ผมชื่อ ”เจ” ครับ เป็นนักศึกษาปี 1 มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งในกรุงเทพ แต่ด้วยความที่บ้านผมมีฐานะยากจนทั้งยังเป็นคนต่างจังหวัดจึงต้องมาอาศัยอยู่กับหลวงลุงซึ่งเป็นญาติห่างๆของแม่ที่วัดแห่งหนึ่งในย่านเดียวกัน หลวงลุงเอ็นดูผมมากครับเพราะว่าผมเป็นคนขยันและสุภาพเรียบร้อยจึงส่งเสียเรื่องค่าใช้จ่ายและค่าเล่าเรียนให้กับผมด้วย จึงทำให้ผมตั้งใจมุ่งแต่เรื่องเรียนอย่างเดียวไม่คิดเรื่องผู้หญิงเพื่อตอบแทนแม่และหลวงลุง แต่ก็มีอยู่เรื่องหนึ่งที่รบกวนความตั้งใจเรียนของผมมาโดยตลอดนั่นก็คือเรื่องของ “พี่ด้าย” พี่รหัสคนสวยของผมนั่นเอง ผมแอบชอบพี่ด้ายมาตั้งแต่แรกเห็นแล้วครับ พี่ด้ายเป็นผู้หญิงที่สวยมากครับ...เธอเป็นคนที่น่ารักที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมาเลยทีเดียวแถมยังเป็นลูกสาวของนักธุรกิจชื่อดังคนหนึ่งในประเทศไทยเรียกได้ว่าพี่ด้ายเพียบพร้อมทั้งรูปร่างหน้าตาและวงศ์ตระกูลเลยทีเดียว
ซึ่งตอนแรกผมก็ไม่ได้คิดอะไรกับเธอหรอกครับเพราะฐานะของเราต่างกันราวฟ้ากับเหว....แต่ด้วยความที่พี่ด้ายเป็นพี่รหัสของผม....เธอจึงดูแลเรื่องการเรียนและความเป็นอยู่ในรั้วมหาลัยของผมเป็นอย่างดีจึงทำให้เราทั้งสองคนมีความสนิทสนมกันมากขึ้นตามลำดับ และด้วยความใกล้ชิดกันนี่เองจึงทำให้ผมได้เห็นใต้ร่มผ้าของเธออยู่บ่อยๆ เพื่อนๆหลายคนคงรู้นะครับว่าเสื้อนิสิตนั้นบางขนาดไหน....แค่มองแบบไม่ตั้งใจก็ทะลุเห็นไปถึงบราตัวสวยที่อยู่ภายในแล้วราวกับว่าเธอไม่ได้สวมเสื้ออยู่เลย แถมเวลาที่เธอสวมกระโปรงนิสิตสั้นๆยังชอบเผลอปล่อยหวอให้ผมเห็นอยู่เสมอ....ซึ่งชั้นในของเธอมักจะเป็นกางเกงในลูกไม้ที่บางมากๆ...จนผมเห็นลึกไปถึงไรขนของเธอเลย....แค่นึกภาพวันนั้นก็ทำให้ผมเจี๊ยวแข็งแล้วล่ะครับ...ดังนั้นผมจึงมักมีอารมณ์ทางเพศอยู่เสมอเมื่ออยู่ใกล้ๆเธอ....โดยที่พี่ด้ายไม่รู้ตัวเลยว่าน้องรหัสคนนี้มักเก็บภาพเธอไปชักว่าวอยู่บ่อยๆ
จนมาวันหนึ่งระหว่างที่ผมกำลังเดินทางไปเรียนผมบังเอิญเจอกับพี่หาญกับพรรคพวกนักเลงใหญ่แถวบ้านเกิดของผมซึ่งเขาจำผมได้และพยายามบังคับขายกระป๋องโค้กที่เขาอ้างว่าเป็นยาไว้มอมผู้หญิงให้กับผมในราคา 500 บาท ด้วยความกลัวจะถูกทำร้ายผมจึงยื่นเงินให้เขา 300 บาท ซึ่งเขาก็ทำหน้าไม่พอใจแต่พอค้นตัวผมก็มีเงินอยู่เท่านั้นจริงๆ เขาจึงคว้าเงินทั้งหมดไปพร้อมกับทิ้งกระป๋องโค้กไว้ให้ดูต่างหน้า....ผมคิดว่าเช้าวันนั้นคงเป็นวันซวยของผมจริงๆเพราะผมไม่เหลือเงินติดตัวเลยสักบาท....เงิน 300 บาทสำหรับเพื่อนๆคงเป็นเงินที่น้อยนิดแต่สำหรับผมที่แม่ส่งเงินมาให้แค่เดือนละไม่ถึง 2,000 บาทมันเป็นเงินที่ค่อนข้างมากซึ่งผมสามารถใช้ซื้อข้าวได้หลายมื้อ...ผมจึงหมดอารมณ์เข้าเรียนและได้โดดเรียนในเช้าวันนั้น ผมนั่งจ้องกระป๋องโค้กนั้นอย่างจงเกลียด
(เข้าสู่ระบบ และอ่านเรื่องราวเซ็กส์ทั้งหมด)
