ม ใบหน้าดิฉันเหยเกได้อารมณ์มาก รูปที่ 4 เป็นรูปที่ดิฉันคลาน4ขาด้านหลังก็โดนเย็ดหี ด้านหน้าก็โดนเย็ดปาก เห็นได้ชัดว่าไม่ได้โดนข่มขืนเลย เพราะดิฉันอมดูดควยจนแก้มตอบ แถมสายตาก็จ้องหน้าเจ้าของควยนั้น ท่านี้จะเห็นนมดิฉันชัดมากเพราะมันห้อยลงมาใหญ่มาก รูปที่5 เป็นสิ่งยืนยันว่าดิฉันไม่ได้โดยข่มขืนหรอกเพราะ ดิฉันเป็นคนนั่งยองๆกระเด้าควยคนที่นอนอยู่ ส่วนคนยืนอีกคนดิฉัน ก็จับก้นเขายื่นปากไปแลบลิ้นเลียหัวควย ที่สำคัญคือสายตามองกล้องด้วย ที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ดิฉันไม่รู้ตัวเลย มันน่าอายมาก ที่สุดแล้วถ้ามันเผยแพร่ออกไป เอ ขู่ว่าจะเอาไปลงบนหน้าจอคอมพ์ในห้องสมุด เขาบอกสิ่งที่เขาต้องการคือขอเอาดิฉันอีก กับเพื่อนอีก 2 คน แล้วเงินสด
อีกจำนวนหนึ่ง(ซึ่งสูงเอาการ) เขาบอกว่าเขาเป็นลูกผู้ชายพอ เขาจะทำครั้งเดียว แล้วจะคืนทำลายไฟล์รูปทั้งหมดให้ ไม่เอามาแบล็คเมล์อีกแล้วหรือไม่ให้ใครได้เห็น เขาบอกดิฉันอย่าเสี่ยงกับเขา เลยเพราะเขาเอาจริง คำถามอื่นๆตามเข้ามาในสมอง ดิฉัน แล้วอีก2คนที่ว่านี่เป็นใครล่ะ? เขาจะลบไฟล์ให้จริงๆหรือเปล่า? มีใครเห็นรูปนี้อีกบ้างหรือเปล่า? นี่ดิฉันก็คงไม่มีทางเลือกแน่แล้ว เขานัดให้ดิฉันขึ้นไปคอยในห้องประชุมเล็กของอาจารย์ซึ่งมีแอร์ และค่อนข้างมิดชิด ดิฉันขึ้นไปคอยด้วยความสับสน กับใชคชะตาที่เล่นงานในครั้งนี้ หวังว่ามันคงจะไม่บานปลายไปอีกนะ 3 ทุ่มแล้วไดยินเสียงคนเดินขึ้นมาหลายคนเหมือนกัน ดิฉันปิดไฟในห้อง มีแต่แสงไฟจากโคมพอมองเห็นแต่ไม่ชัด ทั้งหมดเข้ามาแล้ว ดิฉันพยายามมองหน้าคนเหล่านั้น นายเอ เป็นหัวหน้าทีม นายแว่น นายวิทยา และก็ยัยหนิงตัวแสบ ทั้งหมดเ... อ่านทั้งเรื่อง
