ธิดาพักห้องเดียวกับมัณฑนา ส่วนคนอื่นอีก 4 คนซึ่งเป็นผู้ชายก็พักเป็นคู่ๆ เนื่องจากมีการ
เหน็ดเหนื่อยจากการเดินทางตามโปรแกรมจึงให้มีการพักผ่อนหนึ่งวันเต็มๆ สำหรับปี
เตอร์นั้นเขาต้องติดต่อกับหน่วยงานคณะที่จะไปดู จึงปรากฏว่าทั้งวันเขาหายไป ทรงศักดิ์ก็
ได้แต่นอนในห้อง ธิดานั้นเธอได้พักผ่อนตั้งแต่เช้าจนบ่าย แล้วก็รู้สึกหายเพลีย และรู้สึก
เหงาๆ ที่ต้องนั่งๆ นอนๆ จึงคิดจะไปคุยกับทรงศักดิ์ เพราะหล่อนเคยทำท่าทอดสะพานให้เขา
เพราะทรงศักดิ์ยังโสดและการงานก็ก้าวหน้า
เมื่อเห็นมัณฑนายังคงนอนหลับอยู่ เธอจึงย่องออกประตูแล้วไปยังห้องนอนทรงศักดิ์ ซึ่งอยู่
ถัดไปแถวเดียวกันไม่ไกลนัก ทั้งๆ ที่เธอยังอยู่ในชุดนอนบางๆ เล่นเอาผู้เช่าห้องใน
โรงแรมเห็นเข้าต่างตลึงมองเป็นตาเดียว
พอถึงห้องเขาเธอก็เคาะประตู ทรงศักดิ์ซึ่งอาบน้ำใหม่นั่งสูบบุหรี่ อ่านรายการดูงานอยู่ได้
ยินว่าปีเตอร์มาจึงลุกขึ้นไปเปิดประตูให้ พอเขาเห็นหล่อนเท่านั้นก็ตกใจ
**อ้าว...ธิดาหรอกเหรอ..คิดว่าปีเตอร์เดี๋ยวผมขอเวลาแต่งตัวก่อน** เขาพูดอย่างรน
เพราะอายที่ตัวเองนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว
**เดี๋ยวค่ะ...ให้ดาเข้าไปก่อน..คนมองดาใหญ่แล้ว...อายเขา**
ทรงศักดิ์จึงยอมให้เธอก้าวเข้ามา แล้วก็ปิดประตูล๊อกกุญแจ แล้วเขาจึงเห็นได้ถนัดว่า
หล่อนอยู่ในชุดนอนที่บางแจ๋ว ท่อนบนและท่อนล่างมีเพียงผ้าชิ้นน้อยๆ ปิดอยู่ เขากลืน
น้ำลายพร้อมกับจ้องตาเป็นมัน
**หัวหน้ามียาแก้ปวดท้องไหม ดาปวดท้อง ค่ะ** หล่อนเริ่มมารยา
**มียาครับ...ผมจะหยิบให้**
พูดจบเขาก็เดินไปหยิบขวดยาในกระเป๋าส่งให้ ธิดารับมากินหล่อนแกล้งขยับเสื้อนอนให้
ปลิวไปมาขณะเดินไปกินยา เล่นเอาทรงศักดิ์หนุ่มใหญ่ยืนตะลึง ความบางของมันทำให้เขา
เห็นสัดส่วนทุกแง่ทุกมุมได้อย่างชัดเจน เอวคอด อกพุ่ง ท้องคอด อ้า...ตรงหว่างขาโคกเนื้อ
นูนโหนกกว้างใหญ่อะไรยังงั้น ยิ่งดู ยิ่งคิด ควยก็เริ่มกระดกตัวแข็งจนผ้าที่พันกายตุง ธิดา
ชำเลืองดูในกระจกเห็นได้ตลอด เธอยิ้มน้อยๆ อย่างพอใจ เธอแกล้งกินยาเสร็จ ก็หันร่าง
ควับมาเสื้อนอนเลิกออกเห็นผิวกายที่มีกางเกงลิง และยกทรงปิดอยู่เท่านั้น
**เดี๋ยว...ขอดาพักผ่อนสักครู่..มันปวดจะออกไปก็อาย..ดาขอยืมเตียงนอนสักครู่นะ** เธอ
พูดยิ้มพลางเดินไปล้มตัวนอนหงายหลับตา ทรงศักดิ์ ก็ชายย่อมรู้เชิง ยิ่งเห็นทรงเต่งเต้าพุ่ง
ผงาด หน้าท้องลาดเรียบ และเนินโคกขึ้นเป็นรูปร่างเช่นนั้น เขาหรือจะอดใจได้ เมื่อหมูมา
ถึงปาก มันก็ต้องเขมือบให้เต็มอิ่ม เขาเดินตรงไปที่เตียงพลางนั่งลงตรงเอวของเธอ ธิดายัง
คงหลับตารอเชิง ทรงศักดิ์ยิ้ม
