รอยยิ้มอย่างมีความสุข , ฉันนั่งคิด , วันนี้คือวัน…. , ในที่สุด , 12 ปี แห่งการเล่าเรียนมาถึงจุดสำคัญ
, ฉันกำลังจะรับปริญญา ฉันมีคะแนนสูงสุดวิชาคณิตศาสตร์ ฉันพร้อมสำหรับการฉลองครั้งที่ยิ่งใหญ่ ,
โดยเฉพาะวันเกิดปีที่ 18 ของฉันเมื่อ 3 อาทิตย์ที่ผ่านมา ,
ฉันไม่สามารถจัดงานฉลองได้เพราะตรงกับการสอบพอดี ฉันขยับหมวกรับปริญญาเพื่อความสวยงาม ,
จ้องมองภาพตัวเองในกระจกใหญ่ในห้องนอน ผมยาวบาดเลยไหล่ลงมาเล็กน้อย
แสงจากหลอดไฟส่องมาสะท้อนผมเป็นเงามันรับกับชุดครุยสีน้ำเงิน ริมฝีปากทาด้วยลิปสติกสีชมพู ใบหน้าอมชมพู
สดใสในวัยสาว ฉันยิ้มอย่างภูมิใจ
ฉันมองดูตัวเองอย่างพึงพอใจและฉันคิดตลอดเวลาว่านี่คือรางวัลสำหรับพ่อของฉัน ฉันยังอายๆ
กับสิ่งที่จะมอบให้พ่อ แต่ฉันก็ต้องมอบให้พ่อให้ได้ พ่อคือแสงสว่างที่สาดส่องให้กับชีวิตฉัน
พ่อทำทุกสิ่งทุกอย่างสำหรับฉัน ดังนั้นฉันต้องทำให้พ่อภูมิใจในตัวฉัน
ฉันไม่อยากให้พ่อผิดหวังในความสำเร็จของฉัน ชีวิตทั้งชีวิตของฉัน , ฉันเรียนหนักมาก
พ่อก็รู้ว่าฉันเรียนหนักดังนั้นพ่อจึงดูแลเอาใจใส่ฉันตลอดเวลา ซึ่งฉันรู้ว่าพ่อนั้นรักฉันมากพอๆ
กับที่ฉันรักพ่อ ฉันมีเพื่อนชายมาจีบ... อ่านทั้งเรื่อง
คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนถึงจะเขียนข้อคิดเห็นได้
Login และแสดงความคิดเห็น