แฟนเพื่อน

ผมจะเล่าให้ฟัง

ในบรรดาเพื่อนในกลุ่มเดียวกัน ผมเป็นคนที่ทุกคนไว้ใจและพึ่งพาอาศัยได้เสมอ ผมเรียนดี นิสัยดี หน้าตาก็ค่อนข้างดี แต่วันหนึ่ง ผมกลับทำผิดต่อทุกคนและต่อตัวผมเองถึงแม้จะไม่มีใครรู้ก็ตามแต่ วันนั้นเป็นวันเกิดของไอ้โตเพื่อนสนิทคนนึงของผม เราจัดงานกินเลี้ยงกันง่ายๆ สนามหญ้าหน้าอพาร์ทเมนต์ของโต เรามีกันประมานสิบเอ็ดคน ผูชายหก หญิงห้า แฟนผมติดสอบจึงไม่ได้มาด้วย เราทุกคนรู้จักสนิทสนมกันดี อั้มเป็นแฟนของโจ เธอเป็นคนน่ารัก หน้าตาจิ้มลิ้ม ผิวขาว ผมซอยสั้น เป็นคนที่ผมแอบมอง แอบปลื้มในความสดใสของอั้มแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่านั้น นั่นเพราะผมกับโจก็เป็นเพื่อนกันมานาน อั้มแต่งตัวสบายๆ กระโปรงสั้นสีขาว เสื้อแขนกุดสีชมพูโชว์เนินอกขนาดพองาม รองเท้าแตะ ผมแอบมองอั้มอยู่บ่อยครั้ง ผมอาจจะแอบรักเธอก็ได้ แต่ยืนยันว่าไม่ได้คิดจะฟันอะไรเธอเลย คืนนั้นก็เหมือนทุกคราวที่กินกัน ด้วยความที่เป็นคนไม่ค่อยชอบดื่ม ผมเมาก่อนเพื่อนทั้งๆที่เหล้ายังไม่หมดขวด จึงขอตัวไปนอนในห้องไอ้โต เพื่อนก็ไม่ได้ขัดเพราะทุกคนเข้าใจและคงสงสาร ผมเปิดแอร์ห้องโตนอนอย่างสบาย กำลังเคลิ้มหลับ ก็ได้ยินเสียงคนสองสามคนเดินมาที่ห้อง โต อั้มและโจเปิดประตูเข้ามาในห้อง

ผมทำเป็นหลับไม่สนใจ เสียงโจบอกกับอั้มว่า นอนรออยู่กับไอ้กวางก็ได้ (ชื่อผมเอง) กินเสร็จเดี๋ยวโจจะขึ้นมารับ เสียงอั้มถามออ่ยๆว่าจะให้นอนตรงไหน โจบอกหน้าตาเฉยว่าให้นอนบนเตียงกับผม คงเพราะโจไว้ใจผมมาก มันยังบอกอีกว่าให้แย่งผ้าห่มผมถ้าอั้มหนาว ไอ้โตค้านว่ามันคงดูไม่ดีเท่าไหร่ อั้มก็ไม่ได้ว่าอะไรเธอคงง่วงนอนและเมาเหมือนผม เพราะปกติเธอก็ไม่ชอบดื่ม เสียงโจบอกโตอย่างมั่นใจว่ามันเชื่อใจผม ไม่มีอะไหรอกเพราะมันก็อยู่แค่ข้างล่างเดินขึ้นมาก็แค่ชั้นเดียว แล้วก็ตามด้วยเสียงปิดประตูห้อง เสียงฝีเท้าเบาๆของอั้มเดินผ่านปลายเตียงไปยังห้องน้ำไม่นานก็กลับมา ผมนั้นรู้สึกทั้งมึนทั้งง่วง ทั้งตื่นเต้น ตอนนี้ผมยอมรับว่าผมเริ่มคิด ก็หญิงชายสองต่อสอง เป็นธรรมดาที่ผมจะรู้สึกอย่างนั้นบ้าง ผมนอนตะแคงหันหน้าเข้าผนัง แอร์เย็นเฉียบจนทำให้ผมต้องดึงผ้าห่มมาคลุมถึงคาง ขณะที่ผมกำลังงุนงงกับความรู้สึกของตัวเองอยู่นั้น ผมรู้สึกว่าที่นอนกว้างนั้นยวบยุบลงไป อั้มเรียกชื่อผม .."กวาง กวางหลับรึยัง" ตอนนี้ผมตื่นเต้นจนหัวใจจะระเบิดแต่ก็ต้องเก็บอารมณืแกล้งทำงัวเงียพลิกตัวกลับมาหาเธอที่ตอนนี้นั่งอยูที่ขอบเตียง เธอเอ่ยถามผมอีกครั้ง "อั้มขอห่มผ้าด้วยหน่อยนะ เดี๋ยวโจคงขึ้นมารับ" ผมพยักหน้าที่พยายามปั้นแล้ว และก็คลี่ผ้าห่มผืนใหญ่ที่ผมม้วนแล้วหนีบไว้ให้อั้ม ผมไม่รู้จริงๆว่าอั้มคิอะไรอยู่รึปล่าว หรือแค่ไว้ใจผม

แต่สัญชาตญาณบอกผมว่าถึงเธอไม่ได้ชอบผม แต่เธอคงไม่รังเกีย