มหากาพย์ ภาค3

หกโมงเช้า…….ชิดาวรรณอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว เธอนั่งหวีผมอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้งภายในห้องนอน ตาเหม่อลอย จิตใจหวนคิดคำนึงถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาเมื่อคืน สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับนัทและโอ๋ในโรงหนัง(เหตุการณ์ จากตอนที่ 19) อารมณ์ปราถนาบางอย่างค่อยๆคุกรุ่นก่อตัวขึ้นอย่างเงียบๆและเพิ่มพูนขึ้นทีละน้อย ร่างกายเธอเริ่มมีการตอบสนองโดยธรรมชาติ ขาอ่อนขาวเนียนนวลภายใต้กระโปรงที่ค่อนข้างสั้นเบียดชิดเข้าหากัน ถูไถบดเบียดเหมือนต้องการจะระงับหรือระบายกันแน่นั้น ชิดาวรรณก็ไม่ทราบได้แต่โดยสำนึกลึกๆของเธอเองแล้วเธอทราบว่าเธอต้องการอะไร…..เลือดสาวฉีดพล่านไปทั่วร่างเหมือนต้องการหาทางออก ……แต่ที่ออกมาได้กลับมิใช่เลือด……….

ชิดาวรรณวางหวีลงบนหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ลุกขึ้นระบายลมหายใจออกอย่างอึดอัด….งุ่นง่าน….แล้วเดินออกจากห้องอย่างไม่มีจุดมุ่งหมายใดๆมากไปกว่าต้องการจะลืมเลือน ละ เลิกสิ่งที่เป็นความต้องการที่ซ้อนซ่อนอยู่ในจิตสำนึกของเธอตอนนี้………..

ชิดาวรรณรู้สึกตัวอีกครั้ง เมื่อหูเธอได้ยินเสียงหวดอะไรบางอย่างดังหวืดหวือ ออกมาจากพุ่มไม้ที่บังอยู่เบื้องหน้า เธอจึงค่อยทราบว่า ตอนนี้เธอเดินมาถึงสนามหลังบ้านแล้ว เมื่อเธอเดินโผล่พ้นออกมาจากพุ่มไม้หนาทึบที่ประดับสวนหลังบังเป็นฉากจนถึงลานสนามหญ้า เธอจึงเห็น ชาตรี ผู้เป็นพ่อกำลังยืนซ้อมมือ หวดวงสวิงอันสวยงาม อยู่ที่สนามหญ้าหลังบ้านนั่นเอง ชิดาวรรณลืมเรื่องที่หมกมุ่นครุ่นคิดเมื่อสักครู่นี้ไปชั่วขณะ เธอเดินตรงเข้าไปทักทายชาตรี “ว้าว……คุณพ่อคะ ตื่นเช้าจังเลยนะคะ รันนึกว่ายังไม่มีใครตื่นซะอีกนะคะเนี่ย แล้วนี่อารมณ์ไหนคะเนื่ย ถึงมาซ้อมมือแต่เช้าอย่างนี้” เสียงหวานใสดังขึ้นทำให้ชาตรีชะงักวงสวิงไปนิดหนึ่ง แล้วจึงหันมามองลูกสาวคนสวย ก่อนจะยิ้มตอบ “อ้อ..…รันเองเหรอ ตื่นเช้าจริงนะเรา ก็ไม่ใช่อารมณ์อาไรหรอกลูก คือวันนี้ช่วงบ่ายพ่อมีนัดออกรอบกับพวกๆมีเดิมพันกันนิดหน่อย ก็เลยต้องตื่นตัวไว้มั่ง เดี๋ยวขายหน้าพวกมันแย่เลย เอ…..แล้วตื่นแต่เช้าอย่างนี้วันนี้มีธุระจะออกไปไหนหรือเปล่าเนี่ยลูก ไปดูพ่อตีกอล์ฟมั้ย??” รันเอียงคออมยิ้มมองหน้าพ่อ “เอ….เห็นจะไม่ละค่ะ เล่นหนูยังเล่นไม่เป็นเลย จะดูรู้เรื่องเหรอคะ” ชาตรีหัวเราะอย่างอารมณ์ดี เอื้อมมือไปตบหัวลูกสาวเบาๆสองสามที “อยากลองหัดดูมั้ยล่ะพ่อจะสอนให้ กอล์ฟน่ะไม่ยากหรอกลูก ลองดูหน่อยมั้ยล่ะ ถ้าลองแล้วชอบหรือติดใจ เดี๋ยวพ่อซื้ออุปกรณ์ให้ชุดนึงเลยเอ้า ถือว่าเป็นของขวัญปีใหม่ อีกอย่างพ่อจะได้มีเพื่อนเล่นด้วย” ชิดาวรรณมองอย่างไม่แน่ใจ “ ไม่ยากเหรอคะ แต่รันไม่เคยมีทักษะมาก่อนเลยนะคะ กับไอ้กีฬาประเภทนี้ “ ชาตรียื่นส่งไม้กอล์ฟในมือให้ “เอ้า…..เป็นลูกพ่อไม่ต้องกลัว…ลองดูมาเดี๋ยวพ่อจะสอนพื้นฐานคร่าวๆให้..”