ดาวมหาลัย

โบ เป็น นศ สาว เข้าใหม่ของมหาวิทยาลัยชื่อดัง ทุกๆวันเธอจะไปเรียนที่มหาลัยแห่งหนึ่ง เป็นเวลาเดือนเศษๆแล้วที่เธอเข้ามาเป็นนักศึกษาปีหนึ่งของที่นี่ โบขึ้นรถเมล์ไปเรียนเกือบจะทุกวันเนื่องจากที่พักของเธออยู่ไม่ไกลเท่าไรนัก แต่ก็มีบางวันที่เพื่อนสาวของเธอมารับบ้าง โบเป็นคนผิวขาว รูปร่างสวย ด้วยสัดส่วน 33 -24- 35

ทำให้มีหนุ่มๆมารุมจีบเธอมากแต่โบก็ยังคงไม่ยอมคบใครเป็นแฟนสักที คงเพราะว่าเธอก็รู้สึกสนุกอยู่ไม่น้อยที่มีชายหนุ่มมากหน้าหลายตาแวะเวียนมาจีบเธออยู่อย่างนี้ ความน่ารักของโบนั้นมีหลายคนคาดว่าเธอจะต้องเป็นดาวมหาลัยของปีนี้ได้อย่างไม่ยากเย็น ดังนั้นเองความมั่นใจในรูปร่างหน้าตาที่ชะโอดขะองจึงทำให้โบกล้าแต่งตัวออกจะเซ็กซี่เล็กๆตั้งแต่เข้ามาเป็นนักศึกษาใหม่ได้ไม่ทันไร ซึ่งเธอก็รู้สึกดีอยู่ไม่น้อยที่ทำให้ชายหนุ่มหลายๆคนต้องมองตามจนเหลียวหลัง

วันนี้เธอไปมหาลัยตามปกติโดยขึ้นรถเมลล์ไปพร้อมกับเพื่อนสาวร่วมคณะเดียวกัน รถเมล์สายประจำจอดอยู่ไม่ห่างจากทั้งคู่เท่าไรนัก พอก้าวขาขึ้นรถแทบทุกสายตาก็หันมาจ้องมองเธอ โบในชุดนักศึกษาตัวจิ๋วทั้งสั้นและรัด ด้วยสัดส่วนที่น่ามองยิ่งนักและก็เป็นผู้ชายหลายคนที่มองจนตาค้าง โบกวาดสายตามองผ่านผู้ชายในรถคันนั้นซึ่งไม่มีที่นั่งให้เธอเลยในชั่วโมงเร่งด่วนอย่างนี้ เธอก็เลยต้องยืนโหนรถเมลล์ " โบนี่หุ่นดีจังเลยนะ ดูสิตั้งแต่ขึ้นรถมานี่มีแต่คนมองตลอดเลย แต่เราว่ากระโปรงตัวใหม่นี่มันสั้นไปหน่อยใหม" เพื่อนสาวร่วมคณะเอ่ยขึ้นเมื่อสังเกตุเห็นสายตาแทบทุกคู่จ้องมองมาที่โบ ด้วยที่วันนั้นกระโปรงสั้นไปหน่อยทำให้เห็นขาอ่อน

ของเธอได้ชัดถนัดตาขึ้นกว่าทุกวันที่เธอไปเรียน หนุ่มๆ มักมองเธอด้วยสายตาแปลก ๆ ซึ่งเธอเองก็พอสังเกตได้ "ไม่เป็นไรหรอก โบว่าดูดีออก ไว้เราไปเดินแถวสยามโบจะหาตัวที่สั้นกว่านี้อีก ยังไงพวกนี้ก็ได้แค่มองนั่นแหละ" ในขณะที่โหนรถอยู่นั่นประกอบกับเสื้อนักศึกษาที่บางและรัดจนเธอจับราวไม่ถนัดเป็นเหตุให้

กระดุมเสื้อของเม็ดที่ 2 ของหลุดกระเด็นไป ตรงบริเวณนั้นทำให้ได้เห็นขอบของชั้นในสีขาวและบริเวณเนินอกอันขาว และอวบของเธอ ด้วยความเป็นสาวมั่น โบไม่สนใจกระดุมเสื้อที่หลุดไป พลางคิดในใจว่า "ใอ้พวกหัวงู จ้องตาเป็นมันเชียว อยากมองได้ก็มองไป เดี๋ยวจะก้มให้เห็นร่องอกซะหน่อย" ว่าแล้วโบก็ยิ้มยั่วๆ พลางก้มลงทำท่าเก็บของ ทำให้หนุ่มๆในรถ ใจหายวาบไปตามๆกัน "เฮ้ย แกเห็นไหม นั่นน้องโบที่อยู่คณะ มนุดใช่

ไหมวะ อื้อหือ น่าอึ๊บเป็นบ้า" เป้ง กับ เก่ง ซึ่งก็อยู่ในเหตุการณ์นั้นด้วยก็จ้องมองอย่างไม่คลาดสายตาพอ เดินทางไปได้เกือบครึ่งทาง คนเริ่มแน่น อากาศเริ่มร้อน คนก็เริ่มมาเบียดโบเยอะขึ้น ด้วยความที่อยากดูใกล้ๆและอยากเบ