คืนแสนซึ้ง....กับน้องจูน....

ตอนนี้เรามาเรียนต่ออยู่ที่อเมริกาได้ปีกว่าๆแล้วล่ะตอนแรกๆก็มาเรียนอยู่ที่โรงเรียนภาษา ซึ่งบางครั้งเค้าก็จะมีการจัดทริปออกเที่ยวกันเรื่องมันก็เริ่มจากเมื่อต้น Summer ที่ผ่านมานี่ล่ะเราได้ไปเที่ยวกับที่โรงเรียนภาษาโดยปรกติเราเป็นคนร่าเริงชอบสนุกอยู่กับเพื่อนๆตอนไปเที่ยวคราวนี้ก็เลยเที่ยวทักคนนู้นคนนี้ไปทั่ว ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าตกเป้าสายตาของใครบางคนเข้าให้แล้วหลังจากนั้นประมาณอาทิตย์กว่าๆ

เราก็มีโอกาสได้รู้จักกับเพื่อนใหม่กลุ่มนึงเป็นสาวเกาหลีเรารู้จักคนนึงในนั้นมาก่อนอ่ะนะ ในกลุ่มนี้มีอยู่คนนึงขาวสวยน่ารักมากสมมุติว่าชื่อ..จุนละกัน แบบว่าถูกสเป็คเลยแรกๆเราก็แค่ทักกันไปทักกันมาแต่ก็พอรู้สึกได้ว่าเค้าก็สนใจเราอยู่เหมือนกันจุนเป็นนักเรียนพึ่งมาใหม่ยังพูดจาไม่ค่อยคล่องมีหลายครั้งเลยที่เราต้องพยายามเดาจากที่เค้าพูดมาแต่ด้วยความสดใสน่ารักของเค้าทำให้เราแทบละลายซะทุกครั้งเลย..พอผ่านไปได้สักอาทิตย์กว่าๆก็คุยกันเค้าบอกว่าเค้าเห็นเราตั้งแต่วันที่ไปเที่ยวกับโรงเรียนภาษาแล้วแต่ที่ surprise กว่านั้นคือเค้าบอกว่าเค้าก็สนใจเราอยู่เหมือนกันแล้วก็เลยตกลงเป็นแฟนกันตอนแรกก็ยังไม่มีอะไรมาก แค่จับมือถือแขนกอดจูบกันบ้างมือจุน นุ่มน่าทะนุถนอมมากลืมบอกไปว่าจุนเค้าพักอยู่กับญาติเค้าที่เมืองใกล้ๆต้องขับรถไปกลับทุกวันและจะกลับบ้านดึกมากไม่ได้ เพราะที่บ้านเค้าจะว่าเอาแต่จุนก็มักจะมาที่พักของเราหลังเลิกเรียนและอยู่กับเราจนดึกเกือบทุกวัน...มีอยู่วันหนึ่งจุนบ่นว่าง่วงมากยังไม่อยากขับรถกลับบ้านขอนอนก่อนสักงีบนึงตอนนั้นประมาณสักสี่ทุ่มได้เราเลยให้เค้านอนที่ห้องนอนของเราก่อนส่วนเราก็นั่งดูทีวีอยู่ข้างนอกเวลาผ่านไปได้สักชั่วโมงกว่าๆเราเห็นได้เวลาที่เค้าควรจะกลับบ้านได้แล้วก่อนที่จะโดนที่บ้านของเค้าว่าเราเลยเดินเข้าไปปลุกจุนแต่จุนยังทำท่างัวเงียบอกขอนอนต่ออีกหน่อยเราก็ตามใจแต่ตอนนั้นเราเองก็ง่วงๆเหมือนกันก็เลยจับมือนุ่มของจุนแล้วนั่งอยู่ข้างๆเตียงกำลังเคลิ้มๆจะหลับจุนก็สะกิดเราตื่นแล้วเอามือตบที่หมอนเบาๆเหมือนจะบอกว่าให้ขึ้นมานอนด้วยกันก็ได้เราจึงขยับตัวขึ้นไปบนที่นอนที่นอนของเราไม่ได้ใหญ่อะไรจริงๆแล้วเป็นขนาดนอนได้คนเดียวพอเราขยับขึ้นไปนอนจึงรู้สึกว่าเตียงแคบมากต้องนอนเบียดกัน ทำให้เราได้สัมผัสเนื้อตัวของจุนมากขึ้นตอนนี้จุนนอนอยู่ในอ้อมแขนของเรากลิ่นสาวเกาหลีทำให้เรามีอารมณ์อย่างประหลาดสักพักจุนก็เงยหน้าขึ้นมามองเราตาใสๆของจุนที่มองชำเลืองขึ้นมาทำให้เราแทบจะระงับอารมณ์ไว้ไม่อยู่เลยแกล้งถามจุนไปว่ายังง่วงอยู่หรือเปล่าจุนตอบว่ายังง่วงอยู่ยังไม่อยากไปไหนเราเลยถามกลับไปว่าแล้วต้องทำยังไงถึงจะหายง่วงล่ะจ๊ะจุนไม่ตอบ แต่ยิ้มหวานแทน เราก็เลยกระซิบบอกจุนว่ารู้ตัวไหมว่าจุนน่ารักมากซะจนเราจะทนไ