สวัสดีครับผมชื่อเอก ครอบครัวผมอยู่ด้วยกัน 4 คน มีผม อายุ 18 เรียนอยู่ ปี 1 ส่วนมหาลัยขอไหนไม่บอกก็แล้วกัน ผมมีน้อง 1 คน เป็นผู้หญิง ชื่อ อ้อม หน้าตาก็น่ารักดี ไม่ถึงกับสวย (ส่วนผมน่ะ..หล่อครับ
น่าน...อย่าพึ่งอ้วกดิ) เธอเรียนอยู่ ม.6 โรงเรียนสตรีล้วนแห่งหนึ่ง เป็นโรงเรียนชื่อดังครับ เดาเองแล้วกัน ส่วนพ่อกับแม่ทำงานบริษัทเอกชน บ้านผมเป็นบ้านเดี่ยว คือแบบว่าค่อนข้างมีฐานะน่ะ อ่อ..ลืมไป
ยังมีอีกหนึ่งชีวิตที่อยู่ในบ้านผม มันเป็นหมาครับ พันธุ์อัลเซเชี่ยน ชื่อปิงปอง เป็นตัวผู้ ตัวโตทีเดียวเราเลี้ยงมันมาตั้งแต่เล็กๆ มันสามารถเข้าออกได้ทุกห้องเลยครับ คือมันนอนได้ทุกห้องนั่นแหละ มันนิสัย
ดีขี้เยี่ยวไม่มีให้เลอะเทอะเลย มันถ่ายเป็นที่ครับ แต่ขอบอกโคตรโง่เลย มันเป็นหมากลัวคนครับไม่เข้ากับพันธุ์มันเลย
....................
เข้าเรื่องเลยแล้วกัน มันเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ วันนั้นเป็นวันศุกร์ เรากินข้าวเย็นพร้อมกันอย่างเคย (เจ้าปิงปองด้วย) คุยกันไปกินกันไป แล้วเราก็ได้ยินเสียงกริ่งประตูดังขึ้น
“เดี๋ยวหนูไปเปิดเองค่ะแม่”
น้องอ้อมลุกขึ้นไปเปิดประตูอย่างกระฉับกระเฉง ผมก็ยังนั่งกินข้าวต่อโดยไม่คิดว่ามันจะเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ผมต้องพบกับประสบการณ์ที่ลืมไม่ลง
“แม่ค่ะช่วยหนูด้วย”
อ้อมร้องไห้เดินเข้ามาพร้อมกับชายร่างใหญ่ สูงประมาณ 176 เซนติเมตร (ก็พอๆ กับผมแหละ) มันเอามีดจี้คอเธออยู่โดยล็อคเธอจากด้านหลัง ผมหันมองไปที่เจ้าปิงปอง ไอ้หมาบ้าเอ๊ย นั่งหงอเชียวไม่เห่า
ซักเอะเลยนะมึง
“เฮ่ย ! ไอ้พวกมีแดก กูขอตังค์พวกมึงใช้หน่วยสิวะ”
ผมฟังจากที่มันพูด และดูจากอาวุธที่ใช้ มันใช้มีดสั้นไม่ใช้ปืน ผมเดาว่าเป็นมือใหม่หรือไม่ก็พวกติดยา หาเงินไปซื้อยาบ้าแหงมๆ
“มึงจะเอาเท่าไหร่ มึงบอกกูมา แต่มึงอย่าทำอะไรน้องสาวกู”
“5,000 กูขอแค่ 5,000 แล้วกูจะไป” ผมคิดในใจแม่งมาปล้นทั้งทีขอแค่ 5,000
“ได้ๆ แต่อย่าทำอะไรลูกชั้นนะ” พ่อผมพูดพร้อมกับรีบหยิกกระเป๋าสตางค์ออกมา
“ไอ้แก่! มึงเอามาให้กูทั้งกระเป๋านั่นแหละ โยนมา” พ่อผมรีบโยนกระเป๋าสตางค์ให้มันอย่างลนลาน
“ได้แล้วก็ปล่อยลูกชั้นเถอะนะ”
แม่ผมพูดด้วยน้ำเสียงสั่น โจรมันมองหน้าน้องผม มันก้มลงหอมแก้ม แล้วเอามือที่ถือมีดมาคลึงตรงหน้าอกของอ้อม
“อีนี่มันก็สวยดีนี่หว่า นมแม่งก็แน่น กูจะปล่อยดีไม๊วะ” ผมเลือดขึ้นหน้า
“ไอ้สัตว์ ปล่อยน้องกู”
ผมวิ่งเข้าไปหมายจะชกมัน เท่านั้นแหละ มันถีบเข้ายอดอกผมเต็มๆ ผมแซถอยหลังขาไปสะดุดกับเจ้าปิงปอง หัวผมฟาดกับโต๊ะกินข้าวจังเบ้อเล่อ แล้วล้มลง จากนั้นภาพทั้งหมดมันก็หายไป
