้งเรื่อง
